FOSSARINA. M.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL 1-E)

M.S. FOSSARINA.

7 MEI 1985 T/M 16 AUGUSTUS 1985.

Na vertrek uit New York hadden we een rustige oversteek van de Atlantische Oceaan en voeren via de Straat van Gibraltar de Middellandse Zee binnen.

( De rots van Gibraltar waar ieder schip dat de Middellandse Zee binnenvaart zich via de radio dient te melden.)

( De rots van Gibraltar is nog steeds een Engelse vesting gelegen op het Spaanse vaste land.)

( Een fraaie zonsondergang te Fos sur Mer in Frankrijk (16-07-1985)

Te Fos sur Mer werd  dieselolie geladen voor vissersschepen in de haven van Martiques.

Een leuk stadje met in de haven meer dure en luxe jachten dan vissersscheepjes, maar het was goed om weer eens even de benen te strekken aan de wal en een terrasje te pikken.

Na het lossen van de lading keerden we weer terug naar Fos sur Mer om te gaan laden voor Sete.

( Lossen in de haven Sete. (20-07-1985)

De eerste dag dat we in Sete lagen was het tegen de avond genieten van een geweldig diner met visgerechten in een van de vele visrestaurants waar je de vis zelf nog levend kan uitzoeken.
Ons werd verteld dat we de volgende dag (een zondag) moesten zorgen dat we bijtijds aan de oever van het grote kanaal moesten zijn in de stad, daar er het jaarlijks steekspel op het water werd gehouden. 

Ondanks dat we met hen die vrij waren bijtijds het schip hadden verlaten om naar het kanaal te gaan om getuigen te zijn van dit spektakel waren de kade's reeds vol met belangstellenden.

Het steekspel werd gehouden tussen twee verenigingen uit de stad. De ene met een rode boot en de nadere met een blauwe.
Op een uitbouw achter op de sloep waarvan de roeiers dus eigenlijk achteruit moeten roeien staat de man met de lans op een verhoging.
   

Met zoveel mogelijk vaart moeten de sloepen elkaar naderen en is het de kunst om je tegenstander met de lans van de verhoging af te stoten waardoor hij in het water valt. Het ging allemaal onder luid gejuich en gejoel van de toeschouwers.

( De rode sloep kiest weer zijn positie voor de volgende aanval.)

Soms gaat het zo hard, dat de verhogingen met elkaar verstrengeld raken. Zachtjes gaat het er zeker niet aan toe. Het was duidelijk dat het feest nog enige uren zou duren en daar was de lokale bevolking op berekend met hun manden met wijn, stokbrood, kaas en worst. 

Na het lossen van de lading te Sete keerden we weer terug naar Fos surMere om te gaan laden voor Napels in Italië.
Bij aankomst te Napels bleek er een staking of een langzaam aan actie te zijn in de haven. Iets wat in Italië aan de orde van de dag is. Zo besloten we om een auto te huren en een bezoek te gaan brengen aan de  opgravingen van de vroegere Romeinse stad Pompeii. (26-07-1985)
                        

Pompeii was vroeger een stad met 20.000 inwoners en bestond reeds in de 7e eeuw voor Christus.
De stad was bewoond door verschillende bevolkings groepen zoals; de Romeinen, Grieken, Etrusken, Samnieten en Osken. Ze lieten allemaal hun sporen van cultuur achter in de stad.

( Het Forum van de voormalige stad met op de achtergrond de vulkaan Vesuvius.)

Pompeii werd in het jaar 62 na Chr. getroffen door een zware aardbeving en in het jaar 79 volledig bedekt met een laag hete as als gevolg van een uitbarsting van de vulkaan de Vesuvius. 

( Een open haard en vloer uit de binnenkant van een woning.)

De hete as deed alles wat van hout was verbranden en de bevolking stikte in de hete gassen, maar alles werd zo snel door het as bedekt dat in feite het geheel geconserveerd werd. De as laag bedekte de volledige stad en de verre omstreken. Misschien is het daarom wel een van de best bewaarde Romeinse steden geworden.

( Een met stenen geplaveide straat in de stad.)

Het was in het einde van de zestiende eeuw toen bij toeval door het graven van een waterput de overblijfselen van de stad werden ontdekt. Sinds de 18 e eeuw worden er nu opgravingen verricht maar net zoals overal bij zulke opgravingen verdwenen veel kunstvoorwerpen naar handelaren op de zwarte markt.

( Het kleine amfitheater van de stad.)

Langzaam maar zeker kwam men achter de enorme oppervlakte van de stad tijdens het blootleggen ervan en kreeg men een goed beeld van het dagelijkse leven van de Romeinen in die tijd.

Op de muren in de woningen vond men prachtige muurschilderingen, maar ook de geheel verkoolde resten van de bewoners. Hiervan werden gipsafdrukken gemaakt om ze tentoon te stellen.

( Veel van de lichamen lagen nog in de verkrampte houding van het sterven.)

( Het grote amfitheater van Pompeii.)

( Een beeld in het huis van Vetii wat een teken van vruchtbaarheid moest voorstellen.)

Daar het de Italiaanse regering aan geld ontbrak werd uiteindelijk Pompeii op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst en is het nu een toeristische attractie die meer dan 2 miljoen bezoekers per jaar trekt.

 De stad Pompeii stond in haar tijd bekend om het losbandige leven en natuurlijk waren daarvoor ook speciale gelegenheden om zich met een partner af te zonderen. Op de muren waren vaak de meest erotische afbeeldingen geschilderd, zoals dit standje wat heden ook nog in gebruik is.

( Het beeld van de Romeinse god Apollo.)

( Het borstbeeld van de godin van de jacht Diana.)

Helaas waren veel stukken van de opgravingen afgezet voor werkzaamheden en waren niet al de gebouwen van binnen te bezichtigen wegens mogelijk instorting gevaar door de nog steeds aanwezige aardschokken in het gebied. Alles was nog volop onder restauratie. Het was een warme, vermoeiende maar interessante dag.

Na het lossen te Napels keerden we terug naar Fos sur Mer om te gaan Laden voor Freetown in Sierra Leone en Abidjan in Ivoorkust aan de Afrikaanse westkust.

Te Freetown moesten we zelf de trossen uitbrengen met de motorsloep naar het steiger om te meren, daar de sleepboot die dit moest doen normaal motorstoring had.

Het werd een 'doe het zelf'' operatie en uiteindelijk bespaarden we de maatschappij ook nog eens de sleepboot kosten uit.

( Het zijn gewoon kwallen, je ze overal tegen, maar deze zijn mooi en in de zee.)

Bij aankomst te Abidjan in Ivoorkust had ik de eer te worden afgelost en met verlof te gaan. Het was een contract geweest met veel afwisseling en interessante bezienswaardigheden.