HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË. FLORENCE. (DEEL 9)

HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË.

NOORD-TOSCANE.

FLORENCE. (9)

Na een stevig ontbijt wandelden we van ons hotel de berg op waar het treinstationnetje van het plaatsje Ronta was gelegen.

Het eerste gevoel wat je er kreeg was; dat hier al jaren geen trein was gestopt. Het station gebouwtje was aardig in verval en er werden geen kaartjes verkocht, wat in de trein geregeld moest worden met de conducteur. Echt terug in de tijd. Na de nodige stops kwamen we aan op het station van Florence waarbinnen het op een mierenhoop leek zo druk was het er.

FLORENCE.

De stad wordt in tweeën gedeeld door de rivier de Arno. De stad heeft een oppervlakte van 102 km² en ligt 50 meter boven de zeespiegel.

Het centrum van de stad is één groot museum van middeleeuwse- en renaissancistische gebouwen. De Florantijnen zijn zich zeer bewust van de unieke waarde van hun stad, haar kunstschatten en geschiedenis.

GESCHIEDENIS.

Lang voordat Florence in 59 v,chr werd gesticht door de Romeinen, woonden in het gebied Etrusken. Zij vestigden niet op de plaats aan de Arno waar nu Florence ligt, maar kozen de naburige heuvel van Fiesole als goed verdedigbare vesting. Het was Julius Cesar die op de huidige plaats waar nu Florence ligt een nederzetting liet bouwen onder de naam 'Florentia' (bloei) voor afgezwaaide soldaten. In de Burgeroorlog (81-79) kozen de inwoners van Fiesole partij tegen de Romeinen, die hier sinds de 3e eeuw de baas waren. De Romeinen vernietigden Fiesole volledig.
Na de val van het Romeinse Rijk werd de stad vaak het slachtoffer van de strijd tussen Ostrogoten en de Byzantijnen. Tijdens de bezetting door de Longobarden in de 6e eeuw herstelde de stad zich weer en begon te groeien. Al met al bleef Florence in de komende eeuwen niet gespaard van onderlinge strijd om de macht in de stad. Het waren vooral de adellijke twisten van de onderling verdeelde milities waarin de adel vertegenwoordigd was maar ook de popolo, de organisatie van de gilden.
In 1216 was de stad met recht verdeeld in twee kampen, die van de Welfen en Ghibellijnen.
In de jaren veertig van de 13e eeuw liepen de tegenstellingen in de stad steeds hoger op tussen de groepen, wat vaak met geweld werd uitgevochten. Dan waren de Ghibellijnen aan de m,acht en dan weer de Welfen die allebei hun best deden de gilden achter zich te krijgen. Buiten de onderlinge twisten kreeg de stad te maken met de oorlogen tussen de grote steden  en werd daarbij nog in 1347 getroffen door de 'zwarte dood', de pest.
Halverwege de helft van de 15e eeuw kwamen de Medici in Florence aan de macht en rond het einde van die eeuw werden zij ook uit de stad verjaagd. Men kreeg het oligarchisch bewind in 1502 en werd het gebied een republiek.
In 1512 kwam de republiek ten val door de inval van de pauselijke troepen en de Medici keerden terug als heersers. In 1537 werd Florenece onder hertog Cosimo I hoofdstad van Toscane.
De stad maakte pas weer een opleving door na 1865, toen de koning Van Savoye Vittorrio Emanuelle II, besloot zijn residentie te verplaatsen van Turijn naar Florence. De stad onderging grote veranderingen door de ontwerpen van architect Giuseppe Poggi, wat heden nog terug te zien is.
In de 20e eeuw kreeg de stad uitbreiding door fabrieken en leed de stad vooral schade in de WO-II.
Maar trost verheffen zich rond het Domplein van Florence drie gebouwen die in de middeleeuwen het religieuze gevoel van de Florentijnen tot uitdrukking brachten.

We beginnen onze wandeling om de stad te bezichtigen op Piazza della Statione. Over het algemeen zou het op deze zondag rustig zijn in de stad, wat ook de reden was er deze dag naar toe te gaan.
Helaas hadden we niet gerekend op de 'Florence City Walk' die duizenden mensen naar de stad deden komen en deze roze kleurde door hun kleding. Niet alleen de wandelaars in het roze, ook de kindertjes in de wandelwagens en zelfs de honden hadden een roze hesje aan. Op het plein voor het stadhuis stond een muziek podium waar het volume zo hard stond dat het straten verder nog was te horen
                                                                                           

We bereikten Piazza Santa Maria Novella, waaraan ook de Santa Maria Novella-kerk is gelegen. Hier moesten we wachten op onze stadsgids die zoals achteraf bleek was opgehouden door de drukte van de 'Florence City Walk'.
Intussen verkennen we het prachtige plein en de omliggende gebouwen.

SANTA MARIA NOVELLA-KERK.

De kerk is gelegen aan de noordzijde van een groot vijfhoekig plein waarop twee obelisken staan.

Het is de oudste kloosterkerk van Florence en behoort aan de Domenikaanse Orde. 

De bouw van de kerk begin in 1246 en werd voltooid in 1360. De schitterende voorzijde, waarvan de bouw tegen de 14e eeuw begon, werd herbouwd tussen 1456 en 1479 en werd in die periode voorzien van de monumentale ingang en het bovenste deel van van de kerk, dat gekenmerkt wordt door inlegwerk aan strijdvaandels van het geslacht Rucellai.

De voorgevel is zeer harmonisch opgebouwd en wordt als een van de belangrijkste bouwwerken uit de Renaissance beschouwd.
Een gedeelte van de kloostertuin aan de rechterzijde van de kerk wordt van de buitenwereld afgescheiden door een muur voorzien van gotische nissen afgewerkt met donkergroene blokken om de randen en onder de nissen beeldhouwwerk met afbeeldingen van wapenschilden van diverse adellijke geslachten uit de tijd van de bouwperiode.

DE OBELISKEN OP HET PLEIN.

Op het plein staan twee obelisken van de ontwerper Giambologna.

De twee obelisken van Seravezza marmer werden in 1570 gemaakt en in 1608 op het plein geplaatst ter gelegenheid van het huwelijk van Cosimo II met Margarethea van Oostenrijk.

Zij vervingen twee houtenmonumenten die in 1563 waren opgericht als begin- en eindpunt voor de Palio dei Cocchi, het wedrennen met strijdwagens op de vooravond van Sint John (24 juni).

De schilpadden waarop de obelisken rusten zijn waarschijnlijk van Giambologna.

De kroon met de lelies boven op de obelisken zijn er in de 19e eeuw opgeplaatst.

Recht tegen over de Santa Maria Novella ligt aan de andere zijde van het plein een loggia met tien romaanse bogen op ronde zuilen.

HET ZIEKENHUIS VAN SAN PAOLO.

Het ziekenhuis werd gesticht in de 13e eeuw en uitgebreid in de 15e eeuw met een veranda.
Het was een hospice voor pelgrims en in 1345 werd het ook een ziekenhuis. en in 1451 uitgebreid. 
Een serie geglazuurde terracotta medaillons met Franciscaanse heiligen en werken van barmhartigheid siert de voorgevel.

Intussen was onze stadsgids aangekomen en konden we onze wandeling door Florence gaan beginnen.

 (Een van de Medici kapellen.)

Op enkele meters van het religieuze centrum van de stad bevindt zich de San Lorenzo-wijk, waarin de San Lorenzo basiliek is gelegen.
Hier zien we ook de ronde koepels van de Medici-kapellen.
Maar wie waren deze Medici dat ze paleizen hadden en een wijk naar de is vernoemd.

DE MEDICI FAMILIE.

De Medici een zeer machtige familie hebben een wapenschild met een zestal ballen die ook wel als pillen worden aangeduid. Hiermee wordt de associatie tussen medici en pillen gelegd. De familie heiligen komen uit de zelfde artsensector, Cosmas en Damianus, twee vroegchristelijke dokters die hun leven lieten voor hun geloof.
Ook speelden de Medici wel met de gedachte dat zij als dokter in politieke zin konden optreden. Deze wapenschilden komt men overal in de stad en ook in Siena tegen.
De Medici zijn niet-adellijke 'popolani' uit de streek Mugello ten noorden van de stad. In het begin van de 13e eeuw vestigden zich leden van de familie in Florence. Daar zijn ze rijk geworden door de geldhandel.
Hun bank werd in 1397 gesticht en had vijftig jaar later filialen in Milaan. Pisa, Venetië, Siena, Rome, Genève, Brugge, Londen en Avignon. Elk bankfiliaal was verantwoordelijk voor zijn eigen zaken en niet aansprakelijk voor de schulden van andere vestingen. De leningen aan kooplieden, vorsten en kerkleiders en de wissels voor de handelaren brachten veel geld in het laatje. Toch was voorzichtigheid geboden,want het bankroet kon ook ogenschijnlijk machtige banken treffen. Aan het eind van de 15e eeuw overkwam dit een aantal van de Medici-banken.
Wanneer de Medici een rol gaan spelen in de politiek, dan blijkt het een nogal opportunistische familie te zijn die zowel mat Welfen als met Chibellijnen uit de voeten kan. Dus van twee walletjes eten.
In 1290 worden ze bijna tot magnaat verklaard, wat tot gevolg zou hebben dat het hun verboden zou worden deel te nemen aan het stadsbestuur. In de eerste helft van de 14e eeuw zijn ze betrokken bij samenzweringen, horen ze doodvonnissen uitspreken en verblijven ze ook in verbanningsoorden.
Bovendien blijkt er ook geen eenheid in de familie te zijn: de verschillende takken staan tegenover elkaar.
Rond 1400 ziet het er voor de familie als geheel slecht uit, maar met één van hen, Vieri di Cambio, gaat het goed, want hij is een van de rijkste Florentijnen. Bij hem ligt de doorbraak van de familie. 
Hij heeft ook het geluk zijn verre neef Giovanni di Bicci bij de bank te betrekken, die deze in korte tijd tot de belangrijkste van Europa maakt.

KERK VAN SAN LORENZO.

De kerk van San Lorenzo werd ingewijd in 393 en is in de 11e eeuw herbouwd in Romaanse stijl. De huidige constructie is het resultaat van een later verbouwing die plaats vond in de 15e eeuw en op kosten van de Medici werd uitgevoerd door Brunelleschi.

Ruim een eeuw later gaf paus Leo X Michelangelo de opdracht de voorgevel te ontwerpen. Echter door gebrek aan financiële steun werd deze nooit gebouwd en bleef het een van de lelijkste kerk gevels van Florence.

Het inwendige van de kerk is van unieke zuiverheid, maar konden we niet bezichtigen.
De kloosterhof met de kruisgang voorzien van romaanse bogen en ronde zuilen is een lust voor het oog en een oase van stilte in deze drukke stad.

HET PALAZZO MEDICI.

Het Medici-paleis werd in 1444 gebouwd door Michelozzo, de lievelingsarchitect van Cosimo de Oudere, is een typisch voorbeeld van de burgerlijke renaissance architectuur.

Het paleis, stevig en massief door de stenen onderbouw, wordt iets sierlijker richting de bovenverdiepingen waar de wijde en rustgevende tweedelige ramen met ronde bogen toedragen tot een mildere uitstraling van het gebouw.

Hier woonden Cosimo de Oudere, Piero, Lorenzo il Magnifico en het gehele hof van geleerden en kunstenaars.

Na de troonsbestijging van Cosimo I en de jongste familietak, verhuisden de Medici's naar het Palazzo  Vecchio in 1540.

In 1655 werd het paleis verkocht aan de Markiezen Riccardi die ter vergroting ervan de afmetingen veranderden.

Tegenwoordig is de Prefectuur van Florence in het paleis gezeteld.

We wandelen verder en bereiken het San Giovanniplein het 'religieuze centrum' van Florence is gelegen; het Baptisterium en de Dom zijn gelegen.

                   Zie vervolg: HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË. FLORENCE. (DEEL 10)