FELIPES. M.S. SHELL TANKERS. B.V. (DEEL 1-B)

M.S. FELIPES.

17 FEBRUARI 1982 T/M 13 APRIL 1982.

Van Antofagata naar Valparaiso gevaren. Hier werd op de rede de rest van de lading gelost, maar er ontstond enige vertraging. De ketting die de verbinding maakte met de boei en de afsluiter van de slang die op de zeebodem lag voor het verpompen van de lading bleek om de afsluiter te zijn gedraaid die de slang moest afsluiten. Zodoende bleek toen het geheel naar boven was gehesen, dat de afsluiter zwaar beschadigd was en niet meer open - of dicht gedraaid kon worden. Een nieuwe afsluiter bleek aan de wal niet leverbaar en zo werd er na veel zoeken een passende afsluiter aan boord gevonden en gemonteerd.

Uiteindelijk kon er begonnen worden met lossen, maar dat ging niet op volle kracht met de door de elektromotor aangedreven pomp daar deze te grote opbrengst had. We moesten de lading namelijk lossen in trein tankwagons. Het werd dus langzaam draaien met de pomp en regelmatig stoppen voor het verwisselen van de laadslang bij de treinwagons. 

( Wijngaarden onder weg naar Santiago gezien vanuit de autobus.)

We hadden drie stagiaires aan boord met veel lust in het ontdekken van landen. Toen bleek dat er in het week einde niet gelost zou woprden in verband met feestdagen aan de wal kwamen ze op het idee om een dag van Valparaiso naar Santiago te reizen en terug. Daar ik in het weekeinde geen stille wacht had besloot ik met ze mee te gaan.

( De uitlopers van het Andes gebergte op weg naar Santiago.)

Zo zondagochtend in alle vroegte naar de wal gegaan en met een taxi naar het busstation voor de snelbus naar Santiago. Het was een lange maar afwisselende interessante rit door het Andes gebergte. Bij aankomst te Santiago ons eerst goed laten informeren hoe laat in de middag de bus terug zou rijden naar Valparaiso.

Zo zwierven we door Santiago. Een stad met veel oude gebouwen en prachtige parken met fonteinen.

Ook deze stad heeft net als Rio de Janeiro een heilige beeld op een bergtop staan. Het is dan geen Christusbeeld maar het beeld van de heilige Lucia. Met een kabeltreintje reden we naar de top van de berg waarop het beeld staat.

Het is voor de Chilenen een soort bedevaart plaats. Binnen waren veel bloemen en brandende kaarsjes.

Maar wij kwamen eigenlijk naar deze plaats om van het uitzicht over deze miljoenen stad te genieten. Helaas hing er een grijze lucht boven de stad van de uitlaatgassen van het verkeer al was het Andes gebergte in de verte nog net te onderscheiden.

In het centrum van de stad staat een oude kathedraal vlak naast een in aanbouw zijnde wolkenkrabber die aan de buitenzijde met een soort spiegelglas is bekleed.

In het moderne spiegelglas aan de buitenzijde van het gebouw weerspiegelde zich de oude kathedraal.

Aan alles komt een einde en zo ook aan het uitstapje in Santiago. Het was nog even stevig doorlopen naar het busstation om de bus te halen naar Valparaiso, waar we als laatsten instapten. Gelukkig wist de chauffeur dat we met hem mee terug zouden rijden.

( Het m.s. Felipes zo goed als leeg op de rede van Valparaiso.)

Na dit week einde was het zo snel mogelijk de rest van de lading lossen en de reis naar Curaçao te aanvaarden via het Panama Kanaal.