.png)
HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË.
VENETO.
PADUA. (16)
Het was deze ochtend vroeg opstaan, koffers inpakken en genieten van ons laatste ontbijt in Hotel Marrani in Ronta. We werden uitgezwaaid door onze Italiaanse 'Mama', die ons goed verzorgd had de afgelopen dagen. De inwendige mens was er niets te kort gekomen.
In de vroege ochtend verlieten we Ronta en reden door het ontwakende landschap in de richting van de A1 om daarna via Florence in de richting van Bologna te rijden door de nodige tunnels en verder via de A13 naar Padua.
We verlietn dus Toscane en reden door de regio's Romagna, Podelta naar Veneto.
In de vroege ochtend verlieten we Ronta en reden door het ontwakende landschap in de richting van de A1 om daarna via Florence in de richting van Bologna te rijden door de nodige tunnels en verder via de A13 naar Padua.
We verlietn dus Toscane en reden door de regio's Romagna, Podelta naar Veneto.
VENETO.
De regio (zie vlag boven) strekt zich uit van de Karnische Alpen in het noorden tot de rivier de Po in het zuiden. In het westen wordt de regio begrenst door het Gardameer en de rivier de Minico, in het oosten door de Adratische Zee en de rivier de Tagliamento.
De oppervlakte van de regio Veneto neemt ongeveer één zestiende van het nationale territorium in beslag. Het is qua grote de zevende grootste regio van Italië.
De hoofdstad is Venetië.
het landschap van deze regio is grofweg in drie stukken te verdelen:
GEBERGTE.
De oostelijke Dolomieten en een deel van de Karnische Alpen in het noorden.
LAAGVLAKTE.
In de laagvlakte liggen de grootste steden zoals; Venetië, Verona en Padua. In dit voornamelijk landbouwgebied wordt vooral veel wijn geproduceerd. De laagvlakte ten zuiden van Padua en Vicenza wordt in het zuiden onderbroken door kleine heuvelgroepen van de Monti berici en de Colli Euganei.
KUSTGEBIED.
Het grootste gedeelte van de kust wordt in beslag genomen door lagunes en de delta van de rivier de Po.De hoofdstad is gebouwd op een aantal eilanden in de grootste lagune: de Laguna Veneta.
het noordelijkste gedeelte van de kust is rijk aan zandstranden waaraan de badplaatsen liggen.
TOLWEGEN.
Wie door Italië rijdt en gebruik maakt van de autosnelwegen moet voor het gebruik hiervan tol betalen. Zo ook in Frankrijk.
In andere landen zoals Zwitserland en Oostenrijk heeft men een speciaal vignet nodig om op de autowegen te rijden. Jaarlijks gaan er honderdduizenden Nederlanders in deze landen landen op vakantie en gebruiken deze autosnelwegen om zo snel mogelijk op de plaats van bestemming te zijn. Maar als ze in Duitsland over tol op de autowegen gaan praten komt heel ons land in opstand daar tegen. We moeten ons gewoon aanpassen aan deze systemen, wat de enigste
logische oplossing is. Dus voor het gebruik van onze autowegen ook een tolheffing en afschaffing of minder wegenbelasting. Wie veel rijdt zal dan ook meer betalen aan het onderhoud van de wegen.
PADUA.
Padua of Padova ligt in de regio Veneto en is de hoofdstad van de provincie Padua. De stad heeft een oppervlakte van 92,8 km² en ligt 12 meter boven de zeespiegel. Het is de universiteitsstad van Noord-Italië.
GESCHIEDENIS.
De stad heeft een oude en lange geschiedenis die terug gaat tot de mythische stichting door de Trojaan Antenor. Padua is onder meer de geboorteplaats van de historicus Livius. Padua het Romeinse Patavium, werd tijdens de volksverhuizingen achtereenvolgens verwoest door de Visgoten (409 n.chr.), de Hunnen (452), de Ostrogoten (543) en de Longobarden (610). gedurende de middeleeuwen behoorde de stad tot het Duitse heilige Roomse Rijk, doch zij was vanaf de 12e eeuw af een vrije stad (libero comune).In 1174 werd Padua verwoest door een grote brand, waarna de stad bijna in zijn geheel werd herbouwd. Van grote betekenis voor de stad was de stichting van de universiteit in 1222 en in 1238 door keizer Frederik II uitgebreid. De stad werd als de bakermat van het humanisme beschouwd.
In 1405 wed Padua door de Republiek Venetië veroverd.
In 1545 werd hier de Orto Botanico di Padova gesticht, de oudste Hortus Botanicus van Europa.
Galileo Galilei bekleedde er hoogleraarschap van 1590 tot 1610.
In 1797 werden Padua en Venetië aan Oostenrijk afgestaan. In 1866 kwamen de steden definitief bij Italië.
In 1918 werd in Padua de wapenstilstand getekend tussen Oostenrijk, Hongarije en Italië.
Maar Padua is bij velen beter bekend als de bedevaartplaats van de H.Antonius van Padua, die in 1195 te Lissabon werd geboren en in Padua overleed in 1231.
Op het kaartje van de stad is duidelijk te zien dat de stad stadsmuren heeft gehad, waarvan delen nog bestaan en welke 18 bastions kent.
De oude stadskern had men tevens omringt door een gegraven vestinggracht welke haar water krijgt van het riviertje Bacchiglione wat ook door de stad stroomt.
Op Piazza Ytzhak Rabin wordt de bus geparkeerd.
PRATO DELLA VALLE.
Het Prato della Valle is niet alleen het grootste stadsplein van Padua, maar ook van de grootste pleinen van Europa.
Aan de elliptische vorm van het plein is nog duidelijk te zien dat hier vroeger een Romeins stadion heeft gestaan. De laatste resten hiervan werden in de 16e eeuw gesloopt en gebruikt voor de bouw van de basiliek van Santa Giustina.
Doordat het niveau laag lag ontstond door overstroming van de rivier er een moeras. In de 18e eeuw besloot men dit droog te leggen en op te hogen met de grond die uit het kanaal werd gegraven, wat nu om het rustige fraaie plein ligt met in het midden een fontein.
Op de randen rond het kanaal en de fraaie bruggetjes die er over liggen staan 78 standbeelden, van pausen, dogen en andere bekende en belangrijke mensen uit de geschiedenis van Padua.
Op een mooie zonnige dag is het een plaats waar veel inwoners naar toe trekken om van de rust te genieten.
We verlaten het mooie plein en steken over naar de via Belludi
, steken via een kleine brug het door stad stromende riviertje over, om uit te komen op Piazza del Santo, waar de Basiliek van de H. Antonius is gelegen.
BASILIEK VAN DE HEILIGE ANTONIUS.
Met de bouw van deze basiliek werd onmiddellijk na de dood van Antonius in 1231 begonnen en de voltooiing vond plaats in het begin van de daarop volgende eeuw.
Het is een imposant gebouw in Romaans-gotische stijl met acht koepels en oosterse klokkentorens.
In een tombe bevindt zich hier het lichaam van de H.Antonius en vanuit de gehele wereld worden naar deze plaats pelgrimstochten georganiseerd.
Indeling van de basiliek:
1. Het graf van de H.Antonius.
2. De kapel "Santa Maria Mater Domini".
3. Kapel van de zalige Luca Belludi.
4. Kapellen in de koor omgang.
5. Relikwieën kapel.
6. Zegening kapel.
7. Sacristie.
8. Sacrament kapel.
9. Kruisgang van de novices.
10. Kruisgang van de Magnolie orde.
11. Boekwinkel en souvenirs.
12. Entree loket voor het museum.
13. Theologische studie ruimte.
14. Informatie loket.
15. Biechtruimte.
16. Kruisgang van de hoofden.
17. Tentoonstelling over leven H.Antonius.
18. Kruisgang van de zaligen.
19. Toilet.
20. Tentoonstelling ter verering van de H.Antonius en museum.
NO PHOTO!!!
RELIEKEN.
Antonius werd geboren in Lissabon als Fernando Martins de Bulhões in een rijke, adelijke familie. Hij overleed op 13 juni 1231 in Arcella bij Padua. Al spoedig ontstond een strijd om zijn relieken, waar wonderbaarlijke eigenschappen aan werden toegeschreven. Reeds elf maanden na zij n dood verklaarde paus Gregoirus IX hem heilig. het stoffelijk overschot van Antonius wordt bewaard en vereerd in de naar hem en voor hem gebouwde basiliek in Padua.
De tong van Antonius, instrument van zijn prediking bleek niet te zijn vergaan. Deze reliek wordt in de basiliek op een aparte plaats bewaard.
Dat Antonius veel meer was dan een weldoener, maar ook een gezagvol theoloog, gaf Pius XII aan toen hij Antonius in 1946 verhief tot kerkleraar. Zijn liturgische gedachtenis op de Romeinse kalender valt samen met zijn sterfdag: 13 juni.
Links een afbeelding van de Relikwieën Kapel.
Tijdens ons verblijf in de basiliek liep er een monnik rond, met een gezicht als een oorworm die telkens met zijn vingertje verbiedend liep te wijzen naar een ieder die maar een camera in aanslag nam, sprekend "no photo".
Hij kon niet weten dat enkele van ons 'Oost-Indisch doof' waren.
Na het verlaten van het inwendige van de basiliek en het plegen van heiligschennis door toch wat opnamen gemaakt te hebben, was het ven genieten van de warmte door de zon in de kruisgang.
Fraaie gotische bogen die van binnen fraai gedecoreerd waren en op mooie slanke zuilen stonden omringden de tuin met een waterput.
Mochten we op onze verdere reis nog iets kwijtraken dan kunnen we altijd nog de H.Antonius aanroepen; die patroonheilige is van de Franciscanen, verloren voorwerpen, vrouwen en kinderen, armen, bakkers, mijnwerkers, het huwelijk, reizigers en verliefden en patroon tegen schipbreuk, de pest en koorts.
We verlaten de basiliek met zijn koepels en oosterse torentjes. We steken het plein over en vervolgen onze weg op de via del Santo.
Het was ons snel duidelijk dat Padua nog niet echt door het toerisme was ontdekt, want het leek wel of we de enigste groep waren die er rond wandelden.
Op de kruising van via del Santo en de via San. Francesco slaan we links af om bij de Riviera Tito Livio weer links af te slaan en het pleintje Antenore te bereiken.
Zie vervolg: HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË. PADUA. (DEEL 17)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten