SOJAPLANT EN VRUCHT.

 

TER VERVANGING VAN VLEES

      EN MELKPRODUCTEN.

SOJA.

De sojaboon is een vrucht afkomstig van de sojaplant, in het Latijn Glycine max, die als grondstof voor veel sojaproducten wordt gebruikt.

De teelt van de sojabonen heeft iets weg in aanzien van de teelt van de doperwten, die ook machinaal geoogst worden.

De sojaboon komt oorspronkelijk uit het Verre Oosten. Een soort kwam al duizenden jaren voor Christus volgens een boek van ben cao gang mu, in 2838 v. Chr. voor.

Het was een van de belangrijkste voedselbestanddelen in het Chinese keizerrijk en werd beschouwd als een van de vijf heilige gewassen, naast rijst, tarwe, gerst en gierst.

De sojaplant heeft een fraaie bloesem met drie schutbladeren in zacht lila met daarin weer drie drie witte bloembladeren met lila streepjes rond het hart van de stamper en meeldraden. Hier uit groeien later de peulvruchten.

Als de planten volgroeid zijn sterven ze af en worden droog geoogst om de bonen van hun huilen te verwijderen. De huil bedraagt 5% van het gewicht van de verse sojaboon.

Gecultiveerde sojabonen zijn meestal geel, maar er bestaan ook zwarte, bruine en groene rassen.

De gepelde bonen worden platgewalst om de celwand te breken, de olie, ongeveer 19-20% van het gewicht van de sojaboon, wordt geëxtraheerd met behulp van organische oplosmiddelen. De soja afval wat achter blijft na het verwijderen van de organische oplosmiddelen wordt direct vermalen tot sojameel. Dit meel heeft een eiwit rijke grondstof en wordt voornamelijk als veevoeder gebruikt, maar ook voor producten voor menselijke consumptie.

Soja bevat 19% vet er 35% eiwit. Belangrijke eiwitten in soja zijn lecithine en lectine. Lecithine is een stof die cholesterol in oplossing houdt, een zogeheten emulgator. Hierdoor kan het hart- en vaatklachten verminderen.

Soja wordt in geheel Zuidoost-Azië gebruikt als maaltijd of als drank.

Links een vrouw die uit klei vormen maakt om brood te bakken uit sojameel.

Sojamelk is afkomstig uit China, waar de boon ook een belangrijke voedselbron was. Later is dit overgebracht naar Japan.

In Azië is de sojamelk een gebruikelijke drank, die ook als maaltijd genuttigd wordt. In het Westen wordt de het gedronken als melkvervanger onder meer door vegetariërs, veganisten en mensen die lactose-intolerant zijn of allergisch zijn voor koemelkproducten.

De vloeistof voor de melk wordt gemaakt door droge sojabonen te laten wellen, en met water fijn te malen. Deze emulsie wordt later uitgeperst wat dan als eindproduct de melk heeft. Deze melk bevat ongeveer dezelfde hoeveelheid proteïnen als koemelk. Om gezondheidsredenen wordt aan sojamelk vitamine B12 toegevoegd.

Sojamelk kan gefermenteerd worden tot sojayoghurt.

Sojamelk heeft een heel eigen smaak, die niet met die van de koemelk is te vergelijken.