BATAK BRUILOFT TE SIANTAR OP NOORD-SUMATRA. 2014. (DEEL 7A)

DE BRUILOFT. (1)

INDONESIË 2014

SIANTAR; RABU 25 JUNI 2014.

 GEREJA PERMIKAKAN. ( HET KERKELIJK HUWELIJK)

Ondanks dat we vroeg waren opgestaan en ons aangekleed hadden voor deze feestelijke dag liet het vertrek van het huis van de bruidegom naar de woning waar zijn bruid was uit. Het duurde even eer een ieder zijn plaats in de juiste auto had gevonden. In deze buitenwijk van Siantar lijken alle straatjes op elkaar en ontbreken veelal de naambordjes. Zodoende nam de begeleidende politie ook de verkeerde afslag en moesten we een rondje rijden eer we in de de straat waren waar het huis stond waarin de bruid was ondergebracht, maar uiteindelijk waren al de genodigden in het huis verzameld. Men had de woonkamer leeg geruimd om genoeg ruimte te hebben.

De beide families stonden ieder aan een kant in de woonruimte opgesteld.
Als eerste werd er een gezamenlijk gebed uitgesproken en een zegen gevraagd over het eten.
Tijdens dit ritueel legde men de de vingertoppen op de rand van de schallen met de gerechten welke later aan de gasten uitgeserveerd zouden worden.

Tijdens de ceremonie na het gebed voor het eten bedankte de bruidegom eerst zijn ouders voor al de goede zorgen in zijn leven en het organiseren van de bruiloft.

 Ook de bruid bedankte haar moeder ( haar vader was j.l overleden ) en haar familie voor al het goede wat ze mocht ontvangen in haar leven.

Hierna werd door een van de meisjes het bloemenboeket, dat de bruid zou dragen, aan de bruidegom overhandigd. 

Een ander meisje overhandigde de corsage aan de bruid welke ze later haar aanstaande man zou opspelden. 

Het bruidspaar na het uitwisselen van de bloemversieringen tussen de familieleden.

Na deze ceremonie werd de bruid overgedragen aan haar schoonfamilie en werd het eten uitgedeeld onder de gasten. Natuurlijk is zo'n feest in een straat niet ongemerkt voorbij gegaan en kwamen buren en belangstellenden ook af op een lekker gratis hapje.

 Na deze familie ceremonie vertrok het gehele gezelschap naar de kerk. Bij het stijgen van de feestvreugde steeg ook de buiten temperatuur en werd het snel bloedje heet in de zon
 bij een hoge luchtvochtigheid.

Drie muzikanten speelden op niet al te beste instrumenten vrolijke Batak muziek terwijl de genodigden zich in de kerk verzamelden.
Ze zouden later ook het bruidspaar begeleiden, dat op dat moment nog in een kamer in gesprek was met de geestelijke die de bruiloft zou begeleiden.

Het bruidspaar betreed de kerk en alle genodigden staan netjes op als een eer betoon.

De kerkdienst verliep zoals vele kerkdiensten bij een huwelijksinzegening. Een preek met teksten uit de bijbel, gezang het uitwisselen van de trouwringen en het ontvangen van de zegen.
Twee aparte koren begeleiden de dienst.

Het was in de kerk nog redelijk koel en men had ook alles tegen elkaar open gezet.

Aan het einde van de dienst ontving het bruidspaar uit de handen van de dominee het huwelijkscertificaat en een bijbel met het Nieuwe Testament.

  

Hierna was het aan de genodigden om het bruidspaar te feliciteren met hun huwelijk en werden er de nodige groepsopnamen gemaakt met familie en bekenden.

Intussen de drie mans muziekband het ene vrolijke deuntje na het andere. Het maakte niet dat de trompettist maar twee ventielen had aan zijn trompet en er een scheur zat in de hoorn van de saxofoon. Het mocht de feestpret niet drukken.
Na de kerkdienst vertrokken we naar een open terrein waar een feesttent was opgezet om schaduw te bieden aan de genodigden en het gebouw staat waar het feest verder zou worden voortgezet na een lunchbuffet.