De Toren van Belém en het er tegenover gelegen Hiëremonietenklooster zijn beide bouwwerken in de Manuelstijl.
De Manuelstijl is een samenvatting van de laatgotische architectuur vermengd met Spaanse, Italiaanse, Vlaamse, Moorse en Indische elementen. Hij markeert in Portugal de overgang van de laat gotiek naar de renaissance. Een gebouw gebouwd in die stijl heeft allerhande decoraties die verwijzen naar de zee en ontdekkingsreizen.
De naam werd gegeven in 1842 door Francisco Adolfo de Varnhagen, burggraaf van Porto Seguro, bij zijn beschrijving van het Hiëremonitenklooster in Belém in zijn boek. Hij noemde deze stijl naar de koning Manuel I van Portugal, wiens regeerperiode (1495-1521) overeenkwam met de ontwikkeling van de Manuelstijl.
De periode van de Manuelstijl duurde niet erg lang (van 1490 tot ongeveer 1520), maar het speelde wel een zeer belangrijke rol in de kunstgeschiedenis van Portugal. De Manuelstijl kwam niet alleen voor in de architectuur van kerken, kloosters, paleizen en kastelen, maar ook in het beeldhouwwerk, de schilderkunst, het goud- en zilversmeedwerk, in geglazuurd aardewerk en in de meubelontwerpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten