FELIPES M.S. SHELL TANKERS. B.V. (DEEL 1-A)

M.S. FELIPES.

17 FEBRUARI 1982 T/M 13 APRIL 1982.

Het m.s. Felipes is een tanker van de F-klasse. In totaal had Shell Tankers B.V acht van deze tankers in beheer. Al deze tankers werden gebouwd op de Noorse scheepswerf Hagesund Mesk.
Het m.s Felipus werd in 1975 opgeleverd door de werf voor de Engelse Shell vloot. Het schip voer onder de Liberiaanse vlag met de roepletters A8XS. Later kwam het schip onder beheer van Shell Tankers B.V.
Met haar tonnage van 32.229 BRT deed het schip tot 1989 dienst waarna het werd verkocht..
De Felipes was een producten tanker.
Het schip had een volautomatische machinekamer waarin s'nachts geen wacht werd gelopen en de alarmering was aangesloten op de hut van de dienstdoende werktuigkundige. De controlekamer lag boven het scheepsdek. Voortstuwing door twee 6 cilinder MAN motoren medium speed type R6V52/55 met een vermogen van 12.000 pk. De motoren hadden aangekoppelde asgeneratoren.. Vaarsnelheid 15 knopen.

Het was een lange vliegreis van Schiphol Amsterdam naar Madrid om daar over te stappen op een vlucht naar Santiago in Chili en van Santiago met een binnenlandse vlucht naar Antofagasta.

Antofagasta ligt in het noordelijke deel van Chili in een gebied dat droog, heet en woestijnachtig is met hoge bergen. Ik maakte deze reis samen met twee collega's van de nautische dienst.

Gelukkig was het schip nog niet aangekomen te Antofagasta en hadden we een paar dagen om wat bij te komen van de reis.

Voor het smalle strand bij het hotel liggen golfbrekers om de kust te beschermen tegen de golven uit de Stille Oceaan. Tussen de golfbrekers heerst een leven van weekdieren zoals mosselen en prachtige zeeanemonen.

Ook aalscholvers zijn er in overvloed te vinden. Duikend naar vis op de golfbrekers en bouwend hun nesten hoog in de radiomasten.

Zelfs op de toren van de kerk zitten ze trapsgewijs op de torenspits.

Vlak bij de kerk in een klein park staat een monument voor de gevallen Engelsen zeelieden die hun bijdrage leverden in de onafhankelijkheidstrijd  van de Chilenen tegen de Spaanse overheerser.

Al verder zwervend kwamen we aan de stadsgrens waar tegen de heuvel een enorme begraafplaats ligt. De meesten doden worden hier niet begraven maar bijgezet in bovengrondse nissen van meters lang en hoog. 

Maar ook in de dood is er duidelijk onderscheid te zien tussen hen die in het dagelijks leven geld hadden en zij die in armoede leefden.

Zo kwamen we in een straat een stukje antiek vervoersmiddel tegen en het leek mijn twee collega's wel iets om mee aan boord te nemen en daar op te knappen. Het was dat de eigenaar er nog te veel aan was gehecht en het niet wilde verkopen, want anders had ik ze er nog voor aangezien het te doen. 

Buiten het centrum is het rond Antofagasta maar een trieste en armoedige en uitgedroogde kale bedoeling.
Na twee dagen in het hotel te hebben door gebracht stapten we op de rede van Antofagasta aan boord van het m.s. Felipes. Het schip loste hier een deel van haar lading en zou de rest lossen te Valparaiso.