AMIDEVA BOEDDHA-TEMPEL,
SWAYAMBUNATH-TEMPEL,
HANUMAN-DHOKA DURBAR.
BODNATH STUPA EN PASHUPATINATH-TEMPEL.
Vandaag de 16e november 2019 verkennen we de omgeving van Kathmandu.We maakten de eerste stop bij het Amideva Boeddha Park. We bezochten alleen de tempel bij de ingang.
Drie beelden, waarvan het middelste Boeddha voorstelt met een hoogte van van 20 meter boven de grond en de twee andere beelden met een hoogte van 19 meter boven de grond, domineren de ingang van deze tempel. Overal komt men afbeeldingen van boeddha tegen.
Het was opvallend hoe weinig toeristen deze fraai tempel bezoeken, maar het was uiteraard druk met lokale bevolking. In een apart gebouwtje kon je een olielichtje branden, en er branden er wel honderden die het gebouwtje inwendig zwart hadden gekleurd door hun walm. het was er binnen bloedje heet.
Hierna vervolgen we onze tocht naar de Swayambunath of de 'Apentempel'.
Een lange trap voerde omhoog naar de Apentempel. het geheel is een oude religieuze architectuur gelegen bovenop een heuvel in de Kathmandu-vallei.
Het complex bestaat uit een stoepa, een verscheidenheid aan heiligdommen en tempels, waarvan sommigen dateren uit de Licchavi-periode.
Op de opbouw van de stoepa zijn de ogen en de wenkbrauwen van Boeddha geschilderd. De stoep was in mei 2010 geheel gerenoveerd en voor de koepel werd 20 kilogram goud gebruikt om deze te bekleden.
De renovatie werd betaald door de Tibetan Nyingma Meditation Center in Californië (USA).
De stoepa is gebouwd rond 460 n.Chr. door koning Manadeva en werd in de 13e eeuw een belangrijk centrum voor het Boeddhisme.
Op het terrein leven wel honderden apen, waardoor de tempel de bijnaam 'Apentempel' heeft gekregen.
Op het terrein staan diverse kleine stoepa's vervaardigd uit natuursteen, welke vermoedelijk graven zijn van oude priesters uit het begin van deze tempel. Deze kleine stoepa's zijn weer voorzien van beeldhouwwerk.
Vanaf de heuveltop heeft men een uitzicht over de stad Kathmandu.
We keren met de autobus terug naar de de stad en wandelen via smalle steegjes naar het oude stadsdeel, waar veel oude gebouwen staan.
Hanuman Dhoka is een complex van gebouwen met de oude koninklijk paleis van de Malla-koningen en ook van de Shah-dynastie op het Durbar-plein.
Het Hanuman Dhoka-paleis dankt zijn naam aan het stenenbeeld van Hanuman, de hindoeïtische godheid, die bij de hoofdingang zit, 'Dhoka' betekend deur of poort in het Napalees.
Veel van deze fraaie gebouwen zijn bij de zware aardbeving van 2015 beschadigd geraakt en worden nu weer gerestaureerd.
We brengen een bezoek aan het museum, waar veel ode zwart-wit opnamen te zien waren uit vervlogen tijden, maar ook belangrijke resten uit de gebouwen die gevonden zijn na het puinruimen van de aardbeving uit 2015.
Overal werd duidelijk aangeven, dat de wederopbouw van de oude gebouwen gebeurt met kapitaal dat uit China wordt verstrekt.
Ook zo vergaat het met de wegenbouw in Nepal.
Het is duidelijk een poging om steeds meer politieke invloed in het kleine buurland van China te verkrijgen, vooral nu Nepal grensgeschillen heeft met het buurland India.
We gebruiken de lunch in een klein restaurant met het uitzicht op het marktplein, dat is gelegen voor de met palen ondersteunde gevel van de universiteit van Kathmandu.
Op deze markt trachtte men je dan ook alles te verkopen dat antiek gemaakt was. Maar iedere verkoper had wel bijna hetzelfde te koop als zijn buurman.
Via smalle straatjes, waar de nodige handel wordt gedreven begeven we ons naar de wereldberoemde gigantische stoepa.
De Bouddhanath is een van de grootste antieke stoepa's in Zuid-Azië en ligt in de wijk Bouddah in Kathmandu.
Door de annexatie van Tibet door de Volksrepubliek China vluchtten vele boeddhistische monniken naar Nepal, waarna ze zich hoofdzakelijk in Boeddah vestigden. Tegenwoordig wordt het niet voor niets 'little Tibet' genoemd. De stoepa is een onderdeel van het werelderfgoed van UNESCO.
Drie beelden, waarvan het middelste Boeddha voorstelt met een hoogte van van 20 meter boven de grond en de twee andere beelden met een hoogte van 19 meter boven de grond, domineren de ingang van deze tempel. Overal komt men afbeeldingen van boeddha tegen.
Het was opvallend hoe weinig toeristen deze fraai tempel bezoeken, maar het was uiteraard druk met lokale bevolking. In een apart gebouwtje kon je een olielichtje branden, en er branden er wel honderden die het gebouwtje inwendig zwart hadden gekleurd door hun walm. het was er binnen bloedje heet.
Hierna vervolgen we onze tocht naar de Swayambunath of de 'Apentempel'.
Een lange trap voerde omhoog naar de Apentempel. het geheel is een oude religieuze architectuur gelegen bovenop een heuvel in de Kathmandu-vallei.
Het complex bestaat uit een stoepa, een verscheidenheid aan heiligdommen en tempels, waarvan sommigen dateren uit de Licchavi-periode.
Op de opbouw van de stoepa zijn de ogen en de wenkbrauwen van Boeddha geschilderd. De stoep was in mei 2010 geheel gerenoveerd en voor de koepel werd 20 kilogram goud gebruikt om deze te bekleden.
De renovatie werd betaald door de Tibetan Nyingma Meditation Center in Californië (USA).
De stoepa is gebouwd rond 460 n.Chr. door koning Manadeva en werd in de 13e eeuw een belangrijk centrum voor het Boeddhisme.
Op het terrein leven wel honderden apen, waardoor de tempel de bijnaam 'Apentempel' heeft gekregen.
Op het terrein staan diverse kleine stoepa's vervaardigd uit natuursteen, welke vermoedelijk graven zijn van oude priesters uit het begin van deze tempel. Deze kleine stoepa's zijn weer voorzien van beeldhouwwerk.
Vanaf de heuveltop heeft men een uitzicht over de stad Kathmandu.
We keren met de autobus terug naar de de stad en wandelen via smalle steegjes naar het oude stadsdeel, waar veel oude gebouwen staan.
Hanuman Dhoka is een complex van gebouwen met de oude koninklijk paleis van de Malla-koningen en ook van de Shah-dynastie op het Durbar-plein.
Het Hanuman Dhoka-paleis dankt zijn naam aan het stenenbeeld van Hanuman, de hindoeïtische godheid, die bij de hoofdingang zit, 'Dhoka' betekend deur of poort in het Napalees.
Veel van deze fraaie gebouwen zijn bij de zware aardbeving van 2015 beschadigd geraakt en worden nu weer gerestaureerd.
We brengen een bezoek aan het museum, waar veel ode zwart-wit opnamen te zien waren uit vervlogen tijden, maar ook belangrijke resten uit de gebouwen die gevonden zijn na het puinruimen van de aardbeving uit 2015.
Overal werd duidelijk aangeven, dat de wederopbouw van de oude gebouwen gebeurt met kapitaal dat uit China wordt verstrekt.
Ook zo vergaat het met de wegenbouw in Nepal.
Het is duidelijk een poging om steeds meer politieke invloed in het kleine buurland van China te verkrijgen, vooral nu Nepal grensgeschillen heeft met het buurland India.
We gebruiken de lunch in een klein restaurant met het uitzicht op het marktplein, dat is gelegen voor de met palen ondersteunde gevel van de universiteit van Kathmandu.
Op deze markt trachtte men je dan ook alles te verkopen dat antiek gemaakt was. Maar iedere verkoper had wel bijna hetzelfde te koop als zijn buurman.
Via smalle straatjes, waar de nodige handel wordt gedreven begeven we ons naar de wereldberoemde gigantische stoepa.
De Bouddhanath is een van de grootste antieke stoepa's in Zuid-Azië en ligt in de wijk Bouddah in Kathmandu.
Het is een boeddhistische tempel en is gebouwd aan een oude handelsweg naar Tibet.
Het gehele gebouw heeft een hoogte van 36 meter en de koepel heeft een diameter van 30 meter.
Het gehele complex beslaat een oppervlakte van 6.756 m².
( Alle delen van de stoepa hebben een eigen betekenis.)
Honderden pelgrims wandelen, met de klok mee, om de koepel. Hele gezinnen liggen tegen de wand te rusten. Er gaat zonder meer een gevoel van vrede van uit.
De gekleurde wimpeltjes, zijn Tibetaanse wimpels, en hebben dezelfde kleuren als die in de Boeddhistische vlag.
In een kleine gelegenheid werd een hapje gegeten, daar we tegen de avond naar de Pashupatinath-tempel zouden gaan waar crematies plaats vinden.
De Pashupatinath is een beroemd en heilig hindoe-tempelcomplex dat zich aan de oevers van de rivier de Bagmati bevindt, op een afstand van ongeveer 5 kilometer ten noordoosten van Kathmandu.
De tempel is de heilige verblijfplaats van de godin Shiva en is niet voor toeristen toegankelijk.
( De godin Shiwa.)
De tempel werd in de 5e eeuw gebouwd door Lichchavi koning Prachanda Dev nadat het vorige houten gebouw was verteerd door termieten. In de loop der tijd werden er steeds meer tempels bijgebouwd rond deze uit twee verdiepingen bestaande tempel.
Deze omvatten het Vaishnava-tempelcomplex met een Rama-tempel uit de 14e eeuw en de Guhyeshwari-tempel genoemd in een 11e eeuws manuscript.
Het gehele complex valt onder het werelderfgoedlijst van UNESCO.
( De ingang van de Shiwa-tempel.)
Ook hier waren de nodige apen te zien die in grote groepen de oevers van de rivier afstroopten naar alles wat eetbaar is.
Zelfs een gedeeltelijk verbrand stuk suikerriet is een delicatesse voor ze, maar verder jatten ze ook alles wat glimt, dus was het oppassen geblazen.
Wij verbleven aan de overzijde van het complex, waar we enig zicht hadden op het gebeuren.
De avond viel over het tempelcomplex, de apen zonder hun onderkomen voor de nacht, de crematies gingen door en wij keerden terug naar ons hotel om ons lekker op te frissen.
Zie vervolg: INDIA EN NEPAL VERKENNEN. KATHMANDU - BHAKTAPUR. (DEEL 28)
In een kleine gelegenheid werd een hapje gegeten, daar we tegen de avond naar de Pashupatinath-tempel zouden gaan waar crematies plaats vinden.
De Pashupatinath is een beroemd en heilig hindoe-tempelcomplex dat zich aan de oevers van de rivier de Bagmati bevindt, op een afstand van ongeveer 5 kilometer ten noordoosten van Kathmandu.
De tempel is de heilige verblijfplaats van de godin Shiva en is niet voor toeristen toegankelijk.
( De godin Shiwa.)
De tempel werd in de 5e eeuw gebouwd door Lichchavi koning Prachanda Dev nadat het vorige houten gebouw was verteerd door termieten. In de loop der tijd werden er steeds meer tempels bijgebouwd rond deze uit twee verdiepingen bestaande tempel.
Deze omvatten het Vaishnava-tempelcomplex met een Rama-tempel uit de 14e eeuw en de Guhyeshwari-tempel genoemd in een 11e eeuws manuscript.
Het gehele complex valt onder het werelderfgoedlijst van UNESCO.
( De ingang van de Shiwa-tempel.)
Ook hier waren de nodige apen te zien die in grote groepen de oevers van de rivier afstroopten naar alles wat eetbaar is.
Zelfs een gedeeltelijk verbrand stuk suikerriet is een delicatesse voor ze, maar verder jatten ze ook alles wat glimt, dus was het oppassen geblazen.
Wij verbleven aan de overzijde van het complex, waar we enig zicht hadden op het gebeuren.
De avond viel over het tempelcomplex, de apen zonder hun onderkomen voor de nacht, de crematies gingen door en wij keerden terug naar ons hotel om ons lekker op te frissen.
Zie vervolg: INDIA EN NEPAL VERKENNEN. KATHMANDU - BHAKTAPUR. (DEEL 28)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten