CAÏRO MUSEUM.

CAÏRO MUSEUM DER OUDHEDEN.

 17 MEI 2003.

Het Caïro Museum bestond in het jaar 2003, 100 jaar.

Buiten voor de ingangspoort leek het wel een Babylonische spraak verwarring, zoveel talen dat daar gesproken werden en binnen in het museum was het net zo. Er werd erg moeilijk gedaan over het meenemen van camera's, filmapparatuur was helemaal niet toegestaan, en voor iedere camera die mee naar binnen ging moest men 10 L.E. (Egyptische pond) betalen en niemand liet deze achter in de bus. Gebruik van een flits of een filmlamp was streng verboden op straffe van het in beslag nemen van de gehele film in het toestel en daar hielden de suppoosten zich strikt aan. Gelukkig had ik nog een paar 400 asa filmpjes achter de hand.

Een beschrijving van de rondleiding door het museum was niet meer te verkrijgen, dus was het een gids volgen die alles zo snel mogelijk afhandelde om een volgende groep te krijgen, dus zoek het maar uit.

 De gidsen en hun groepen liepen dwars door elkaar heen, dus heb ik de groep maar gelaten voor wat het was en ben als eerste op zoek gegaan naar de 'high light' van het museum; 'De schatten van Toetanchamon', om daarna de rest te bekijken. 

Zonder meer stonden er prachtige stukken uit de Egyptische dynastieën, maar door het gebrek aan goede ruimte vaak wanordelijk opgesteld. Je ging niet echt volgens jaartelling door de geschiedenis heen. Een enorm nieuw museum met gescheiden afdelingen voor de belangrijkste perioden zou een toekomstdroom moeten zijn voor de directeur Zahi Hawas, die ik nog tegen kwam omringt door een groep belangrijke personages.