GUAVE FRUIT.

 

      DE AZTEKEN KENDEN 

      DEZE VRUCHT REEDS.

GUAVA.

De guave, Latijnse naam Psidium guajava, de citroen- en appelguave, komt voor in veel tropische en subtropische gebieden.

De Azteken noemde het de zand pruim, en de Spaanse conquistadors brachten de vrucht naar Azië.

In Indonesië spreekt men over de jambu klutuk, jambu biji of jambu buta, en op Bali is de benaming nyambu sotong.

De vrucht groeit aan lage struikachtige boompjes.

De plant heeft taaie donkere zware bladeren die tegenover , een voudig , elliptisch tot ovaal en 5 tot 15 centimeter lang zijn.

De bloemen kunnen afhankelijk van het soort guave wit, rood of lila zijn, met vijf bloemblaadjes en talrijke meeldraden.

Qua vorm verschillende soorten guaves: peervormig of rond als een appel, smal en lang en klein als kersen.

Vruchten met geel en vruchten met rode zaden en vruchtvlees.

De naam guave lijkt ontstaan te zijn in het midden van de 16e eeuw. De naam is adgeleid van de Taíno, een taal van de Awaks als guayabo voor guaveboom via het Spaans voor guayaba.

                                 (Guavebloesem; Appel guave, aardbeiguave en kersen guave.)

De guave is afkomstig uit een gebied waarvan wordt gedacht dat het zich uitstrekt van Mexico, Midden-Amerika, het noordelijke deel van Zuid-Amerika en het Caribische gebied. Opgravingen toonden aan de in 2500 v.Chr. in Peru reeds guaveteelt was.

De guave wordt in veel tropische en subtropische landen verbouwd en zelfs in het zuidwesten van Europa, met name de Costa del Sol bij Málaga, Spanje en Griekenland. De volwassen boom kan redelijk winterhard zijn tot minus vier graden.

( Met de klok mee: Aardbei guave, Ananas guave, Kers guave, Peer guave, Citroen guave, Appel guave)

De vrucht is sterk onderhevig aan insecten die ervan eten, zoals vogels, rupsen, motten en andere bacterie die zelfs rotziektes kunnen veroorzaken.

Vermoedelijk ligt het in het feit dat deze vrucht wordt gekweekt en begunstigd door mensen en zij zodoende hun natuurlijke weerstand is gaan verliezen.

Ook de fruitvleermuizen zijn er grote liefhebbers van.

Van al deze bezoeken dieren, die hun ontlastingen achterlaten kan een vernietigende bacterie ontstaan.

GUAVE VRUCHT.

Guava vruchten worden afhankelijk van het soort 4 tot 12 centimeter lang, zijn rond of ovaal, afhankelijk van de soort. Ze hebben een typische geur te vergelijken met die van een citroenschil maar iets minder scherp. De buitenschil kan ruw zijn, vaak met een bittere smaak, of zacht en zoet. De schil varieert van soort tot soort en kan elke dikte hebben. De kleur is meestal groen voordat de vrucht rijp is, maar kan ook geel of kastanjebruin o0f zelfs groen zijn al deze rijp is.

Het vruchtvlees kan zoet of zuur zijn  en van kleur gebroken wit tot dieproze.  De zaden in de centrale pulp variëren in aantal en hardheid, weer afhankelijk van het soort.

CONSUMPTIE.

De Balinezen eten rijpe guave of maken er een soort fruit salade van. Het rauwe fruit wordt ook gebruikt als medicijn  tegen buikklachten.

In Mexico en ander Latijns-Amerikaanse landen wordt uit de guave de populaire drank agua fresca gemaakt. De hele vrucht is een belangrijk ingrediënt in punch, en het sap wordt vaak gebruikt in culinaire sauzen.

Pulque  de guayaba is een populaire alcoholische drank in deze regio's.
Rode guaves worden gebruikt als basis van gezouten gerechten zoals sauzen, ter vervanging van tomaten, vooral om de zuurgraad te minimaliseren. 

De vrucht wordt in veel landen als een guave-ananas mix als vruchten drank aangeboden..