WAPENBORDEN.

VERDWIJNEN UIT VERLEDEN EN HET HEDEN.

Wapenborden kwam men vroeger tegen voor de komst van de Europese Unie aan de grensovergangen van landen. Op deze borden stond dan het wapen van het land afgebeeld met daaronder de naam van het land.
Nu zijn het de bekende blauwe borden met 12 gele sterren met in het midden de naam van het land.
Zo verdwenen deze wapenborden langs de weg.

Ook bij ambassades en consulaten van landen buiten onze grenzen en dus ook bij onze ambassade of consulaat in het buitenland kom je nog vaak een wapenbord tegen. Op deze borden staat dan het wapen van het land afgebeeld met de naam van het land en of het een ambassade of een consulaat is van het betreffende land.
Deze borden zijn vaak boven de ingang van het betreffende gebouw geplaatst en vaak onderaan de vlaggenmast waarin de landsvlag hangt in top.
Ook deze borden zijn langzaam aan het verdwijnen en maken plaats voor een plaquette aan de muur bij de ingang van het gebouw.

Wapenborden behoren ook tot de tradities van ridderorden, alhoewel deze in Nederland en andere landen niet meer voorkomen.
Ze zijn nog wel te vinden in Engeland, Schotland, Denemarken en Zweden.
In het slot Frederiksburg in Denemarken hangt het wapenbord (links) van de ridders van de 'Orde van de Olifant'. Rond het wapenbord is dan ook de orde ketting aangebracht met de afbeelding van de olifant. In het slot zijn ook nog wapenborden te vinden van Belgische, Zweedse en Nederlandse orde's.

Van de ridders in de Zweedse 'Orde van de Serafijnen'worden de wapenborden in de kapel van de orde in Stockholm bewaard.
Ook om dit wapenbord is de orde ketting aangebracht. 







Ook in kerken komt men vaak borden tegen met wapens er op, maar dit zijn geen wapenborden, maar rouwborden.

Op deze borden zijn de wapens geschilderd van de overleden familieleden van adellijke afkomst  die dan wel- of niet zijn bijgezet in een graf in de kerk. Deze personen hadden vaak een verbintenis met de kerk.
Deze borden zijn vaak rechthoekig met of zonder een fraaie omlijsting. De achtergrond was zwart geschilderd met daarop in kleuren de wapens van de overleden personen, voorzien van naam, titel en geboorte- en sterfdatum.
Er zijn kerken waarvan de muren vol hangen met deze borden met daarnaast ook vaak nog de vaandels van de familie of orden. Ook dit gebruik is aan het verdwijnen.