GEMEENTE MAASGOUW HOE ONTSTAAN. VLAGGEN EN WAPENEMBLEMEN. (2)

              EEN OUDE NAAM 

                    VOOR EEN 

          NIEUWE GEMEENTE. (2)

MAASGOUW.

VLAGGEN EN WAPENEMBLEMEN VAN DE VROEGERE GEMEENTEN. (2)

HEEL EN PANHEEL.

Panheel behoort tot het kerkdorp Heel.

Panheel werd voor het eerst schriftelijk vermeld in 1380. Tot voor een onbekende datum tot de inval van de Franse troepen vormde Panheel een eigen schepenbank. In 1800 werd het gehucht Pol bij de gemeente gevoegd en ontstond de naam Pol-Panheel. In 1820 werd de gemeente opgeheven en ging Pol naar gemeente Wessem. Vanaf 1921 vormde Panheel en Heel een nieuwe gemeente.

In 1991 is de gemeente Heel en Panheel met Wessem en Beegden samengevoegd tot de gemeente Heel.

VLAG EN WAPEN VAN GEMEENTE HEEL.

 De vlag van de gemeente Heel had een blauw veld met daarop een horizontaal geplaatst wit kruis met de kop aan de hijszijde.
In het linker boven kanton staat op een geel veld een jachthoorn afgebeeld.
Verder betekenis is niet bekend.

Het wapen van Heel is doorsneden en in de bovenste blauwe helft staat een borstbeeld van de heilige Lambertus. In het onderste gele deel staan drie rode jachthoorns afgebeeld af symbool en het graafschap Horn. Het wapen werd op 21 april 1819 aan de gemeente Heel toegekend. Het schild is gedekt door een gravenkroon.

VLAG EN WAPEN VAN DE GEMEENTE HEEL EN PANHEEL.

De vlag heeft een geel veld met daarop een paars kruis met de kop aan de hijszijde. 
Centraal onder het kruis staat in paarse lijnen het symbool van een vestingstad afgebeeld.
Juiste betekenis is niet bekend.

Het wapen van de gemeente Heel en Panheel werd op 21 april 1819 door de Hoge Raad van Adel aan de toenmalige gemeente Heel toegekend. Op 1 januari ging de gemeente op in de nieuwe gemeente Heel-Panheel. De nieuwe gemeente heeft het wapen overgenomen.
Op een blauw veld staat het borstbeeld van Sint Helena. De schilddrager is de heilige Lambertus.
De heerlijkheid Heel was eigendom van de Patrimonium van St. Lambertus in Luik, waarvan St. Lambertus de parochieheilige was.

GEMEENTE BEEGDEN.

Beegden werd voor het eerst schriftelijk vermeld in 1202. het dorp ontwikkelde zich op de hogere zandgronden nabij de rivier de Maas.
Beegden behoorde tot het Land van Horn en vervolgens tot het Prinsdom Luik.
In 1676 werd Beegden uitgegeven als heerlijkheid.
In de 19e eeuw ontstond het huidige dorp langs de aangelegde dorpsstraat.
Tot 1991 was Beegden een zelfstandige gemeente.

De vlag van Beegden is verticaal doorsneden.
Aan de hijszijde op een wit veld staat een rode jachthoorn afgebeeld wat verwijst naar het Land van Horn.
De rechter helft van de vlag is horizontaal door sneden en geeft weer boven op een geel veld twee golvende lijnen voor de rivier de Maas en de hoger gelegen zandgronden. het groen staat symbool voor de bossen en weide gebieden.
Het Wapen is verticaal doorsneden en de linker helft horizontaal.
Linksboven een zilveren veld met hermelijn staarten boven een groen veld.
In de rechterhelft staan op een gouden veld drie rode jachthoorns met een zilver beslag wat verwijst naar het graafschap Horn. Het schild is gedekt met een gravenkroon.

WESSEM.

De eerste schriftelijke vermelding over de naam Wessem dateert uit 965 als villa Wishem, een kleine nederzetting.
In 1118 werd voor het eerst Wessem vermeld als stad  en moet het stadsrechten hebben gekregen.
In 1219 werd Wessem onderdeel van het Land van Horn, in 1568 kwam het toe aan Gelre, waar het behoorde bij het Overkwartier of Opper-Gelre.
Dit viel in 1579 onder Spaans gezag en later onder Oostenrijks gezag als onderdeel van de Zuidelijke Nederlanden. Gedurende de Franse bezetting hoorde het bij het Belgische departement van de Nedermaas, om in 1839, na de Belgische afscheiding, bij Nederland gevoegd te worden. Wessem was een zelfstandige gemeente tot de herindeling in 1991.

 De vlag van Wessem is verticaal en horizontaal doorsneden. In het eerste kwartier staat op een geel veld een hoorn die verwijst naar het Land van Horn. Het tweede en vierde kwartier in de kleuren groen en geel verwijzen naar de landbouw en de bossen. In de derde kwartier op een groen veld een witte fleur-de-lis wat vermoedelijk verwijst naar de Franse overheersing.
Het wapen van Wessem heeft een groen veld met veel takjes van wishout (rijshout) wat een zinspeling is op de naam "Wisheim". Centraal staat op het wapen afgebeeld de heilige Sint Medardus  met in zijn rechter hand een vlammend rood hart en in zijn linker hand een kromstaf en een wapen schild van het graafschap Horne. Onder het wapen op een zilveren lint de tekst;  Gemeentebestuur van Wessem.

THORN.

Het gebied rond Thorn was in de 10e eeuw zeer moerassig. Langs dit moeras liep een Romeinse heirbaan van Maastricht (Mosa Trajectum) naar Nijmegen (Noviomagus).
Rond 990 werd door graaf Ansfried, op een hoogte dicht bij de rivier de Maas, een stift, klooster voor benedictinessen gesticht, de Abdij van Thorn.
Tot het Land van Thorn behoorden toen Thorn, Ittervoort, Haler, Grathem, Stramproy, Beaxem en Ell.
In 1007 verkreeg Thorn markt- en tolrecht en in de 13e eeuw werden stadsrechten verleend, waarna het stadje gedeeltelijk werd omwald. Binnen deze omwalling lag een ommuurd gedeelte, de immuniteit, die toebehoorde aan de abdij. In 1645 vond een stadsbrand plaats waarbij veel woningen verloren gingen. 
Onder de Franse bezetting kreeg Thorn zwaar te lijden. De adelijke stift dames ontvluchten de stad in 1794. De gewone bevolking nam de huizen in beslag van de voormalige rijke bewoners. Om vensterbelasting die de Fransen instelden en de bevolking niet kon opbrengen  werden veel vensters dicht gemetseld. Om dit aanzien weg te moffelen werden de huizen wit gekalkt.
Hieraan heeft Thorn heden de naam; 'Het witte dorp' te danken. Bij de deling van Limburg in 1839 bleef Thorn bij Nederland. Op 25 september 1944 werd Thorn door het Belgische leger bevrijd van de Duitse bezetter. In 1973 kreeg de oude stadskern de erkenning als beschermd stadsgezicht.

De kleuren van de vlag van Thorn zijn ontleend uit het gemeente wapen;
groen-wit-blauw. In het midden staat op een klein geel schild een zwarte adelaar afgebeeld met rode snavel en klauwen. Dit wapenschild komt ook voor in het wapen van Thorn. De toenmalige vlag werd op 20 februari 1958 toegekend.

Het wapen van Thorn heeft een lichtblauw veld dat is bezaaid met gouden sterren. Centraal staat de aartsengel Michael afgebeeld met gouden vleugels, die de draak vertrapt. In zijn rechterhand een speer met kruis en goden punt om de groene draak met rode klauwen te doden. Omgord met gouden riem dragend een zwaard en in zijn linkerhand een gouden schild met de rijksadelaar. 

Het wapen volgens de registertekening van de Hoge Raad van Adel is gebaseerd op een zegel dar werd gebruikt tot 1793 en dateert uit het begin van de 15e eeuw.
Abdijvorstendom Thorn was een onafhankelijk stift, bekrachtigd door keizer Otto III. De kerk had als beschermheilige aartsengel Michael.
Als teken dat Thorn een vrije rijksheerlijkheid was stond de Rijksadelaar op het zegel afgebeeld.
Rond het ovale wapenschild staat in een witte baan met goud omrand de tekst; 'Gemeentebestuur van Thorn hertogdom Limburg'. met boven en onder een gouden zes puntige ster.
De stad Thorn voerde een ander wapen; een poort met drie zilveren torens op een rood veld, wat waarschijnlijk is aangenomen van het gelijknamige Thorn in Pruisen, tegenwoordig in Polen gelegen.