.png)
PORTUGESE KOLONIALISTEN
BRACHTEN DE BOOM VAN
MIDDEN-AMERIKA NAAR AZIË.
CASHEWBOOM.
De boom levert een groot deel van de wereld bekende cashewnoten.
De oorsprong van de boom ligt in Midden-Amerika en het Caribisch gebied en verder tot in Noordoost-Brazilië.
De boom werd reeds in de 16e eeuw door Portugese kolonisten van Amerika naar India en Mozambique gebracht en vond zo zijn weg naar Indonesië. Het gewas van de boom, de vruchten en de daaraan groeiende cashewnoten, wordt wereldwijd in de tropen verbouwd, voornamelijk in India, Brazilië, Nigeria, Mozambbique, Indonesië en Tanzania. De economie van het Afrikaanse land Guinee-Bissau is voor 95% afhankelijk van de export van de cashewnoten.
De bladstelen zijn 1 tot 1,2 centimeter lang. De bladeren zijn afwisselend geplaatst, stevig-leerachtig, kaal, gaafrandig, omgekeerd breed-eirond, aan de basis afgerond of wigvormig en 10 tot bij 7 tot 12 centimeter groot. Door het blad loopt een licht gekleurde hoofdnerf met meerdere lichtgekleurde, onder een hoek afstaande zijnerven.
De bloemen die mannelijk of tweeslachtig kunnen zijn, staan in eindstandige, losse, veelbloemige schermen. Ze bestaan uit vijf bleekgele, roze gestreepte, lijnvormige, 7 tot 9 centimeter lange, teruggeslagen kroonbladeren en bij de tweeslachtige bloemen tevens uit één vruchtblad.
het vruchtblad wordt omgeven door tien meeldraden, waar van er vaak meerdere steriel zijn. Er is één meeldraad die drie zo lang is als de andere en altijd fertiel is.
De vruchtsteel van de cashewboom zwelt tijdens de rijping sterk op en zit als een vijf tot tien centimeter grote peervormige, geel - of roodschillige, zachtvlezige, sappige, aromatisch zoetzure, fruitig geurende schijnvrucht boven op de eigenlijke vrucht waarvan de cashewnoot de kern vormt.
De vrucht is eenzadig, boon- of niervormig gekromd en lijkt qua vorm op een noot. De schil is houtig, grijsbruin en glad en bevat scherpe, bijtende, giftige olie (cardol) die ernstige huidirritaties kan veroorzaken.
Ook op Bali heeft de cultuur cultuur van de cashewnoot een grote vlucht gemaakt en is er op de hellingen van de vulkaan Agung in de regio Karangasem een bedrijf ontstaan voor de teelt van deze vruchten. Een onderdeel van Kimberfoods, een Deens bedrijf, dat lokaal een eigen school heeft voor de kinderen van de werknemers.
..png)
SCHIJNVRUCHT.
De schijnvrucht is in tegenstelling tot de vrucht niet giftig en kan direct rauw van de boom worden gegeten. Deze is rijk aan vitamine C en kan ook worden gekookt en worden verwerkt tot jam, gelei of siroop. Van het zoetzure sap wordt frisdrank gemaakt en lokaal ook wijn en azijn. Omdat de vrucht na het plukken maar enkele dagen houdbaar is, wordt deze in tegen stelling tot de cashewnoot nooit geëxporteerd. Het sap wordt echter wel geëxporteerd en kan in Nederland en andere Europese landen in de Chinese Toko's worden gekocht.
VRUCHT EN GEBRUIK.
De olie van de schil wordt in de volksgeneeskunde door indianen gebruikt als middel tegen wratten en likdoorns, zo ook in Indonesië. Ook kan het worden gebruikt tegen termieten.
Verder dient het ook als industrieolie voor de fabricage van verven, lakken, lijmen, coatings, remvoeringen en koppelingsplaten.
De olie wordt verkregen door stoomdestillatie, waarna de vrucht met de hand kan worden geopend om het zaad tevoorschijn te halen.
De cashewnoot is de de vetrijke, geelbruine kern van het zaad. het zaad kan worden gefrituurd of met hete lucht geroosterd en daarna geschild.
De kern is rauw nog giftig, maar na verhitting is het smakelijk, voedzaam en bevat 45% vet en 20% eiwit. Het heeft een nootachtige, vrij zachte consistentie en een zoete smaak.
Het kan eventueel gezouten of gesuikerd worden gegeten en in gebak en zoetwaren worden verwerkt.
Op Java en Bali worden de jonge bladeren van de boom rauw gegeten met rijst.
..png)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten