.png)
EEN KANONNEERBOOT
VAN HET ERIE-MEER.
BRIG NIAGARA.
De USS Niagara, ook wel de Amerikaanse Brig Niagara of het Vlaggenschip Niagara genoemd, is een snauw met een houten romp die tijden de Amerikaanse Vrijheidsoorlog van 1912 diende als reliëfvlaggenschip voor Olivier Hazard Perry in de strijd om het Erie-meer.
De Niagara werd gebouwd om de kwetsbare Amerikaanse kust aan het Erie-meer te beschermen tegen de Britten en speelde een cruciale rol in de strijd om het meer.
Ze werd besteld op 31 december 1812 en werd te water gelaten op 6 maart 1913. Ze had een waterverplaatsing van 302 ton; een lengte van 33,7 meter; een breedte van 9,8 meter en een diepgang van 2,7 meter. Het schip was uitgerust met twee masten: de voormast had een hoogte van 34,5 meter en de hoofdmast 36,1 meter.
Ze was uitgerust met met twee snijders en één yawl als landingsvaartuigen. De bewapening bestond uit 18 stuks 32 pound carronades en twee pound lange kanonnen. Met nog negen kleine schepen ging zij de strijd aan tegen de Britten. In die periode had ze een bezetting van 155 koppen.
Na de oorlog werd de Niagara tot zinken gebracht in Misery Bay in Erie haven. In 1913 werd het wrak van de Niagara gelicht en kwam haar kiel en diverse balken boven water. Men begon aan de reconstructie van het schip.
Tussen 1933 en 1943 vond er een volledige reconstructie van het schip plaats, waarvoor ze in een dok werd gelegd.
Na de oorlog werd de Niagara tot zinken gebracht in Misery Bay in Erie haven. In 1913 werd het wrak van de Niagara gelicht en kwam haar kiel en diverse balken boven water. Men begon aan de reconstructie van het schip.
Masten en tuigage werden geïnstalleerd in 1963. Maar halverwege de jaren tachtig vorige eeuw had de tijd weer zijn tol geëist van het schip en werd het schip vanwege haar slechte staat gesloten voor het publiek.
In 1988 bouwde de scheepsbouwer Melbourne Smith een vierde Niagara. De huidige Niagara bevat wat origineel hout in niet structurele delen.
Het schip heeft nu een bemanning van 40 officieren en matrozen, 20 professionele en 20 vrijwilligers.
Het nieuwe schip werd op 10 september 1988 in gebruik genomen tijdens de Erie-ceremonies ter gelegenheid van de 175e verjaardag van de Battle of Lake Erie en de daaruit voortvloeiende vrede tussen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
De huidige Niagara ligt gemeerd bij het Erie Maritime Museum.
In 1988 bouwde de scheepsbouwer Melbourne Smith een vierde Niagara. De huidige Niagara bevat wat origineel hout in niet structurele delen.
Het schip heeft nu een bemanning van 40 officieren en matrozen, 20 professionele en 20 vrijwilligers.
Het nieuwe schip werd op 10 september 1988 in gebruik genomen tijdens de Erie-ceremonies ter gelegenheid van de 175e verjaardag van de Battle of Lake Erie en de daaruit voortvloeiende vrede tussen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
De huidige Niagara ligt gemeerd bij het Erie Maritime Museum.
SCHEEPKAMELEN.
(Brig Niagara 1913)
Een van de strategische voordelen van het bouwen van een vloot in Eire was, dat door Presque Isle gevormde baai werd afgesneden van het Eire-meer door een zandbank, waardoor Britse oorlogsschepen de baai niet konden binnenvaren. De Niagara en haar zusterschip Lawrence hadden beide een diepgang van 2,7 meter, wat te diep was om de zandbank over te steken.
Aan weerszijden van het schip werden een paar schepen van 90 bij 40 voet (27 bij 12 meter) geplaatst, de zogeheten "kamelen".
De kamelen werden tot zinken gebracht en aan de Niagara vastgemaakt. het water werd uit de kameel gepompt en het schip werd zo opgetild.
De volgende dag was de Niagara veilig over de zandbank heen gekomen en werd herbewapend.Een dag later was het de beurt aan de Lawrence om zo de zandbank over te steken.
Het gebruik van scheepskamelen was reeds in de Nederlanden bekend in 1690 bij het oversteken van de zandbank Pampus gelegen voor de haven van Amsterdam in de toenmalige Zuiderzee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten