GARNALENVISSERIJ. TOEN EN NU.

EEN DELICATESSE, MAAR JE MOET

ER VAN HOUDEN.

De visserij op garnalen wordt in onze gebieden uitgeoefend langs de kusten van Denemarken, Duitsland, Nederland, België en Frankrijk tot daar waar de kust rotsachtig wordt.

Er wordt bij de visserij rekening mee gehouden dat de garnalen in de winter dieper water opzoeken, maar waar het oppervlakte water warmer wordt, meer de getijde gebieden bevolken.
De oudste vorm van garnalen visserij, welke heden nog door hobbyisten wordt gebruikt, is met een schepnet met een vlakke open zijde over de bodem bij het strand te schuiven.

(Tekening van een Nieuwpoortse garnaalboot.)

Deze Belgische boot van Nieuwpoort voor de garnalenvisserij viste met een boomkor langs de Vlaamse kust.
Het waren gladboordig gebouwde boten met een lichtgebogen voorsteven en een kleine spiegel. De romp was vol buikig gebouwd, maar met een scherp voor- en achterschip en vrij hoge kop. Het voorschip was gedekt.
In het open ruim achter de mast stond een kleine lier voor de behandeling van het vistuig. De paalmast voerde een kottertuig met een gaffelzeil met boom en een stagfok. Op een kleine kluiverboom werd een kluiver bijgezet. Deze scheepjes werden later alle van een motor voorzien en werden mast en tuigage verwijderd, zodoende konden ze niet meer zeilen.
De afmetingen: lengte 9,4 meter; breedte 3,2 meter en een holte van 1,3 meter. 

(Tekening van een Oostende garnaalboot.)

Deze boot met een boomkor viste hoofdzakelijk langs de Vlaamse kust. Het type scheepje werd te Oostende gebouwd en zodoende ook wel de Oostende boot genoemd.
Voor de WO-I waren ze overnaads gebouwd en daarna gladboordig beplankt. De boot had een licht gebogen voorsteven en een tamelijk hoge kop. De romp had een buikig grootspant en een hoge kiel, maar een scherp onderwaterschip. 
Het achterschip was gebouwd met een kleine hartvormige spiegel. Het voorschip was gedekt tot aan de eerste doft die als een mastbank gebruikt werd. Daarachter was een open ruim met nog twee doften en een rondgaande bank. De paalmast voerde een emmerzeil. Op de kluiverboom werd een kluiver bijgezet. Deze boten waren vaak kleurrijk beschilderd. Omstreeks 1930 zijn ze uit de vaart verdwenen. Het scheepje had een lengte van 6 tot 8 meter; een breedte van 2,6 meter en een holte van 1,1 meter.

De visserij geschied tegenwoordig met kleine schepen van het kottertype, lengte 16-20 meter, die twee boomkorren over de zeebodem slepen.


(Het vissen met twee boomkorren.)

Reeds in de 12e eeuw werden garnalen gevangen met zo genaamde 'saaiings', een soort kleine boomkor. In de 16e eeuw viste men met sleepnetten van een overeenkomstige makelij en deze werden op de voormalige Zuiderzee ook nog gebruikt onder de naam singel, scheinet of singnet. Verder werden kleine zegens gebruikt die door paarden tegen het strand werden opgetrokken. Plaatselijk ziet men nog wel langs het strand garnalenvissers die sleep-of kruinet gebruiken, zoals de garnalenkorder die garnalen vangt met een kleine kor of in België met de zogenaamde 'karte'.

De gewone garnaal wordt ongeveer drie jaar oud, 8 cm lang en bereikt na een jaar de lengte van een consumptie garnaal welke ongeveer 5,5 cm lang is. 

Aan boord worden de garnalen gezeefd, waardoor de consumptie garnalen worden gescheiden van de ondermaatse garnalen, van bodemvis en van het vuil van de bodem.
De garnalen worden aan boord gekookt en koel bewaard. De verdere behandeling zoals het pellen en sorteren geschiedt aan de wal.
Een kilogram garnalen levert ongeveer 330 gram vlees op. De ondermaatse garnalen, pufgarnalen genoemd, worden gedroogd en tot pluimveevoeder verwerkt.
Er is een zeer belangrijke garnalenvisserij op grote garnalen langs de oostkust van de verenigde Staten van Amerika en in vrijwel de gehele Golf van Mexico. De vangsten hier worden diepgevroren of tot conserven verwerkt.
Tegenwoordig komen er ook veel in zoet water geteelde garnalen uit Maleisië en Thailand diepgevroren in het winkelschap.

                                                                      Smakelijk eten!