.png)
HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË.
NOORD-UMBRIË.
ASSISI. (7)
We reden van Bolsena via Orvieto en Tidi naar Assisi.
Het gebied was heuvel-bergachtig met op de bergtoppen kleine dorpen en op de lager gelegen hellingen veel olijfboomgaarden.
Het was een busrit met veel afwisselende beelden op het landschap over een regelmatig klimmende of afdalende slingerende weg.
Zo bereikten we rond halftien de stadsmuren van Assisi en wist de chauffeur een parkeerplaats te vinden bij de Porta Nuova om ons daar af te zetten en waar we onze wandeling door het stadje zouden
beginnen.
ASSISI, DE STAD VAN SINT-FRANCISCUS.
Wie was deze Francicus, dat er een stad bekendheid kreeg door zijn naam?
(De oudste afbeelding van Franciscus; een fresco in het klooster van San Benedette in Sabiaco)
SINT-FRANCISCUS EN ZIJN ORDE.
Franciscus wers vermoedelijk rond 1182 in Assisi geboren als zoon van een welgesteld koopman die in stoffen handelde. Als opgroeide jongen hielp hij zijn vader in het bedrijf en leidde voor die tijd een zorgeloos bestaan.
Het koopman zijn zat hem niet in het bloed en hij had de wens om soldaat te worden en raakte zodanig betrokken in de oorlog tussen Assisi en Perugia.
Tijdens de oorlog zag hij veel vrienden en vijanden sneuvelen en gewond op het strijdveld achter gelaten sterven aan hun verwondingen. Zelf keerde hij naar Assisi terug na een jaar in gevangenschap te hebben doorgebracht.
Hij was er nu duidelijk van doordrongen dat een loopbaan als soldaat niet zijn ware roeping was. Hij keerde terug in het bedrijf van zijn vader. Het geld dat hij daarin verdiende gaf hij uit aan de armen en leprozen.
Op een dag lag neergeknield in de vervallen kerk van San Damiano voor het kruisbeeld en hoorde tijdens zijn gebed een stem die hem zei: "Ga en herstel mijn kerk die in verval is geraakt".
Hij verkocht stoffen uit de zaak van zijn vader en kocht van de opbrengst materialen waarmee hij de kerk wilde herbouwen. Dit voorval leidde tot een ernstige ruzie tussen hem en zijn vader met tot gevolg dat Franciscus afstand deed van zijn erfenis en al zijn kostbare bezittingen en kleding.
Hij begon een geheel nieuw leven van vrijwillig gekozen armoede en ging aan de bedelstaf.
Met het geld dat hij met bedelen bijeen bracht restaureerde hij beetje bij beetje de kerk.
Wonend even buiten Assisi in het dorpje Rivororto bleef hij het lot van de minderbedeelden en zieken zich aantrekken, maar zijn inspiratie was niet zozeer sociaal maar dan wel religieus.
Hij leed een rondzwervend bestaan en kreeg al snel volgelingen en woonde met hen in Portiuncula bij een leprakolonie.
Ze trokken predikend rond maar onderscheiden zich van de andere predikers door hun gehoorzaamheid aan de kerkautoriteiten de paus en zijn opvolgers.
De paus keurde zijn beweging goed en zo ontstond de franciscaner beweging. Ze leefden op primitieve wijze in hutten zonder tafels, stoelen en bedden en de kerken die zij stichten waren klein en eenvoudig.
In 1219 reisde hij van Acona naar Accra en Damascus om de Saracenen te bekeren, maar dat lukte hem niet. Hij verbleef een paar maanden in het Heilige Land en moest terugkeren daar er in de orde problemen waren, welke intussen ook in het buitenland vestingen kende.
Kardinaal Ugolino, de beschermheer, wilde de beweging meer in de bestaande kerk integreren.
Franciscus zag zich zelf niet als de grote leider en trok zich terug in 1220, waarna hij zich afzonderde in gebed en meditatie. Tijdens een boetedoening in 1224 in La Verna, niet ver van Arezzo, kreeg hij stigmata, de wonden van Christus. Vlak daarna werd hij ziek en blind.
Op 4 oktober 1226 overleed Franciscus in Portiuncula op 45 jarige leeftijd. Zijn lichaam werd naar Assisi gebracht en in de San Giorgo begraven.
In 1228 werd Francicus heilig verklaard door paus Gregoorius IX, de voormalige kardinaal Ugolino en in dat jaar werd ook een begin gemaakt met de bouw van de benedenkerk van de San Francesco-basiliek, waar Franciscus opnieuw werd begraven.
Hij leed een rondzwervend bestaan en kreeg al snel volgelingen en woonde met hen in Portiuncula bij een leprakolonie.
De paus keurde zijn beweging goed en zo ontstond de franciscaner beweging. Ze leefden op primitieve wijze in hutten zonder tafels, stoelen en bedden en de kerken die zij stichten waren klein en eenvoudig.
In 1219 reisde hij van Acona naar Accra en Damascus om de Saracenen te bekeren, maar dat lukte hem niet. Hij verbleef een paar maanden in het Heilige Land en moest terugkeren daar er in de orde problemen waren, welke intussen ook in het buitenland vestingen kende.
Kardinaal Ugolino, de beschermheer, wilde de beweging meer in de bestaande kerk integreren.
Franciscus zag zich zelf niet als de grote leider en trok zich terug in 1220, waarna hij zich afzonderde in gebed en meditatie. Tijdens een boetedoening in 1224 in La Verna, niet ver van Arezzo, kreeg hij stigmata, de wonden van Christus. Vlak daarna werd hij ziek en blind.
Op 4 oktober 1226 overleed Franciscus in Portiuncula op 45 jarige leeftijd. Zijn lichaam werd naar Assisi gebracht en in de San Giorgo begraven.
In 1228 werd Francicus heilig verklaard door paus Gregoorius IX, de voormalige kardinaal Ugolino en in dat jaar werd ook een begin gemaakt met de bouw van de benedenkerk van de San Francesco-basiliek, waar Franciscus opnieuw werd begraven.
ASSISI.
Assisi heeft een oppervlakte van 186 km² en ligt 424 meter boven de zeespiegel op een afstand van 15 km van de stad Perugia.
We betreden de stad geheel ommuurd en gelegen op de helling van Monte Subasio, via de stadspoort, Porta Nuova en volgen onze weg over de Via Borgo Aretino, die volstond met marktkraampjes, naar het Piazza Santa Chiara.
Het eerste wat opvalt zijn de enorme steunberen aan de zijgevel van de Santa Chiara.
Het gebouw is gebouwd tussen 1257 en 1265 in gotische stijl. Het voorbeeld voor de architect was de kort daarvoor gereed gekomen bovenkerk van San Francesco; De voorgevel is opgetrokken in roze en wit gesteente in gelijk verdeelde horizontale banen.
Door de enorme drukte niet de moeite genomen om deze kerk met fresco's uit de school van Giotto, de relikwieën en de crypte van de heilige Clara, met het zwart verkleurde lichaam te bekijken.
Vanaf het Piazza Santa Chiara hadden we een prachtig uitzicht over de lager gelegen vallei met de fraaie koepelkerk van het dorpje San Damiano.
We wandelen verder en komen op Piazza del Comune uit.
Het plein wordt gedomineerd door de zuilen van oude Romeinse Minerva tempel uit het begin van onze jaartelling.. De tempel bleef bewaart, omdat men er in later een kerk heeft gebouwd
De zes Corintische zuilen en de pronaoa, de voorhof van de tempel, zijn goed bewaart gebleven. Het plein zelf is boven op het oude Romeinse forum gebouwd.
Naast de tempel staat de toren uit de 14e eeuw van het Palazzo del Popolo, het gemeentehuis, dat nog steeds in gebruik is.
Op de hoek van het plein en de Via Portica staat tegen de gevel van een gebouw een kleine fraaie kapel.
Ook het interieur van de kerk in de Minerva tempel en het plafond zijn fraai om te zien.
Verder wordt het een wandeling door smalle straatjes, poortdoorgangen en smalle steegjes.
Het centrum van Assisi is afgesloten voor het gemotoriseerde verkeer. Alleen auto's met een speciale vergunning en taxi's mogen er rijden. maar het is uitkijken geblazen want ze rijden als snelheidsduivels.
Maar steeds is er wat te zien, soms loop je er eerst aan voorbij om het later uit een andere hoek te ontdekken.
Enkelen van de groep kwamen we tegen en deze waren naar het plein gelopen de Piazza Inferiore di San Francesco, waaraan de Basiliek van San Francesco was gelegen. Hun reactie op wat ze daar gezien hadden deed ons besluiten er niet meer naartoe te wandelen vanwege de afstand en de tijd die we nog hadden.
Intussen kregen we ook trek in een hapje en ontdekten een kleine delicatessen winkel, waar in de etalage een aangesneden gegrild speenvarken lag. Een broodje hiermee leek ons niet te versmaden.
En mocht u nog geen trek hebben bekijk dan even de hier onder geplaatste foto-collage.
Al genietend van ons broodje met het heerlijke beleg er op zakten we langzaam af naar beneden via trappetjes en steegjes.
Zo ontdekten we nog een water reservoir, wat vermoedelijk een openbare wasplaats was geweest in het verleden.
Na een afdalende wandeling waarbij je moest uitkijken hoe je je voeten neerzette op het oneven plaveisel bereikten we de Porta di San Francesco om het ommuurde stadsdeel te verlaten en uit te komen op de parkeerplaats waar onze bus ons weer zou ophalen.
Op 26 september 1997 werd Assisi getroffen door een zware aardbeving en er vielen vier doden. Ook een gedeelte van het gewelf van de Basilica stortte naar beneden en andere gebouwen liepen schade op. Alles werd met zorg gerestaureerd.
(Als Franciscus die zelf alle rijkdom naast zich neerlegde, in armoede ging leven en moest bedelen om rond te komen, nu kon zien hoeveel geld er uit zijn bestaan wordt geslagen aan souvenirs met zijn afbeelding erop, dan zou hij zich in zijn graf omdraaien van verdriet.)
Zie vervolg: HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË. PERUGIA. (DEEL 8)
Het plein wordt gedomineerd door de zuilen van oude Romeinse Minerva tempel uit het begin van onze jaartelling.. De tempel bleef bewaart, omdat men er in later een kerk heeft gebouwd
De zes Corintische zuilen en de pronaoa, de voorhof van de tempel, zijn goed bewaart gebleven. Het plein zelf is boven op het oude Romeinse forum gebouwd.
Naast de tempel staat de toren uit de 14e eeuw van het Palazzo del Popolo, het gemeentehuis, dat nog steeds in gebruik is.
Op de hoek van het plein en de Via Portica staat tegen de gevel van een gebouw een kleine fraaie kapel.
Ook het interieur van de kerk in de Minerva tempel en het plafond zijn fraai om te zien.
Verder wordt het een wandeling door smalle straatjes, poortdoorgangen en smalle steegjes.
Het centrum van Assisi is afgesloten voor het gemotoriseerde verkeer. Alleen auto's met een speciale vergunning en taxi's mogen er rijden. maar het is uitkijken geblazen want ze rijden als snelheidsduivels.
Maar steeds is er wat te zien, soms loop je er eerst aan voorbij om het later uit een andere hoek te ontdekken.
Enkelen van de groep kwamen we tegen en deze waren naar het plein gelopen de Piazza Inferiore di San Francesco, waaraan de Basiliek van San Francesco was gelegen. Hun reactie op wat ze daar gezien hadden deed ons besluiten er niet meer naartoe te wandelen vanwege de afstand en de tijd die we nog hadden.
Intussen kregen we ook trek in een hapje en ontdekten een kleine delicatessen winkel, waar in de etalage een aangesneden gegrild speenvarken lag. Een broodje hiermee leek ons niet te versmaden.
En mocht u nog geen trek hebben bekijk dan even de hier onder geplaatste foto-collage.
Zo ontdekten we nog een water reservoir, wat vermoedelijk een openbare wasplaats was geweest in het verleden.
Na een afdalende wandeling waarbij je moest uitkijken hoe je je voeten neerzette op het oneven plaveisel bereikten we de Porta di San Francesco om het ommuurde stadsdeel te verlaten en uit te komen op de parkeerplaats waar onze bus ons weer zou ophalen.
Op 26 september 1997 werd Assisi getroffen door een zware aardbeving en er vielen vier doden. Ook een gedeelte van het gewelf van de Basilica stortte naar beneden en andere gebouwen liepen schade op. Alles werd met zorg gerestaureerd.
(Als Franciscus die zelf alle rijkdom naast zich neerlegde, in armoede ging leven en moest bedelen om rond te komen, nu kon zien hoeveel geld er uit zijn bestaan wordt geslagen aan souvenirs met zijn afbeelding erop, dan zou hij zich in zijn graf omdraaien van verdriet.)
Zie vervolg: HOOGTEPUNTEN VAN ITALIË. PERUGIA. (DEEL 8)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten