THEODOSIUS MUUR ISTANBUL (DEEL 20)

THEODOSIUS MUUR - ISTANBUL.

Na wederom een poging te hebben ondernomen om de Hagia Sophia te bezichtigen, welke nog steeds gesloten was, maar een rondtoer gemaakt met de toeristenbus, een rit door verschillende stadsdelen op de beide oevers van de Gouden Hoorn en zo de beide bruggen er over te zijn gepasseerd. Maar het ging me uiteindelijk om de oude vestingmuur.

THEODOSIUS MUUR.

Deze enorme vesting muren liepen als een keten om de stad van de Gouden Hoorn tot aan de Zee van Marmara. De muur behoort tot de imposantste restanten van het oude Byzantijnse verleden van Istanbul het toenmalige Constantinopol.
Deze fraaie dubbele muur heeft elf versterkte poorten en 192 torens en beschermde Constantinopol meer dan duizend jaar tegen invasies van over land en heeft een lengte van ruim 6,5 kilometer.
De muur opgetrokken uit rode bakstenen en blokken kalksteen werd tussen 412 en 422 onder het bewind van Theodosius II gebouwd. In 447 verwoeste een aardbeving 54 torens, welke direct daarna werden herbouwd onder dreiging van de naderende Attila de Hun.




De vestingmuur bestond uit een droge gracht, eventueel gevuld met regenwater, waarna de buitenmuur begon voorzien van torens. Tussen de buitenmuur en de binnenmuur, met torens, liep een weg voor troepen en materiaal verplaatsing.

De muur weerstond aanvallen van de Arabieren, Bulgaren, Russen en Turken. Zelfs de legers van de 4e Kruistocht slaagde er alleen in de borstwering langs de Gouden Hoorn te bestormen. Uiteindelijk werd de muur in 1453 doorbroken door de troepen van sultan Mehnet de Veroveraar. Door latere sultans werd de muur in stand gehouden ter beveiliging van de stad tot einde 17e eeuw. Ook aan de oevers van de Zee van Marmara en de Gouden Hoorn waren vestingmuren en torens gebouwd.

Grote delen van deze muur, torens en stadspoorten zijn herbouwd, als is het met gebruik van nieuwe materialen.

STRAAT IMPRESSIES.

Al rondzwervend door deze enorme stad zie je steeds weer iets ander en je schiet en daar maar een plaatje van. 

We kennen allemaal het bekende gele bordje op de achterruit van een auto om aan te geven dat er een kind of kinderen in de auto zitten. Zo ook in Istanbul waar een kind een 'bebek' wordt genoemd. Nu betekend bebek in Indonesië 'eend'. Toch geen Indonesiër op vakantie in Istanbul ?