IKAN TERI - ANSJOVIS.

 

ALLEEN DE LUCHT AL DOET EEN

 WESTERLING TERUGSCHRIKKEN.

IKAN TERI.

Zodra in welke haven van Indonesië de vissersscheepjes binnen lopen is het er een drukte van heb ik jou daar.

De lading wordt gelost en op het steiger gesorteerd naar soort en maat.

Vissers en handelaren marchanderen over de prijs die elk uur of dag weer anders is, afhankelijk van de vangst.

Wat wordt afgekeurd gaat weer terug de zee in.

Mooie rode zeebaars wordt geselecteerd en in tempexdozen met ijs verpakt voor het vervoer naar het binnenland.

Een ieder helpt mee, want de gevangen vis moet zo vers mogelijk afgeleverd worden bij de koper.

Dit zijn dan twee opnamen in een haven waar de door een motor voortgestuwde vissersschepen aanmeren, en waar nadat alles achter de rug is het steiger wordt schoongespoeld met zeewater.

 Een paar uur verder reizen ligt een vissersdorpje dat bestaat uit huizen op palen boven het water en onderling verbonden zijn door smalle loopsteigertjes.

Het was even schrikken bij het zien van al het afval, het merendeel plastic, dat er lag opgeslagen en als een dam fungeerde.

Niemand bekommert zich erom dat het afval bij zware regenval of harde wind weer in de zee terecht komt. 

Hier leven de vissersfamilies die moeten leven van de vangst van de ikan teri, een soort ansjovis.

De vangst wordt hier op grote gesorteerd en op bamboematten in de zeewind en de zon te drogen gelegd.

Deze visjes zijn niet van hun ingewanden ontdaan en verschrompelen langzaam gedurende het drogen. Ook garnalen worden zo gedroogd.

Er heerst een zware doordringende vislucht in de omgeving.

Na het drogen worden de vissen in manden verpakt voor de verkoop op de markten om in gerechten verwerkt te worden.

IKAN TERI ALS GERECHT.

Ikan beteken vis en teri is de soortnaam van een klein, enigszins doorschijnen visje met blauwzilvere streep en niet groter dan 12 centimeter en familie is van de ansjovis.

Zo bestaat er duidelijk een kwaliteit in de gedroogde visjes.

Zo wordt bij de grotere visjes vaak de kop verwijderd, en bij de kleine niet.

Hoe dan ook eet je ze helemaal op. De smaak is uiteraard erg vissig en niet iedereen is er een liefhebber van.

De visjes worden vaak fijn gemalen en als smaakmaker gebruikt voor de sambal goreng teri.

Om de zoute smaak enigszins te verwijderen moet men de visjes 1 tot twee minuten laten weken in schoonwater en ze daarna afdrogen. Ze worden ook vaak gebakken in olie op een half hoog vuur, ongeveer drie minuten, tot ze knapperig zijn. Na het bakvet te laten uitlekken worden ze geserveerd met een pittige boemboe of als bijgerecht.

De gedroogde visjes zijn luchtdicht verpakt in de koelkast nog zeer lang te bewaren.