KLINK OF SCHOORKLINK. WAT IS DAT?

OM EEN NIEUW GEBOUWD SCHIP 

VAN DE HELLING TE LATEN GLIJDEN.

TEWATERLATING VAN EEN SCHIP.

Bij een tewaterlating van een schip kent men drie manieren, welke afhankelijk zijn hoe het schip is gebouwd.

1. het te water laten in de langsrichting met het schip naar achteren van een langshelling. (rechts)

2. het te water laten van een schip in de dwarsrichting waarbij het schip met een van de zijden te water gaat van een dwarshelling. (onder)

3. het te water laten van het schip door het afzinken van het droogdok waarin het schip is gebouwd.

In de eerste twee gevallen is het schip op een schuine helling gebouwd en wordt door een of meerdere klinken voorkomen dat het schip vroeg tijds van de helling afglijdt.

De tewaterlating van een schip wordt feestelijk gedaan met de doop van het schip en het doorhakken van een touwtje, zodat de fles champagne tegen de huid kapot kan vallen, met een ceremonieel bijltje  waarna het trekken aan een touw of een druk op een knop. De echte voorbereiding vindt plaats onder het schip bij de scheepshelling welke goed is ingevet om het afglijden te vergemakkelijken.

DE KLINK.

(Aan weerszijden van de goot zitten hefboomklinken.)

Klink is een inrichting voor het tegenhouden van een schip vlak voor de tewaterlating na het tijdstip van wegnemen van alle ondersteuningen die tijdens de bouw op de helling zijn gebruikt.

De tijdsduur waarin de klink volledig belast is wordt meestal zo klein mogelijk gehouden.

De klink is dus een blokkeerinrichting als het schip geheel op smeer staat en moet aan de volgende eigenschappen voldoen:

(links: De klinkwacht die vlak voor de doop de houten veiligheidsschoor wegneemt waardoor de hefbomen kunnen vallen.)


1. sterk genoeg zijn om het schip tegen te houden;

Gewoonlijk wordt de klink zo sterk gemaakt dat een kracht P sinus alpha kan worden opgenomen.
Hierin is P = afloopgewicht en alpha de hoek van de helling met het horizontaalvlak.

2. snel, door één handbeweging losgemaakt kunnen worden;
3. het schip onmiddellijk vrijgeven;
4. bij dubbele uitvoering gelijktijdig werken;
5 beknopt van afmetingen zijn;
6. een zo gering mogelijk kruip (zeer langzame beweging van het schip) hebben.

CONSTRUCTIES VAN KLINKEN.

Men kent verschillende constructies, waarvan de enkel- of tweedelige schoorklink, de hydraulische klink en de mechanische hefboom-klink  de meest bekende zijn.

SCHOORKLINKEN.

Figuur a en b geven schoorklinken weer welke worden toegepast bij kleinere schepen.

In figuur a wordt met behulp van een slagwerktuig de schoorklink weggeramt.

In figuur b wordt eerst de 2e schoor weggeslagen, waarna de hydraulische pers de 1e schoor kan wegdrukken.

HEFBOOMKLINK.

De meest voorkomende is wel de mechanische hefboomklink, weergegeven in figuur c en d.
Deze klink voldoet bij goede uitvoering aan alle genoemde voorwaarden.
De nok waarop de laatste hefboom nr.2 ligt kan door middel van een verbinding naar de tribune door de doopster van het schip op eenvoudige wijze worden weggetrokken, waardoor de hefbomenvallen, het schip vrij komt te staan en onmiddellijk kan wegglijden.
Om ongewenste voortijdige lossing te voorkomen wordt nog wel een s een houten schoor onder de laatste hefboom geplaatst, de klinkschoor, die pas wordt verwijderd als de doopster op de tribune is aangekomen om het laatste beletsel weg te nemen.

HYDRAULISCHE KLINK.

Het bedienen van de klink kan ook op hydraulische wijze, door middel van een drukknop, waardoor de hydraulische druk in de leiding P en de cilinder C wegvalt en het drukstuk Z naar binnen glijdt, het borgstuk H wegkantelt om de as A .