RESTEN VAN EEN KOUDE OORLOG.

RESTEN VAN DE 'KOUDE OORLOG'.

De Koude Oorlog duurde van 1945 tot 1991. Het was een stille oorlog zonder wapen gekletter, maar dreigende taal tussen de Westelijke landen en het communistische Sovjet Unie.

De eens zo genaamde bondgenoten in hun strijd tegen de Nasi overheersing in Europa en een deel van Azië en Afrika stonden na de val Berlijn en het einde van de Tweede Wereld Oorlog in 1945 recht tegen over elkaar.

Berlijn bevrijd door de Russen werd een vieren gedeeld, één Russische zone, een Amerikaanse zone, een Engelse zone en een Franse zone.

Welvaart en wederopbouw aan de westelijke zijde en onderdrukking en vervolging aan de de oostelijke zijde. Hongarije werd achteloos geruild voor Oostenrijk en werd een Oostblokland. Oost Duitsland kreeg door de Stasi ( de Staats Geheime Dienst ) en nog strengere onderdrukking dan onder de Nasi's.

Mensen die de kans nog hadden vluchten massaal naar het westen van de stad, maar dat werd al snel aan banden gelegd door de aanleg van een muur met prikkeldraad en daar voor nog meer prikkeldraad versperringen en mijnenvelden. Hele families werden van elkaar gescheiden. Vluchten werd vaak de dood.

Uiteindelijk op 9 november 1989 valt de Berlijnse muur en kregen veel Oostblok landen na veel bloedvergieten en terreur langzaam aan hun vrijheid terug. Veel van deze landen keerden zich tot het Westen, behalve Wit Rusland.

Maar het zou nog vele jaren duren eer al de landen weer hun eigen landsgrenzen terug zouden hebben van reeds het begin van de Eerste Wereld Oorlog. Maar is men van het communistische juk bevrijd dat gaat men weer een geloofsstrijd aan onderling.
De middeleeuwen anno de 20ste eeuw.

Maar nu anno 2014 is de sfeer weer grimmig tussen Oost en West om Oekraine en het schiereiland de Krim. Het land keert zich tot het Westen maar heeft op de Krim nog steeds de Russische zeevlootbasis liggen. Zo nemen de Russen achteloos de Krim in bezit een gebied dat reeds in 1853 tot 1856 een zware oorlog kende om de macht. 
Relaties tussen Oost en West worden bevroren en sancties worden over en weer afgekondigd. Is dit weer een nieuwe Koude Oorlog? 

Van de Koude Oorlog staan in het landschap van de provincie Limburg nog enige toonbare resten van die tijd.
Dit zijn de toen gebruikte luchtwachttorens vanwaar vrijwilligers van het Korps Luchtwacht Dienst (KLD) de noordoostelijke horizon afspeurden naar laagvliegende Russische vliegtuigen die door de toenmalige radar niet konden worden waargenomen.
Elk verdacht toestel dat werd waargenomen werd aan elkaar en aan de commandoposten doorgegeven.
In totaal stonden er 275 van deze observatieposten langs de Nederland - Duitse grens. 
De toren links staat bij de ingang van de toenmalige vuilstortplaats
aan de weg van Linne naar Montfort aan de rand van het Nieuw Annendaalse Bosch. De toren heeft een hoogte van 9,5 meter en is een van de laatste 19 wachttorens die nog in ons land staan.
Deze toren werd in 1954 door de genie gebouwd en was een van de 138 speciaal gebouwde betonnen uitkijktorens van de KLD die in de periode van de Koude Oorlog werden gebouwd. De overige uitkijkposten werden op hoge bestaande gebouwen ingericht zoals op de watertoren van Tegelen. De torens gingen voor het oog vaak schuil door de omliggende hoge bomen van de bossen.

( De torens waren opgetrokken uit goedkope prefab betonnen raadbouwelementen.)








In het begin van dit jaar heeft men de toren gelegen aan de Duitse grens tussen Posterholt en Mariahoop, vlak bij het autosport-circuit, het Jaba-circuit, weer zichtbaar gemaakt door de er omheen staande bomen weg te kappen. Of dit nu een sieren is van het landschap of een ontsiering valt te betwisten.

De vrijwilligers die deze torens bemanden gingen gekleed in een blauw uniform en kregen een vergoeding van één gulden per oefening, maar veel animo was er niet bij de bevolking.
Dit opgestelde netwerk tegen het rode gevaar is naar verluidt maar een beperkt aantal keren op de proef gesteld. Ik citeer uit een publicatie uit een streek krant:
In 1958 sloeg de wachtpost Montfort bij Linne alarm bij het binnenvliegen van een Russische Iljoesjsin. het netwerk functioneerde als bedoeld en twee snel opgestegen Duitse gevechtsvliegtuigen dwongen het toestel tot een landing. Het vliegtuig was na een Franse luchtvaartshow op de terugweg naar de Sovjet Unie bewust van haar koers afgeweken om de grens te fotograferen.