.png)
EEN ONTDEKKINGSREIS VAN
FRANCIS DRAKE,
MET KAPERS BEVOEGDHEID.
SIR FRANCIS DRAKE.
Drake was een fanatiek protestant en had zodoende een hekel aan de Spanjaarden. Tijdens een reis met Hawkings werd hun schip in Mexico aangevallen door de Spanjaarden. Op twee na gingen alle Engelsen schepen verloren en Drake en Hawkins wisten zwemmend te ontkomen. Drake zwoer wrake op de Spanjaarden. In 1572 begon hij aan zijn eerste grote onafhankelijke onderneming en voerde een aanval uit op de landengte van Panama. Vele Spaanse schepen met hun kostbare lading vielen later als buit in zijn handen. In 1576 gaf koningin Elizabeth (1558-1603) Drake een kapers vrijbrief en toestemming om door straat Magalhãnes de zuidelijke punt van Amerika te ronden, de Stille Oceaan kust van dat werelddeel te verkennen en, zo mogelijk, terug te keren naar Engeland door de veronderstelde noord-westelijke doorgang, relaties aan te knopen met volkeren die nog niet onderworpen waren aan Europese landen en om Spaanse schepen te plunderen . Dit zou uiteindelijk resulteren in de Spaans-Engelse Oorlog van 1585 tot 1604.
VAN PELICAN NAAR GOLDEN HINDE.
De Pelican werd in 1577 te water gelaten op de scheepswerf in Deptford bij Plymouth. Ze werd omschreven als een "midden-16e-eeuw oorlogschip tijdens de overgang van de kraak naar het galjoen en had een tonnage van 150 ton.
De Pelican was het vlaggenschip van Drake zijn strijdmacht die uit vijf schepen bestond met ieder ongeveer 180 koppen aan boord.
Ze had een lengte van ongeveer 21,3 meter (romp tussen loodlijnen) , breedte 5,8 meter en een diepgang van 2,75 meter.
Het schip had een bewapening van 18 kanonnen.
(Het dekplan van de Pelican, de latere Golden Hinde, onthult vele in het oog springende bijzonderheden, zoals de plaatsing van de drie masten, de bijboot, de kanonnen op het bovendek en de kraanbalken bij het voorschip voor de ankers.)
De overige schepen waren de 80 tons Marigold met 16 kanonnen, de 80 tons Elizabeth met 16 kanonnen, de 50 tons Swan met 15 kanonnen, en de 15 tons Christopher met een enkel kanon.
De vloot zeilde op 13 december 1577 Plymouth uit.
Na een rustperiode in Mogador in Marokko zeilden de schepen naar de Kaapverdische eilanden, waarbij ze een zestal Spaanse schepen plunderden en wat belangrijker was, een Portugese loods gevangen namen die Nunõ da Silva heette en wiens schip, de Santa Maria, werd omgedoopt in Mary.
De vloot bereikte op 5 april de Zuid-Amerikaanse kust in het zuiden van Brazilië, voer de Rio Plata op en vervolgens naar Puerto San Julian, waar de schepen een maand voor anker bleven liggen.
Hier besloot Drake zijn drie kleinste schepen, de Swan, de Christopher en de Mary, achter te laten en ging op 17 augustus met de Pelican, de Marigold en de Elizabeth weer onder zeil.
Drie dagen later zeilde het kleine eskader Straat Magalhãnes binnen, waarbij Drake zijn schip omdoopte in Golden Hinde omdat sir Christopher Hatton (links), een belangrijke financier, een gouden hinde in zijn wapenschild voerde.
Drake voer op 6 september de Stille Oceaan binnen, maar daar liet het geluk hem in de steek. Een zware storm dreef de schepen zuidwaarts en kostte hem twee schepen: de Marigold zonk met al haar 29 opvarenden en de Elizabeth voer terug naar Engeland.
Eindelijk na het gaan liggen van de storm, was Drake in staat een noordelijke koers langs de westkust van Zuid-Amerika te nemen, waar hij niet verwacht werd.
Na op 5 december Vlaparaiso gebrandschat te hebben stortte Drake zich op Arica, waar het zilver uit de mijnen van Potosi werd ingeladen voor vervoer naar Spanje.
Toen de Golden Hinde op 15 februari 1579 Gallao bereikte, merkte Drake dat zijn aanwezigheid nu wel bekend was, hoewel er nog steeds niet veel was wat de Spanjaarden konden doen.
Vernomen hebbende dat slechts enkele dagen eerder een schatschip was vertrokken, zette Drake alle zeilen bij om op 1 maart de Nuestra Señora de la Conceptión voor de kust van Colombia te veroveren, goud- en zilverstaven buitmakend met een waarde die ongeveer de helft van de jaarlijkse Engelse rijksmiddel;en bedroeg.
(Een tekening van de Golden Hinde in de wateren van de westkust van Noord-Amerika toont het hoge achterkasteel en daarmee vergeleken lage voorkasteel van het schip.)
Op zoek naar de noordwestdoorgang zeilde Drake nu helemaal 48 noorderbreedte, net ten zuiden van Straat Juan de Fuca, voordat hij weer een zuidelijke koers inzette.
Op 17 juni ankerde de Golden Hinde in naar men vermoedt Drake's Bay in Californië, dat hij als 'New Albion' opvorderde.
Op 25 juli verlegde de Golden Hinde zijn koers naar het westen, stak de Stille Oceaan over, naderde het Filipijnse eiland Mindanao op 16 oktober en zeilde verder naar het zuiden in de richting van de Molukken, waar de lokale koning de Engelsen toestemming gaf specerijen in te laden en hun schip te kalfateren. Het laatste traject van zijn tocht rond de wereld zette Drake in op 12 december, maar hij verloor een maand met het zoeken van een weg tussen de Indonesische eilanden.
Op 9 januari liep de Golden Hinde op een rif, maar schoof een dag later weer dieper water in.
Na aan de zuidkust van Java vers drinkwater ingenomen te hebben, zette Drake op 26 maart zeil voor een non-stop reis van 15.600 km naar Sierra Leone.
De Golden Hinde voltooide bij het binnenlopen van Plymouth zijn tocht op 26 september 1580, na een reis die 2 jaar en 10 maanden had geduurd. Aan boord waren nog slechts 59 koppen in leven.
Toen Drake bij terugkeerde in Plymouth, tekende de Engelse regering een tijdelijke wapenstilstand met koning Filips II van Spanje en kon zo de prestatie van Drake niet officieel erkennen. Hij werd in Engeland beschouwd als een held en in Spanje als een piraat voor zijn invallen. De koningin verklaarde alle geschreven verslagen van Drake's reizen tot een geheim van de koningin.
Op 4 april 1581 ontving Drake de ridderorde aan boord van de Golden Hinde en mocht hij een eigen wapen aannemen.
Het wapen was een deel van de oude Devon-familie, waar Drake totaal geen verwantschap mee had. Dit veroorzaakte weer een probleem waarna koningin Elizabeth hem een eigen wapen gaf.
Het schild toont op een zwart veld de beide poolsterren en een witte golvende baan voor de evenaar in beide oceanen.
Het schild wordt gedekt door een helm met zwarte en gouden dekkleden met daarop een wrong.Op de wrong staat de aardbol afgebeeld met daarop een zeilschip. Een wit lint geeft de reis om de wereld aan, vastgehouden door een hand uit de wolken.
Boven het wapen op een lint het motto: "Auxilio Divino" ("Met goddelijke hulp") en onder het wapen op een geel lint de spreuk: "Sic Parvis Magna" ("Grootheid in klein begin").
Drake bleef actief in de marine en vocht tegen de Spaanse Armada en de Spaanse gebieden.
In een poging om Panama te veroveren werd hij verslagen. Op 28 januari 1596 overleed Drake aan de gevolgen van dysenterie en werd hij bij Portobello in Panama op zee ter aarde besteld.
De originele Golden Hinde werd in de late jaren van 1600 gesloopt.
Een replica van het schip werd gebouwd in Essex in 1947, maar werd in 1992 gesloopt en tweede replica werd in 1997 gebouwd en in 20-13 gesloopt.
De nieuwe replica van de Golden Hinde was permanent afgemeerd in de zeehaven van Brixham in Devon en werd in 1963 gebruikt voor het maken van een tv-serie over het leven van sir Francis Drake. Deze filmopnamen werden gemaakt in de baaien van Torbay en Dartmouth. het ombouwen koste 25.000 pond daar het geen achtergalerij en kanonnendek had.
Bij het verslepen naar Dartmouth in 1987 verging deze replica in zwaar storm weer.
Een volledige reconstructie van de Golden Hinde werd op traditionele wijze gebouwd in Appeldore in Devon in 1973.
Deze replica heeft inmiddels 140.000 zeemijlen afgelegd met reizen naar de Verenigde Staten, Canada, Caribisch gebied en Japan en heeft een vaste ligplaats gekregen in Londen.
De overige schepen waren de 80 tons Marigold met 16 kanonnen, de 80 tons Elizabeth met 16 kanonnen, de 50 tons Swan met 15 kanonnen, en de 15 tons Christopher met een enkel kanon.
De vloot zeilde op 13 december 1577 Plymouth uit.
Na een rustperiode in Mogador in Marokko zeilden de schepen naar de Kaapverdische eilanden, waarbij ze een zestal Spaanse schepen plunderden en wat belangrijker was, een Portugese loods gevangen namen die Nunõ da Silva heette en wiens schip, de Santa Maria, werd omgedoopt in Mary.
De vloot bereikte op 5 april de Zuid-Amerikaanse kust in het zuiden van Brazilië, voer de Rio Plata op en vervolgens naar Puerto San Julian, waar de schepen een maand voor anker bleven liggen.
Hier besloot Drake zijn drie kleinste schepen, de Swan, de Christopher en de Mary, achter te laten en ging op 17 augustus met de Pelican, de Marigold en de Elizabeth weer onder zeil.
Drie dagen later zeilde het kleine eskader Straat Magalhãnes binnen, waarbij Drake zijn schip omdoopte in Golden Hinde omdat sir Christopher Hatton (links), een belangrijke financier, een gouden hinde in zijn wapenschild voerde.Drake voer op 6 september de Stille Oceaan binnen, maar daar liet het geluk hem in de steek. Een zware storm dreef de schepen zuidwaarts en kostte hem twee schepen: de Marigold zonk met al haar 29 opvarenden en de Elizabeth voer terug naar Engeland.
Eindelijk na het gaan liggen van de storm, was Drake in staat een noordelijke koers langs de westkust van Zuid-Amerika te nemen, waar hij niet verwacht werd.
Toen de Golden Hinde op 15 februari 1579 Gallao bereikte, merkte Drake dat zijn aanwezigheid nu wel bekend was, hoewel er nog steeds niet veel was wat de Spanjaarden konden doen.
Vernomen hebbende dat slechts enkele dagen eerder een schatschip was vertrokken, zette Drake alle zeilen bij om op 1 maart de Nuestra Señora de la Conceptión voor de kust van Colombia te veroveren, goud- en zilverstaven buitmakend met een waarde die ongeveer de helft van de jaarlijkse Engelse rijksmiddel;en bedroeg.
Op zoek naar de noordwestdoorgang zeilde Drake nu helemaal 48 noorderbreedte, net ten zuiden van Straat Juan de Fuca, voordat hij weer een zuidelijke koers inzette.
Op 17 juni ankerde de Golden Hinde in naar men vermoedt Drake's Bay in Californië, dat hij als 'New Albion' opvorderde.
Op 25 juli verlegde de Golden Hinde zijn koers naar het westen, stak de Stille Oceaan over, naderde het Filipijnse eiland Mindanao op 16 oktober en zeilde verder naar het zuiden in de richting van de Molukken, waar de lokale koning de Engelsen toestemming gaf specerijen in te laden en hun schip te kalfateren. Het laatste traject van zijn tocht rond de wereld zette Drake in op 12 december, maar hij verloor een maand met het zoeken van een weg tussen de Indonesische eilanden.
Na aan de zuidkust van Java vers drinkwater ingenomen te hebben, zette Drake op 26 maart zeil voor een non-stop reis van 15.600 km naar Sierra Leone.
De Golden Hinde voltooide bij het binnenlopen van Plymouth zijn tocht op 26 september 1580, na een reis die 2 jaar en 10 maanden had geduurd. Aan boord waren nog slechts 59 koppen in leven.
WAPENSCHILD VAN DRAKE.
Op 4 april 1581 ontving Drake de ridderorde aan boord van de Golden Hinde en mocht hij een eigen wapen aannemen.
Het wapen was een deel van de oude Devon-familie, waar Drake totaal geen verwantschap mee had. Dit veroorzaakte weer een probleem waarna koningin Elizabeth hem een eigen wapen gaf.
Het schild toont op een zwart veld de beide poolsterren en een witte golvende baan voor de evenaar in beide oceanen.
Het schild wordt gedekt door een helm met zwarte en gouden dekkleden met daarop een wrong.Op de wrong staat de aardbol afgebeeld met daarop een zeilschip. Een wit lint geeft de reis om de wereld aan, vastgehouden door een hand uit de wolken.
Boven het wapen op een lint het motto: "Auxilio Divino" ("Met goddelijke hulp") en onder het wapen op een geel lint de spreuk: "Sic Parvis Magna" ("Grootheid in klein begin").
Drake bleef actief in de marine en vocht tegen de Spaanse Armada en de Spaanse gebieden.
In een poging om Panama te veroveren werd hij verslagen. Op 28 januari 1596 overleed Drake aan de gevolgen van dysenterie en werd hij bij Portobello in Panama op zee ter aarde besteld.
GOLDEN HINDE REPLICA.
De originele Golden Hinde werd in de late jaren van 1600 gesloopt.
Een replica van het schip werd gebouwd in Essex in 1947, maar werd in 1992 gesloopt en tweede replica werd in 1997 gebouwd en in 20-13 gesloopt.
De nieuwe replica van de Golden Hinde was permanent afgemeerd in de zeehaven van Brixham in Devon en werd in 1963 gebruikt voor het maken van een tv-serie over het leven van sir Francis Drake. Deze filmopnamen werden gemaakt in de baaien van Torbay en Dartmouth. het ombouwen koste 25.000 pond daar het geen achtergalerij en kanonnendek had.
Bij het verslepen naar Dartmouth in 1987 verging deze replica in zwaar storm weer.
Een volledige reconstructie van de Golden Hinde werd op traditionele wijze gebouwd in Appeldore in Devon in 1973.
Deze replica heeft inmiddels 140.000 zeemijlen afgelegd met reizen naar de Verenigde Staten, Canada, Caribisch gebied en Japan en heeft een vaste ligplaats gekregen in Londen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten