PASSIEPLANT & FRUIT.

 

NIET ALLEEN EEN SIERPLANT, 

         MAAR OOK VOOR DE

       PRODUCTIE VAN FRUIT.

Tijdens mijn zwerftochten over Bali ontdekte ik bij een stalletje aan de weg bij de Candi  Kuning in Bedugul een kleine oranje vrucht. Op de vraag aan de verkoopster wat de naam van dat fruit wel mag zijn, antwoorde ze "markisah", wat in het Indonesisch markisa is en in het Latijns voor deze soort Passieflora quadrangularis, een vrucht die wij kennen als de passievrucht. De vrucht is is op Bali niet echt populair en de hoeveelheid is beperkt, en pas verkrijgbaar aan het einde van het droge seizoen. Ook bij Kintamani zijn ze te verkrijgen. Het zijn hier vrij grote vruchten met de omvang van een baseball en als ze rijp zijn is de kleur oranje of geel. (rechtsonder op de fruituitstalling). De vrucht wordt op Bali ook bereidt als groente.

PASSIEPLANT EN VRUCHT.

De passieplant is een krachtige, tedere groenblijvende vaste klimplant en afhankelijk van het ras omgeven door hangende bloemen in verschillende kleuren.

De plant heeft gladde, hartvormige, eivormige of toegespitste bladeren; bladstelen met vier tot zes zijbladeren; kan gebruikt worden als braakmiddel en heeft een verdovende wortel; sommige hebben geurende bloemen; de vrucht is ovaal rond en bij de grootste soort kan de lengte oplopen tot dertig centimeter. In de vrucht bevinden zich talrijke zaden, ingebed in een eetbare pulp met een zurige smaak.

DE NAAM.

Rond 1700 werd de naam gegeven door een missionaris in Brazilië als een educatief hulpmiddel terwijl zij probeerden de inheemse bewoners tot het christendom te bekeren; de naam was "flor das cinco chagas" of "bloem van de vijf wonden" om de kruisiging van Christus en zijn opstanding te illustreren, Passie van Jezus.

De tien bloembladen staan symbool voor de 10 apostelen die hem trouw bleven: Petrus die Jezus verloochende en Judas die Jezus heeft verraden worden niet meegeteld. De 72 kroondraden, net zoveel als de doornen in de doornenkroon.

Drie stampers voor de drie nagels, vijf meeldraden voor de vijf wonden. Het blad staat voor de speer die in Jezus zijde werd gestoken. De donkere vlekken onder de bladeren zijn de 33 zilverlingen die Judas als beloning kreeg voor zijn verraad. Na een dag verwelken de bloemen al, de tijd dat Jezus aan het kruis hing voor hij stierf. Om de symboliek rond te maken: de bloembladen vallen niet af maar sluiten zich weer over het vruchtbeginsel. Dit staat symbool voor de wijsheid die verborgen ligt in het mysterie van het kruis.

VRUCHT.

De passievrucht werd voor het eerst geïntroduceerd in Europa in 1553.

De passievruchten zijn rond of ovaal en variëren van een breedte van 3,5 tot 7.5 centimeter, afhankelijk van het soort.

Ze kunnen geel, rood, paars, oranje en groen van kleur zijn.

De vruchten hebben een sappig eetbaar hart dat bestaat uit een groot aantal zaden.

Bekende eetbare passievruchten kunnen worden onderverdeeld in vier

hoofdsoorten:

* Paarse passievrucht, de vrucht van de Passiflora edulis Sims.

* Gele passievrucht, de vrucht van de Passiflora edulis f. flavicarpa Deg. 

* Zoete granadilla, de vrucht van de Passiflora ligularis.

* Gigantische granadilla, de vrucht van de Passiflora quadrangularis.

De op Bali voorkomende passieplant is de Passiflora quadrangularis. Deze soort heeft zeer grote vruchten en een zeer aparte mooie bloem.

Ook heeft deze soort een ander blad dat ovaal rond is met vanuit de hoofdnerf schuin naar boven oplopende dwars nerven.

Van de bladeren wordt thee gemaakt die wordt gebruikt bij hoge bloeddruk en diabetes.

Van de vrucht wordt juice gemaakt dat veelal wordt vermengt met het sap van de lokale sinasappel de jeruk manis in het Indonesische en in het Balinees juuk peres.

Zo zijn er nog soorten met de naam "zoete kalabas", "watercitroen", en "Wildwatercitroen" of "stinkende passiebloem". Al deze soorten hebben hun eigen bloem en kleur welke steeds weer gelijk zijn aan de "flor das cinco chagas".