MANDARIJN-SINAASAPPELBOOM EN VRUCHT.

 

    HET IS GEEN MANDARIJN 

       NOG EEN TANGERIJN.

ARROWOOD-SINAASAPPEL.

Deze citrusvrucht is niet te vergelijken met een citrus vrucht die we in het Westen kennen, nog niet met een mandarijn of een tangarijn.

Heeft maar een enkel gelijk met de andere vruchten dat de schil gemakkelijk is te verwijderen.

De Latijnse naam is Cotrus nobilis, in het Indonesisch jeruk garut en in het Balinees juuk semaga.

Het is een typische vrucht van Garut, een Regentschap op West-Java die nu eigenlijk zeldzaam is. De boeren durven deze boom niet meer te planten nu veel ongedierte de vrucht aantast.

De boom heeft zijn oorsprong in China, waar vele soorten zijn gecultiveerd. 

Op Bali, de juuk semaga groeide eens volop in de noordelijke kustgebieden ten oosten van Sigaraja, maar ook hier werden de bomen gerooid vanwege de infectie door het Citrus Plume Virus Degeneration of CPVD.

Dit virus heeft als verschijnsel gele boomblad bladeren en klein in gedroogd fruit.

Ook op het hoge  kalksteen plateau op het schiereiland van Bali, Bukit Badung, waar men een tweede poging ondernam de bomen aan te planten, greep het virus toe. 

Toch na een lange tijd zijn er nieuwe bomen aangeplant die van een andere wortel zijn en weer vrucht dragen.

De bloesem van de boom is wit en heeft vijfbladige bloemen met in het midden de meeldraden. De geur is die van de sinaasappel bloesem liefelijk zacht en zoet.

De smaak is zoetzuur achtig en het sap wordt vaak vermengd met andere vruchtensappen.

De huidige vruchten komen in de kleur oranje-groen op de markt en zijn in verhouding van de prijs van ander lokaal fruit prijzig.