SRI LANKA RONDREIS.
PAALVISSERS.
De afbeelding van de paalvissers aan de stranden rond Colombo is het toeristische plaatje geworden van Sri Lanka, Maar zijn het nog wel die paalvissers van toen?
De kust van Sri Lanka heeft mooie zandstranden, waarop kleurrijke bootjes liggen en omringt zijn door palmbomen.
Meer naar het zuiden is een strook met rotsen en daarvan wordt handig gebruik gemaakt door de paalvissers.
Ze plaatsen een stevige paal tussen de rotsen en aan de paal bevestigen zij een zijstokje, waarop de visser kan zitten tijdens het vissen.
Dit wordt dan ook meestal gedaan in de vroege ochtend of laat in de middag, want in die periode is de vangst het grootst.
Van oudsher werd er gevist met een baboe hengel, maar tegenwoordig wordt ook al de werphengel gebruikt.
Wat is de reden dat deze vissers op een stok zitten? Na de WO-II waren er zeer veel vissers, maar er was geen voldoende ruimte op de rotsen voor al deze vissers. Om dit gebrek aan ruimte op te lossen, besloten enkelen van hen om ijzeren palen, overgebleven uit de kustbescherming van de oorlog, in het rif te plaatsen. Al snel werden deze ijzeren palen schaars, daar ook handelaren in oud ijzer er brood in zagen. Als alternatief plaatsten de vissers houten palen.
Ze vissen niet met een net, daar deze de vissen verjagen, maar omdat ze ook in het rif vast komen te zitten, tevens bestaat de kans met het vissen met een net dat de vissen verder de zee worden
opgedreven. Het afwachtende visgedrag van de paalvissers zorgt er dus voor dat men kan blijven vissen op de zelfde locatie.
De echte paal- of steltvissers zijn zo goed als uitgestorven door de moderne visvangst op zee.
gelukkig voor de toeristen die het willen zien, zijn er nog enkele vrijwilligers die in ruil voor een flinke fooi een stok beklimmen en de vissende houding aannemen. Zo blijft een oude traditie toch nog te zien en te fotograferen, als reclame voor Sri Lanka.
De kust van Sri Lanka heeft mooie zandstranden, waarop kleurrijke bootjes liggen en omringt zijn door palmbomen.
Meer naar het zuiden is een strook met rotsen en daarvan wordt handig gebruik gemaakt door de paalvissers.
Ze plaatsen een stevige paal tussen de rotsen en aan de paal bevestigen zij een zijstokje, waarop de visser kan zitten tijdens het vissen.
Dit wordt dan ook meestal gedaan in de vroege ochtend of laat in de middag, want in die periode is de vangst het grootst.
Van oudsher werd er gevist met een baboe hengel, maar tegenwoordig wordt ook al de werphengel gebruikt.
Wat is de reden dat deze vissers op een stok zitten? Na de WO-II waren er zeer veel vissers, maar er was geen voldoende ruimte op de rotsen voor al deze vissers. Om dit gebrek aan ruimte op te lossen, besloten enkelen van hen om ijzeren palen, overgebleven uit de kustbescherming van de oorlog, in het rif te plaatsen. Al snel werden deze ijzeren palen schaars, daar ook handelaren in oud ijzer er brood in zagen. Als alternatief plaatsten de vissers houten palen.
Ze vissen niet met een net, daar deze de vissen verjagen, maar omdat ze ook in het rif vast komen te zitten, tevens bestaat de kans met het vissen met een net dat de vissen verder de zee worden
opgedreven. Het afwachtende visgedrag van de paalvissers zorgt er dus voor dat men kan blijven vissen op de zelfde locatie.
De echte paal- of steltvissers zijn zo goed als uitgestorven door de moderne visvangst op zee.
gelukkig voor de toeristen die het willen zien, zijn er nog enkele vrijwilligers die in ruil voor een flinke fooi een stok beklimmen en de vissende houding aannemen. Zo blijft een oude traditie toch nog te zien en te fotograferen, als reclame voor Sri Lanka.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten