ELISSA. (SCHIP)

    

        EEN DAME OP LEEFTIJD 

     EN VIJF NATIONALITEITEN.

ELISSA.

De Elissa werd gebouwd in Aberdeen, Schotland als koopvaardijschip in een tijd waarin de stoomschepen zeilschepen inhaalden.
Ze werd oorspronkelijk te water gelaten op 27 oktober 1877 en werd vernoemd naar de nicht van Henry Fowler Watt, de eerste eigenaar van de Elissa, hoewel volgens zijn nakomelingen het schip was vernoemd naar Elissa de koningin van Carthago.

De Elissa zeilde ook onder Noorse en Zweefse vlag. In Noorwegen stond ze bekend als de Fjeld van Tonsberg en haar eigenaar was kapitein Herman Anderson. 
In Zweden was haar naar Gustav van Göteborg.
In 1918 werd ze omgebouwd in een tweemastige Barkentijn en werd er een motor in het schip geïnstalleerd.
In 1930 werd ze verkocht aan Finland en bleef tot 1942 eigendom van Gustag Erikson en werd omgebouwd tot een schoener.


In 1959 werd ze verkocht aan Griekenland en voer achtereenvolgens onder de namen Christophores, in 1967 als Achaeos en in 1969 als Pioneer.
In 1900 werd ze gered van de sloop, nadat ze was gekocht voor het Maritiem Museum van San Francisco. Helaas bleef ze  bij de sloperswerf liggen in Piraeus totdat ze in 1975 voor $ 40.000 werd gekocht door de Galveston Historical Foundation, haar huidige eigenaars.

In 1979, na een jaar in Griekenland te hebben gelegen voor reparaties aan haar romp werd ze naar Gibraltar gesleept, waar ze werd voorbereid voor een sleep over de Atlantische Oceaan. Het restauratie proces ging door tot de dag dat ze zou worden versleept, op 7 juni 1979.

De Elissa heeft een ijzeren romp en haar dekken zijn afgewerkt met teakhout. Ze heeft een tonnage van 431 bruto register ton, een lengte van 43 meter, een breedte van 8,5 meter en een diepgang van 3,2 meter. Ze heeft het zeilplan van een driemaster met 18 zeilen, gemaakt in Maine en haar masten zijn gemaakt van de Douglas spar uit Oregon.





Elissa maakte haar eerste reis als gerestaureerd zeilschip in 1985 en reisde naar Corpus Christi, Texas. Eeen jaar later zeilde ze naar New York City om deel te nemen aan de honderdjarige viering van het Vrijheidsbeeld. Als het schip niet vaart ligt het afgemeerd bij het Texas Seaport Museum.

HET EINDE VAN HAAR VAARTIJD EN TERUGKEER.

(Het boegbeeld van Elissa.)

In juni 2011 verklaarde de Amerikaanse kustwacht dat Elissa "niet meer zeewaardig was". Personeel van het Texas Seaport Museum in Galveston, waar de Elissa lag aangemeerd, waren verbaasd toen de inspectie van de kustwacht in 2011 een gecorrodeerde romp onthulde. Het schip zou twee keer in de vijf jaar zijn geïnspecteerd. 

De inspectie van 2011 bracht de ergste corrosie aan het licht sinds het schip in 1982 werd herbouwd.

Het Texas Seaport Museum haalde $ 3 miljoen op die werd betaald voor het vervangen van de romp en andere langverwachte onderhoudsprojecten aan het schip. Het museum verving ook  de 22.00 dekplanken en vernieuwing van het kwartdekmeubilair.

In maart 2014 werd het schip weer zeewaardig verklaart en voer voor een periode van twee weken vanuit haar thuishaven Galveston in Texas. OP 21 maart 1978 werd ze een nationaal monument (NRHP).

Het schip ligt als ze niet vaart aan de kaden van het museum, waar ze is te bezichtigen.

Ze heeft verder een zeilopleidingsprogramma en zal meedoen aan diverse Tall Ships races.

De Elissa blijft een van de oudste zeilschepen ter wereld die nog in de vaart zijn.

De oudste is de vrijloopschoener Lewis R. French die in 1871 te water werd gelaten in Christmas Cove, Maine VS. Ze vaart nog steeds als onderdeel van de windjammervloot vanuit Camden, Maine VS.