HOE EEN MAALTIJD VAN RESTJES
EEN GERECHT WERD.
NASI GORENG.
De naam nasi goreng komt uit het Indonesisch en het Maleis: "nasi", dat gekookte rijst betekend, en "goreng", dat gebakken betekend.
Het refereert specifiek aan de Indonesische varianten.
Het nu zo wereldwijd bekende Indonesische gerecht is eigenlijk ontstaan in de kolonisatie door de Nederlanders.
In Indonesië wordt geen brood als ontbijt gegeten maar rijst, is er van de vorige dag nog rijst over en eventueel restantjes groenten en vlees, dan wordt dat in de wok met elkaar vermengd gebakken met toevoeging van sojasaus en andere kruiden. Is er geen vlees of vis, dan gaat er een omelet in reepjes gesneden aan toegevoegd.
De Nederlanders die toen in Nederlands-Indië woonden, en van thuis uit wisten dat ook in Nederland restjes vaak tussen de middag werden opgewarmd als maaltijd, maakten met toevoegingen van de nasi goreng een hoofdgerecht. Na de terugkeer van de Nederlanders na de onafhankelijkheid van Indonesië werd het een populair gerecht in de Chinees-Indische restaurants.
* Nasi goreng met gebakken gezouten vis of garnalen.
* Nasi goreng jawa; gekruid met paprikapoeder.
* Nasi goreng kambing (geit).
* Nasi goreng pete: met petebonen.
* Nasi goreng putih: gemaakt met sojasaus.
* Nasi goreng met Arabische kruiden.
In principe maakt het niet uit wat men er aan toevoegt, want een ieder heeft een eigen smaak wat weer afhankelijk is van waar de nasi goreng wordt klaargemaakt.
Voor het bereiden van een nasi goreng heeft men als eerste afgekoelde gekookte rijst nodig.Voor het bakken zonnebloemolie of wat voor handen is, Ketjap of sojasaus.
Hier kan men toevoegen uit en matig knoflook en sambal.
Nasi goreng kan geserveerd worden met gebakken ui, de bawang goreng, een gebakken ei, sambal naar smaak, kroepoek naturel, en om het compleet te maken een paar stokjes saté en een pindasaus.
Door de emigratie van veel Javanen uit Indonesië naar Suriname is het gerecht ook daar bekende geraakt.
Het gerecht wordt daar geserveerd afhankelijk van de bevolkingsgroepen, zoals Hindoestanen, Creolen en Hakka-Chinezen. Hier wordt nasi goreng geserveerd met gebakken banaan.
IK ZEG TOCH NASI GORENG!
In een klein restaurant op Bali, waar we met vrienden altijd rond etenstijd een treffen hadden rond zessen, komt er bij mij aan tafel een Europese vrouw zitten, zonder te vragen of de overige zitplaatsen bezet waren, en er vanuit gaande dat ik alleen daar was. Ik zat op dat moment te genieten van een heerlijk koud flesje Bintang bier. Ze plofte op een stoel tegenover mij neer en het eerste wat ze zei was "bent een Hollander". Bij zo'n vraag gingen me de haren recht op staan en ik dacht 'mens krijg wat'.
Ik beantwoorde haar vraag dat ik het algemeen algemeen beschaafd Nederland sprak.
Zo vroeg ze wat ik zou gaan eten en vertelde haar dat op mijn gezelschap wachtte en het bij mijn biertje zou houden, maar ze bleef zitten.
Opeens stak ze haar hand op, wipte met haar haar wijsvinger, naar de Balinese bediende van de zaak en riep "jongen kom eens hier". Ik kende het personeel al jaren en dacht nu gaan we het krijgen.
De Balinese jongen kwam beleeft naar de tafel en vroeg in het Engels wat mevrouw wenste.
Mevrouw wenste nasi goreng, waarop de jongen vroeg hoe en wat; "Ik zeg toch nasi goreng".
Tegen mij zei ze; ik wordt ziek van de lakse manieren hier ze doen of ze jaren de tijd hebben. De bediende legde netjes een placemate met bestek voor haar klaar en gaf me een knipoog.
Mevrouw kreeg met al haar arrogantie precies wat ze had besteld een schotel gebakken witte rijst, waarop ze begon vuur te spugen en te schelden, wat ik hier liever niet op schrift stel.
Ik nam de beleefdheid om haar duidelijk te maken dat het precies was wat ze besteld had en ze beter naar de bediende had moeten luisteren en dat haar manier om zo bedienend personeel aan te roepen uit de koloniale tijd dateerde. Mevrouw vond het maar niets, want in Amsterdam kreeg ze altijd nasi goreng met alles er op en aan voor een prikkie.
Ik heb haar dan ook aangeraden op te stappen en het eerste beste vliegtuig terug naar Nederland te nemen en hier nooit meer terug te komen.
Mevrouw verliet dan ook zonder te betalen op hoge poten het restaurant en wij hadden de grootste lol om de slimme zet van de Balinese bediende. Intussen waren de vrienden ook gearriveerd en kregen het hele verhaal in geuren en kleuren te horen. Ik bestelde dan voor het eten natuurlijk nasi goreng!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten