SPOOKVLOOT EN SCHEEPSKERKHOF VAN DE VS.

          ZIJ ZIJN NIET VERGAAN 

                   IN EEN STORM, 

MAAR GEWOON ACHTERGELATEN.

SCHEEPSKERKHOF.

Een scheepskerkhof wordt over het algemeen aangeduid als een plaats waar schepen zijn vergaan en op de zeebodem liggen. Ook plaatsen waar schepen het strand op worden gevaren om geheel gesloopt te worden om uiteindelijk weer in een hoogoven terecht te komen voor nieuw staal materiaal.

"DEAD FLEET" DELAWARE RIVIER USA.

Aan de oever van de rivier de Delaware, net ten noorden van de voormalige pier 78 in Zuid-Philadelphia liggen de spookachtige overblijfselen van de "Dode Vloot". Het zijn de wegrottende rompen van verschillende schepen die bij eb te zien zijn. Bewoners van de nabij gelegen wijk Pennsport spreken over 'The Dead Fleet'of 'The Tree Sisters'.Deze schepen werden in de jaren dertig door de Kensington Shipyard en Dry Dock Corperation daar achtergelaten en hun geschiedenis ging uiteindelijk verloren in de tijd en het openbaar geheugen van de mens.

(Een opname van de "Dead Fleet" zo goed als op weg naar in graf in modder en water in het einde van de jaren twintig.)

De resterende vier schepen die hier hun  einde vonden zijn: de Francis J. McDonald, de Marie F. Cummins, de Albert D. Cummins, ook wel  "The Three Sisters"genoemd en de Mud Scow 11.
Ze zijn gegroepeerd ongeveer 150 voet ten noorden van Pier 78.
De drie schepen waren eigendom van de Cummins en McDonald. De Mud Scow was eigendom van McDonald.

De schepen hadden tot 1931 een drukke vaart, maar waren ook een onderdeel van de strijd om het erfgoed van de overleden eigenaren. In dat jaar trachtte luitenant-commandant Sloan Danenhower voorheen van de Amerikaanse marine deze schepen te kopen voor een expeditie naar de Noordpool en wilde hij de schoeners gebruiken als drijvende musea, De expeditie ging niet door daar het ijs dikker bleek te zijn dan verwacht en Danenhower de schepen niet in bezit nam. Men trachtte ze nog te verkopen aan Warner Brothers, die geïnteresseerd waren in de schepen om in een film te gebruiken. De rompen waren helaas zo slecht dat ze de reis naar de westkust niet konden maken. 

De schepen werden opgelegd en werden in 1932 voor het eerst geplunderd en in 1934 werd bekend gemaakt dat de John J. Phillips zou worden gesloopt.
Tussen tijds werden ze bewoond door zwervers en augustus 1947 werd een deel verwoest door brand. De brand werd bewust aangestoken nadat de rompen doordrenkt waren met kerosine. De vlammen sloegen 50 voert hoog.
De overblijfselen van de Daed Fleet zijn nog steeds te zien, zelfs vandaag nog.
Het is het domein van zeemeeuwen geworden en worden de resten langzaam begroeid.
Passend naast de Albert D. Cummins ligt de Marie F. Cummins die lager in de modder vast ligt en meer tijd onderwater doorbrengt dan de Albert. De Francis J. McDonald rust ongeveer 40 voet ten noorden van de Marie en kan alleen gezien worden bij eb. Het ligt dicht bij de kustlijn en is de best bewaarde van de schepen. Mud Scow 11 ligt schuin voor de Marie aan de kustlijn en is de meest vervallen van alle schepen.

GHOST FLEET MALLOWS BAY, MARYLAND USA.

CEMENTRY NOW A NATIONAL SANCTUARY.

Als er ooit een plaats zou zijn die kan worden omschreven als een scheepskerkhof, dan is het de troebele wateren van Mallows Bay.

De overblijfselen van de gevallen schepen creëren een virtueel eigen rif aan de oevers van deze kleine baai aan de rivier de Potomac.

Ooit machtige stoomschepen, veel gebouwd voor de oorlog, dienen deze schepen nu als een vervallen toevluchtsoord voor boswezens.

Bijna 230 scheepswrakken bezaaien de baai in wat wordt beschouwd als de grootste scheepswrakkenvloot op het westelijk halfrond.

 Chuuk Lagoon een onderdeel van de Micronesische deelstaat Chuuk is de grootste.

Tientallen zijn nog steeds te zien in de ondiepe wateren, overblijfselen van het nieuwste en duurste scheepsbouwproject in de geschiedenis.

Sommige liggen te wachten tot de scheepshuid is doorgeroest en ze zullen zinken naar de boden van de baai.

Toen de VS mee ging doen aan de WO-I, kwam het leger tekort aan transportschepen, dus 1.000 houten stoomschepen werden goedgekeurd voor constructie onder de strakke deadline van slechts 18 maanden. met een snel naderende einddatum en een voorraad staal die was gereserveerd voor schepen die de strijd zouden aangaan, was de spoedklus precies dat.

Het resulteerde in slecht gebouwde houten schepen die, ondanks de gebruikte tijdbesparende methoden, lang niet op tijd klaar waren. Tegen die tijd dat de Duitsers zich hadden overgegeven, was nog geen enkele schip van de verheven orde de oceaan overgestoken. Met de oorlog om en opnieuw staal in overvloed, werden de schepen, meestal ongebruikt, verouderd en werden weggegooid, achtergelaten om te rotten in de rivier de Potomac. Twee bergingen werden geprobeerd, maar waren grotendeels mislukt vanwege de kosten en de enorme omvang.

 In de jaren zestig werd serieus begonnen met het opruimen van de baai en werd onderzoek verricht om de kosten te inventariseren, de kosten te beoordelen en de milieueffecten van de schepen te meten.

Tijdens dat onderzoek werd ontdekt dat de scheepswrakken in hun niet-giftige houten staat de basis waren geworden van een actief en bloeien ecosysteem.

Als spookschepen voor nieuw leven, zullen de spookschepen in de baai blijven totdat ze wegzakken tot niets in de wateren waar ze rusten. Stalen schepen worden nu wel uit de baai verwijderd zolang dit financieel verantwoord is.

Het is mogelijk het 'heiligdom' te bezichtigen.

Terwijl een paar van de schepen vanaf de kust zichtbaar zijn, kan de spookvloot worden bekeken door mensen aangedreven vaartuigen zoals een kajak of een kano. het blijft uiteraard oppassen voor de scherpe delen die net onder het wateroppervlak liggen. Mallows Bay Park is nu een onderdeel van Charles County.