KOLANG KALING VAN DE ARENG- EN ATTAP PALM.

 

      EEN ZOETE LEKKERNIJ 

          VAN DE ARENG- EN 

              DE ATTAP PALM.

Tijdens mijn toer rond het Toba meer zag ik langs de weg grote stapels palmvruchten liggen, die later op een vrachtwagentje werden geladen en afgevoerd. Natuurlijk kwam van mij de vraag; wat een waarom?

Het bleek dat uit deze zaden van de Areng palm een confituur werd bereid met een zeer zoete smaak. Het bleek niet alleen uit de vruchten van de Areng palm gedaan te worden maar ook uit die van de Attap Palm. Dus daar moest ik meer van weten.

ARENG PALM.

De Areng palm wordt ook wel de suikerpalm genoemd. De Latijnse naam is Arenga pinnata.

 het is een economisch belangrijke palm, die van nature voorkomt in tropisch Azië van Oost-Indië tot Maleisië, Indonesië en de Filipijnen.

Andere namen voor deze palm zijn: 'Gomuti palm', 'Aren', 'Irok'en 'Kaong'.

Het is een tot 20 meter hoge palm, waarvan de stam bedekt is met de oude bladvoeten. De veervormige bladeren zijn 6 tot 12 meter lang en 1,5 meter breed, met een tot zes rijen, 40 tot 70 centimeter lange en 5 centimeter brede blaadjes.

De halfronde , 7 centimeter grote vrucht, die in trossen groeit, verkleurt bij het rijp worden van groen naar zwart.

Van de bladeren worden dakbedekkingen gemaakt door de lokale bevolking, en verder voor het vlechten van manden.

Het sap dat wordt afgetapt van de bloemscheuten van de palm wordt suiker uit gewonnen (palm suiker). Het sap wordt ook gefermenteerd tot azijn en palmwijn (tuak).

De vruchten kunnen worden gegeten, maar moeten wel bereid worden omdat het sap en het vruchtvlees vers bijtend is.

Na de bereiding van de vrucht heeft men de kolang kaling, een zoete lekkernij, die men vaak ook een kleurtje geeft.

Uit de vruchten van de boom kan ook bio-ethanol gewonnen worden, iets wat in een sterk toenemende mate wordt gedaan. Uit de bladeren van de palm worden vezels gewonnen voor de productie van bortels.

ATTAP PALM.

De 'Attap Palm', Latijnse naam Nypa fruticans komt voor in de mangrove gebieden van heet Zuidoost-Azië, waarbij de palm ion ieder land een andere n aam  heeft.

De palm heeft een horizontale stam die onder de grond groeit.

Slechts de takken, bladeren en bloemen komen boven de oppervlakte uit.

De bladeren kunnen een hoogte bereiken van negen meter.

De bloemen bevinden in een bolvormige bloeiwijze gegroepeerd aan een steel. het is een eenhuizige palm.

De vrouwelijke bloemen bovenin lijken net katjes en zijn rood van kleur.

De mannelijke bloemen zijn wat lager te vinden en zijn geel van kleur.

De zaden die uit de bloemen voortkomen zijn samengebald in een houtachtig cluster van maximaal 25 centimeter doorsnede. 

Rijpe vruchten vallen van de bol af en drijven op het water weg. Soms komen de zaden al uit terwijl ze nog op het water drijven.

De palm groeit in zachte moddergrond, in langzaam stromend getijdenwater en rivieren die de nutriënten voor de plant aanvoeren. De palm wordt in het binnenland aangetroffen tot daar waar het getij de drijvende zaden kan meevoeren.

Op het eiland Sumatra komt de palm veel voor in het gebied van Riau aan Straat Malakka en het gebied ten noorden van de stad Palembang aan de Banka Straat. Deze gebieden zijn rijk aan langzaam stromende rivieren in een laagland gebied.

De cluster met een diameter van 25 centimeter bestaat uit een groot aantal noten, waarin als deze worden geopend, doorzichtige, gelatine-achtige twee tot drie zaden zitten. 

Deze vruchten vormen de grondstof voor de kolang kaling.

De bloeiwijzen kunnen worden afgetapt voordat de bloemen uitkomen. het sap is erg rijk aan suiker en word gefermenteerd voor palmwijn of het maken van azijn. Ook deze palmen zijn economisch van belang voor de productie van bio-ethanol. Per hectare levert dat tussen de 15.000 en 20.000 liter biobrandstof op. 

De lange veervormige samengestelde bladeren van de palm worden door de lokale bevolking gebruikt als materiaal voor de bouw van hun woning.

Van de bladeren worden matten gevlochten welke dienen als wanden van het huis.

Ook wordt het als dakbedekking gebruikt, maar maakt steeds meer plaats voor ijzeren golfplaten.

Verder worden de bladeren gebruikt voor het vlechten van manden en andere gebruiksvoorwerpen. Jonge bladeren worden gebruikt om tabak in te draaien om vervolgens op te roken. Jonge scheuten van de palm zijn ook eetbaar.

KOLANG KALING.

Tijdens een bezoek aan de markt in Siantar, zag ik deze roze bak met witte glibbertjes staan. Vlak daarnaast stond een verkoopster met vis, dus ging ik ervanuit dat dit ook iets met vis te maken had.

De oude vrouw die deze glibbertjes verkocht, pakte een bamboe stokje en stak er een glibbertje aan, dat ze me aanbood om te proeven. De smaak was wee zoet maar verfrissend.

Zo maakte ik kennis met kolang kaling, wat letterlijk "kleine gladde dingen" betekend. Wat is dit, waar komt het vandaan en hoe wordt het bereidt?

De suikerpalm bereikt een hoogte van 12 tot 15 meter en het kan 15 jaar duren voordat hij helemaal uitgegroeid is. Eenmaal volwassen, zal de palm gaan bloeien en enorme clusters van vruchten vormen. Voor het verkrijgen van de palmvrucht wordt een cluster in zijn geheel van de palm los gekapt. Om nu kolang kaling te maken worden de noten in een zacht vuur gepoft, waardoor de schil gemakkelijk te verwijderen is.

Hierna worden de witte zaden gekookt tot ze zacht zijn, en vervolgens gezoet en bewaard in een geconcentreerde suikersiroop.

Gekookte zaden zijn semi-transparant van kleur en hebben een gelatine-achtige textuur.
 

De zaden kunnen voordat ze in de siroop gestopt worden eventueel gekleurd worden. Zo is de vrucht te koop in stalletjes waar ze in ijsgerechten worden verwerkt.

Als de kolang kaling na het koken wordt gedroogd, dan blijft een suikerlaagje om de vruchten, wat hen tot een zoet soort snoepgoed maakt.

Kolang kaling  heeft een zeer hoog watergehalte, tot wel 94% per 100 gram. De vrucht bevat 0,69 gram eiwit en 4 gram koolhydraten .Behalve de verfrissende smaak, helpt het consumeren ook goed voor de menselijke spijsvertering te versnellen.

Het koolhydraatgehalte in kolang kaling kan de mens een vol gevoel geven na het eten., zodat je geen honger krijgt. Het wordt vooral in de Aziatische landen door de Moslim bevolking gegeten gedurende de Ramadan. De verkoop tijdens deze periode wordt dan wel verdrievoudigd.