SUTTON HOO - SCHIP.

 

            EEN GRAFSCHIP

             VOL SCHATTEN.

SUTTON HOO.

Sutton Hoo is een gebied bij de plaats Woodbridge, in het graafschap Suffolk, Engeland, gelegen aan de Noord Zee kust.

In 1939 werd in dit gebied twee middeleeuwse begraafplaatsen gevonden die dateren uit de 6e of 7e eeuw.

Op één begraafplaats lag een ongestoorde scheepbegrafenis met een schat aan Angelsaksische kunstvoorwerpen, heden in het bezit van het British Museum.

Het gebied werd aanvankelijk opgegraven onder toezicht van de landeigenaar, maar toen het belang ervan duidelijk werd, namen nationale experts het over. De begraafplaatsen liggen dicht bij de monding van de rivier de Deben.

De spectaculaire artefaten die voortkwamen uit de scheepsbegrafenis zijn uniek in Engeland en belangrijk voor het begrijpen van het Angelsaksische koninkrijk East Anglia. Het is de grootste schat ooit in Engeland ontdekt.

HET GRAFSCHIP.

Van het schip was praktisch al het hout vergaan, maar in het omringende zand was een duidelijk negatiefafdruk van de romp overgebleven. De ijzeren klinknagels zaten echter nog in hun oorspronkelijke plaats. Zodoende is het mogelijk geweest het schip in tekening te brengen.

Het was een groot overnaads gebouwde eikenhouten roeiboot, met een lengte van ongeveer 25 meter, een breedte van 4,25 meter en een holte van 1,5 meter.

De romp had gebogen sterk vallende stevens, een ronde dwarsdoorsnede, een scherp voor- en achterschip en een sterke zeeg. Er was geen kiel aanwezig, wel een kielplank.

Het dwars verband bestond uit 26 spanten, waarvan men aanneemt dat ze aan de overnaadse boorden waren genaaid door middel van klampen.

Het sturen van het schip geschiedde door een stuurboordriem. Er waren ook klampen ingelegd voor het plaatsen van roeiriemen.

EEN KONINGSGRAF?

Het graf  dateert uit de Angelsaksische periode, een tijd voordat 'Engeland' bestond.

Het moet enorme inspanning en mankracht hebben gekost om het schip vanuit het water van de rivier de Deben bergopwaarts op te slepen en te positioneren in een eerder uitgegraven geul.

Lag het schip eenmaal in positie, dan kon men beginnen met gereed maken van de dodenkamer en het aanbrengen van de dode en de opsmuk die hij voor het hiernamaals nodig zou hebben, waarna men het grafschip met aarde zou bedekken.

Een feit is zeker dat het een zeer belangrijk persoon moet zijn geweest, gezien de vele kostbaarheden die hij meekreeg in zijn graf.

Of het een koning was is niet met zekerheid te zeggen, maar een populaire kandidaat is Raedwald, die rond deze tijd in het begin van de zevende eeuw regeerde over het koninkrijk East Anglia.

Helaas zullen we nooit de ware identiteit van de overledene in het graf weten. Toen het in 1939 werd opgegraven, waren reeds alle lichaamsresten opgeëist door de zure bodem om slechts een mensvormige opening tussen de schatten open te laten.