MOOR LINE. (GB)

 

DE "R" VAN DE OPRICHTER.

MOOR LINE.

De Moor Line dankt haar naam aan het feit dat de namen van al haar schepen eindigen op "moor", dat vertaald uit het Engels een moerasachtig veen- of heide gebied is.

                                     (ss. Orangemoor uit 1911)

In 1855 kocht Walter Runciman de opgelegde stoomboot Dudley en richtte hij de South Shields Shipping Co. op. Het schip bleef tot 1891 in dienst, toen het door de Russen in beslag werd genomen als compensatie na een aanvaring. Intussen tijd had hij andere tweedehands schepen gekocht en in 1889 bestelde hij een nieuw schip. Er volgden nog meer nieuwe schepen en in 1897 veranderde het bedrijf haar naam in Moor Line.

In 1902 nam de Moor Line de Novocastrian Shipping Company van New Castle over en in 1905 kocht de Moor Line de North Moor Steamship Company en hun vloot. Bij het uitbreken van de Grote Oorlog, de Eerste Wereldoorlog, bezat het bedrijf 49 trampstoomschepen, maar verloor door vijandelijke acties 19 schepen en één door zwaar weer op zee.

In 1919 verkocht Runciman zijn vloot aan E. Edwards & Sons in Cardiff en het bedrijf werd in vrijwillige liquidatie geplaatst. 

In november 1920 werd de Moor Line omgevormd tot een naamloze vennootschap en in 1922 ging Edwards uit Cardiff Failliet en Runciman was in staat om enkele van zijn schepen terug te kopen die hij eerder had verkocht tegen een fractie van de verkoopprijs twee jaar eerder.

In 1939 , aan het begin van de Tweede Wereldoorlog, bezat het bedrijf 47 tramp schepen, maar in 1945 waren er nog maar vier in de vaart.

De vloot werd na de oorlog opnieuw opgebouwd en in 1965 kocht het bedrijf Anchor Line, dat het sinds 1935 had beheerd.

In 1965 kocht het bedrijf haar eerste bulkcarrier de Kirriemoor.

In 1968 werden de laatste schepen overgedragen aan Anchor Line en omgedoopt tot en in 1981 werden de bulkcarriers verkocht, waarvan de laatste uit 1977, de Calbrië, in 1979 werd verkocht aan de Maersk Line.