HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË - ROME. (DEEL 3)

HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË.

 LAZIO - ROME. (3)

ROME.

Rome de hoofdstad van Italië is gelegen in het midden van het Apennijns Schiereiland in de regio Lazio. De stad ligt op 37 meter boven de zeespiegel en heeft een oppervlakte van 1285 km².

Door de stad stromen de rivieren de Tiber en de Aniene.

In het wapen van de stad staan de letters SPQR; het is de Latijnse afkorting van Senatus Populusque Romanus, "De Senaat en het Volk van Rome". De afkorting werd gebruikt in de tijd van de Romeinse Republiek en stond op overheidsgebouwen, triomfbogen en de vaandels van de legioenen van het leger en zeevloot.

GESCHIEDENIS.

Er is een gezegde; "Zo oud als de weg naar Rome", dus zo oud is ook de geschiedenis van Rome.

De stad werd gebouwd op zeven heuvels, niet vanwege het fraaie uitzicht dat men zou hebben maar om drogen voeten te houden in het moeras gebied dat daarom heen lag en waar de rivier de Tiber doorheen stroomde. Volgens een legende zou de stad gesticht zijn door Romules en Remus. De geschiedenis van Rome strekt zich uit over 2700 jaar.

DE LEGENDE.

Romulus en Remus  waren de tweelingzonen van Mars en Rhea Silvia en stichters van Rome.
Rhea was een Vestaalse maagd die was verkracht maar Mars aanwees als de dader. het was natuurlijk eerbaarder om een god als verwekker van je kinderen te hebben dan een gewone burger. Maar Rhea werd vermoord en de beide kinderen moesten verdronken worden in de Tober. Zij die dat moesten doen konden het over hun hart verkrijgen en legden de tweeling in een bos te vondeling. beide jongelingen werden hongerig gevonden door een wolven vrouwtje dat haar jongen had verloren en daarop de beide jongens liet zogen. De beide jongens goed opgegroeid keerden terug naar de bewoonde wereld, waar Romulus zijn broer Remus vermoorde over de vraag wie van beiden over de nieuw gestichte stad zou gaan heersen. Aldus werd Romulus de eerste koning van Rome, de stad die heden nog zijn naam draagt.

De stad werd gesticht op 21 april 753 v.chr.  en werd geregeerd eerst door koningen (753-519 v.chr.): daarna werd het een republiek bestuurd door consuls (510- 30 v.chr.) en daarna door keizers (30 v,chr - 476 n.chr). 

Gedurende de middeleeuwen zette de kerk er voet aan de grond en nam het bestuur van de stad over. 
Tijdens de Italiaanse eenwording van 1860 bleef de stad met steun van de Fransen in handen van de paus. In 1870 veroverden de Italianen alsnog de stad en riepen haar uit als de hoofdstad van het land.

De kerk, het Vaticaan, kreeg een gebied in de stad Rome aangewezen van 0,44 km² waar de het Sint Pietersplein en -basiliek zouden verijzen en andere paleizen van het Vaticaan onder het bestuur van de paus. Het werd een onafhankelijke staat in de stad Rome; 'Vaticaanstad' in 1929, toen de paus zich neerlegde bij het Verdrag van Lateranen.

Kort na de WO-I was Rome getuige van de groei aan macht van het Italiaanse fascisme, geleid door Mussolini. In 1922 marcheerden de fascisten de stad binnen om een nieuw Italiaans Rijk uit te roepen en een bondgenootschap aan te gaan met Nazi-Duitsland. Door de vele culturele schatten ontsnapte Rome aan de bombardementen die andere steden in Europa als een tragisch lot te verwerken kregen.
De stad werd uiteindelijk op 4 juni 1944 door de geallieerden bevrijd.
Het historische centrum van de stad bevindt zich op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

Na een goede nachtrust vertrokken we na  een vroeg ontbijt met de bus naar Rome.
Een wekker zetten was in ons tijdelijk verblijf niet nodig, daar om klokslag 0.600 uur de eerste vliegtuigen laag overkwamen om de gaan landen op het het vliegveld van Rome, Fiumicino Airport. Voor vliegtuigspotters was het een prachtige plaats om ze om de drie minuten te zien overkomen. Via de SS1 reden we van Aranova naar Rome, alwaar de buschauffeur ons af zou zetten in de buurt van het Colosseum, wat onze eerste stop zou zijn bij het bezichtigen van bezienswaardigheden in deze wereldstad.

(De Ponte Fabricius  uit 62 v.chr. is een van de oudste bruggen oven de Tiber, naar het eilandje Tiberina in de rivier.)


Uiteindelijk wist de chauffeur ons op een veilige plaats af te zetten en was het even wandelen naar het Colosseum, waarbij we gelijk kennis maakte met het hectische verkeer in de stad.
Onderweg naar onze uitstapplaats reden we langs de rivier de Tiber en hadden regelmatig een zicht op de oude bruggen die deze rivier overspannen en het eilandje gelegen in de rivier, Isola Tiberina, waarop vroeger een ziekenhuis was gevestigd in de gebouwen die er no nog staan. het was meer een manier met mensen die besmettelijke ziekten hadden als lepra, cholera, malaria en wat al niet meer af te zonderen van de gezonde bewoners van de stad.

Zo stonden we dan voor het Colosseum wat gedeeltelijk in de steigers stond en van binnen niet was te bezichtigen voor het publiek, daar men door ook met restauratie werkzaamheden bezig was.
Al met al een indrukwekkend bouwwerk dat pas in 80 n,chr. gereed kwam.
Het was op sommige momenten dringen tussen de vele bezoekers die er waren om even rustig een paar opnamen te kunnen maken en tevens was het uitkijken dat je ogen niet werden uitgestoken door zij die gebruik maakten van de 'selfie-sticks'.

Even verder hadden we zicht op de triomfboog van Constantijn, waar het ook krioelde van de mensen.
Het was zelfs op sommige momenten niet goed mogelijk de uitleg van onze gids te horen door de vele stemmen in verschillende talen om ons heen, waarbij sommige bevolkingsgroepen wel zeer duidelijk moesten laten horen waar ze vandaan kwamen.



Toch wil ik jullie niet een fraaie panorama opname onthouden van het inwendige van het Colosseum.

HET COLOSSEUM.

Het is een Flavisch Amfitheater en werd gebouwd in de 1e eeuw n.chr. Het is gelegen in het dal tussen Oppius, Caelius en Palatijn en is het grootste amfitheater in het Romeinse Rijk.

De bouw werd begonnen in het jaar 72 onder de keizer Vespanius en werd betaald uit de oorlogsbuit na de plundering van Jeruzalem in het jaar 70.

Na de voltooiing in het jaar 80 werd het ingewijd door keizer Titus. De openingsspelen duurden 100 dagen.

De opvolger van Titus voegde aan het bouwwerk nog een verdieping toe en tevens nog een aantal gangen en vertrekken onder de arena.

Oorspronkelijk lag op de plaats waar het is gebouwd een kunstmatig meer dat aangelegd was in opdracht van keizer Nero. Men groef kanalen naar de Tiber om het meer leeg te laten lopen en verkreeg op die manier een bouwput voor de fundatie van het enorme bouwwerk. Tevens werd met de bouw ervan de herinnering aan de gehate Nero te niet gedaan.

Het gehele bouwwerk heeft enorme afmetingen.

Het elliptische grondvlak meet over de assen 188 bij 156 meter en heeft een omtrek van 527 meter.

De buitenmuur heeft drie rijen van 80 bogen, die telkens weer gescheiden worden door halfzuilen, beneden met Dorische, in het midden met Ionische en boven met Korintische kapitelen.

Ook de boven verdieping, die merendeels gesloten was, heeft Korintische pilasters.

In totaal waren er 76 ingangen genummerd met Romeinse cijfers.

Het geheel is opgebouwd uit beton (uit die tijd), tuf- en baksteen, maar voor de voorzijde werd travertijn, een kalksteen, gebruikt, dat over een speciaal aangelegde weg uit de heuvels bij Tivoli  werd aangevoerd. IJzer werd gebruikt om de stenen aan elkaar te bevestigen. Opvallend is dat al de bogen gelijk van vorm zijn, wat gedaan om zo ongeschoolde arbeiders (slaven) te kunnen gebruiken.

Tijdens de feesten konden er 50.000 toeschouwers een plaats vinden in het amfitheater. Tegenover het publiek waren marmeren zitplaatsen voor de keizer, de keizerin, de Vestaalse Maagden, senatoren, ridders en de magistraten. Het publiek werd van de arena gescheiden door een muur van 4 meter hoogte. Er waren 60 valluiken en 30 liften om de wilde dieren de arena in te laten.

Na de opkomst van het christendom raakte het geheel in verval, daar er geen bloederige gevechten of spelen meer werden gehouden.

Blikseminslag en aardbevingen beschadigde het gebouw door de eeuwen heen en zo ook de roof van het ijzer en marmer. Pas in 1749 kwam hier een einde aan toen Paus Benedictus de 14e de waarde van het geheel inzag.

Op 7 juli 2007 werd het Colosseum tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen gekozen.

Na het bezoek aan het Colosseum vervolgden we onze weg over de drukke Via del Fori Imperiali naar het Forum Romanum.

HET FORUM ROMANUM.

Het is het Latijnse woord voor "Marktplaats".

Het was in de gloriedagen van het Romeinse Rijk zowel het politieke, juridische, religieuze en commerciële centrum van de stad.

Het gebied was vroeger een open vlakte tussen de heuvels Capitol, Palatijn, Velia en Esquilijn.

Er ontsprong een klare bron en er liep een beek doorheen, de Velaburn, die uitmondde in het moerasgebied rond de Tiber.

Vanaf de 8e eeuw v.chr. werden in het gebied tempels gebouwd ter ere van de Romeinse goden.

Tussen de tempels verschenen ambachtelijke bedrijfjes, de tabernae, rijen winkels en marktkooplieden. In de 4e eeuw v.chr. verhuisden de bedrijfjes naar het buitengebied en werden hun plaatsen ingenomen door de bankiers en geldwisselaars. Door de eeuwen heen verschenen er triomfbogen voor de keizers en tempels voor de koningen, keizers en goden.

Gedurende de middeleeuwen raakte het gebied met de gebouwen in verval, daar de sterk uitgedunde bevolking van Rome niet de middelen meer bezat deze gebouwen te onderhouden. Veel materialen werden er weg gehaald voor de bouw van kerken.

Een aantal aardbevingen, waarvan de zwaarste in 847 brachten grote schade aan het geheel toe.

het forum veranderde langzaam in een gebied waar de boeren hun vee lieten grazen en de bewoners hun afval storten.

Het waren vooral de Fransen die in die tijd aan de macht waren dat men in het begin van de 19e eeuw begon het terrein weer open te leggen.

Heden zijn er reeds vele tempels, triomfbogen, regeringsgebouwen en standbeelden weer blootgelegd en indien mogelijk weer opgericht.

We verlaten de Via del Fori Imperial en wandelen naar de Piazza Venezia waar het monument staat ter ere van koning Vittorio Emanuele II. Het geheel heeft meer weg van een tempel. Het staat in Italië bekend als Altare della Patria ("Altaar van het Vaderland".)

Het geheel is gewijd aan de eenwording van Italië. Het gebouw heeft een hoogte van 70 meter.

Het gebouw is ontworpen door Giuseppe Sacconi en is gebouwd tussen 1895 en 1911.

De bouw stuitte bij de Romeinen op veel verzet en ze vinden het gebouw niet passen in het historische centrum van hun stad.

Ze hebben er dan ook twee bijnamen voor: 'de bruidstaart' of de 'typemachine', de laatste naam verwijst naar de hoeveelheid traptreden voor het gebouw.

We vervolgen onze wandeling door Rome en het is door de grote drukte vaak moeilijk om de gehele ploeg een beetje bij elkaar te houden. Niet iedereen was even goed ter been in deze mensenmassa.

Wandelend door de smalle straatjes is het je ogen goed de kost geven om uit te kijken waar je loopt daar het het overal even gelijk wat de bestrating aangaat, maar ook achter donkere doorgangen liggen vaak prachtige binnenplaatsen. het is gauw een plaatje schieten voordat iemand van de beveiliging je eruit jaagt.

Een zeer populair aandenken is het mannetje Pinokkio met zijn lange neus. je komt ze in alle maten tegen in de winkeltjes.

Zo bereiken we het prachtige Trevi fontein gelegen op een klein pleintje Piazza di Trevi tussen de gebouwen.

Het is het grootste en bekendste fontein van Rome en stond grotendeels in de restauratie steigers en was het omringt door een hekwerk. het was mogelijk om door de spijlen een opname ervan te maken, althans gedeeltelijk. Daarom maar even een volledig plaatje ervan.

Het fontein heeft een hoogte van circa 26 meter en is ongeveer 22 meter breed. het fontein werd gebouwd in opdracht van paus Clemens de 12e. Is ontworpen door Berini en ruim 50 jaar later gebouwd door de architect Nicola Salvi.

 Het thema van het fontein is de oceaan met de zeegod Oceanus op een schelpvormige strijdwagen die door gevleugelde paarden en jonge zeegoden (tritons) naar de oceaan wordt getrokken.

In twee nissen staan twee beelden voorstellende de Overvloed en Gezondheid.

Ook dit fontein heeft zijn mythe. Sta je met je rug naar het fontein, sluit je je ogen, denkt aan Rome en gooit met je rechterhand over je linkerschouder een muntje in het water, dan zal je ooit terugkeren naar Rome.

                            Zie vervolg: HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË - ROME. (DEEL 4)