dinsdag 31 december 2013

KOROVINA S.S. SHELL TANKERS B.V. (SLOT)

S.S. KOROVINA.

29 AUGUSTUS 1974 T/M 27 JANUARI 1975.


Met vaak een fraaie zonsondergang vertrokken we van Singapore naar Ras Tanura in Saudi Arabia om te gaan laden. Zo naderden dan ook de Kerstdagen aan boord.


De meevarende vrouwen hadden de eetsalon mooi versierd en de twee coniferen die in de koelruimte van het schip waren bewaard stonden er fraai bij met hun ballen en slingers.



Maar uiteindelijk kwam de eer van een geslaagd Kerstdiner toe aan de kok en zijn trawanten. Er was gelukkig voldoende vers ingeslagen te Singapore.
Zo kwam tijdens het diner de oudejaarsavond viering ter sprake en liet ik het woord oliebollen bakken uit mijn mond vallen. Zo werd ik met algemene stemmen daartoe verplicht en dat zonder enig verweer, maar onder de conditie dat ik hulp zou krijgen van de dames.


Zo werd dan op de oudejaarsdag middag de kok uit zijn domein verjaagd en werden er oliebollen en appelbeignets gebakken. Het werd een voorraad voor een weeshuis. Misschien hadden we wel wezen aan boord want alles ging op die avond en ook onze Chinese bemanning genoot er volop van.


De dames hadden het beslag gemaakt en dat bleek niet te rijzen. Of het nu aan de toegevoegde gist lag of er te weinig was toegevoegd bleef een raadsel. Maar een fles uit de scheepsbar bracht de oplossing en het beslag werd prachtig.
Zo werd dan het jaar 1974 met veel kabaal van de scheepshoorn en de sirenes verlaten en werd 1975 onder veel goede wensen binnengehaald.



Het nieuwe jaar bracht ons enige zeer warme en eentonige heen-en-weer reizen tussen Ras Tanura en Jeddah. Van de Arabische Golf naar de Rode zee.

Zo kwam het bericht dat er drie officieren te Jeddah zouden worden afgelost en de vrouw van de tweede werktuigkundige zou met ons mee naar huis reizen. Ze had dan negen weken Korovina achter zich.
Van al de opvarenden die achter bleven werd hartelijk afscheid genomen, maar voor ons verlofgangers begon de ellende pas toen we van boord waren.
Eer we eindelijk in ons hotel waren, was onze bagage al driemaal ondersteboven gehaald en gewoon op de weg. Koffers werden een janboel en de kleding vuil van het stof. 


Maar al deze ellende werd vergeten toen we gezamenlijk een bezoek brachten aan de soek (markt). We staken ons daar, met de Carnaval in Nederland in het vooruitzicht, in een boernoes met hoofddoek tot grote hilariteit van de lokale bevolking. Zo gingen de drie "oliesheiks" dan op stap met hun blanke dame. Of was het meer een dame met haar 'Heerem"?


Natuurlijk werd er niet vergeten om een waterpijp te kopen en toe er pogingen werden ondernomen om het ding aan te steken, wat ons natuurlijk niet lukte, werden we door enige medewerkers van de Saudia Airlines die ook in ons hotel waren uitgenodigd dit dan maar eens echt op zijn Arabisch te gaan doen.


Zo zat het hele gezelschap al spoedig in een koffiehuis zoals dat genoemd wordt. Wij kennen dit onder de naam chauffeurs cafè. Tot in de finesses werd ons het stoppen, aansteken en aanjagen van de pijp voorgedaan en toen deze eenmaal naar bevrediging van onze gastheer brandde, ging de slang met het mondstuk eraan rond en lurkte een ieder om de beurt eraan. Dit alles onder het drinken van zeer zoete thee.

De volgende ochtend vertrokken we naar het vliegveld, waar we na het nodige gesleep en geharrewar met de bagage en paspoorten eindelijk in het vliegtuig konden stappen.
Na een vliegreis via Beiroet en Frankfurt bereikten we Amsterdam, waar het bakken uit de hemel goot en we na afscheid te hebben genomen van elkaar aan ons wel verdiende verlof konden gaan beginnen.

Note: In het maatschappij blad 'tussen SCHIP EN KA' werd in april 1975 een door mij geschreven artikel geplaatst onder de titel;  Negen weken "Korovina" over de wederwaardigheden van de meevarende echtgenotes. 


KOROVINA S.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL 1-H) KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE (4)

S.S. KOROVINA.

29 AUGUSTUS 1974 T/M 27 JANUARI 1975.

KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE. (4)  

Intussen gingen de dok werkzaamheden in volle gang verder. Als eerste was het van belang dat al de werkzaamheden buiten aan de huid van het schip gereed zouden komen. 


( Al de inlaatroosters voor het koelwater zijn schoongemaakt, gerepareerd en terug geplaatst in de scheepshuid.)

( Ook het Plimsolmerk op de zijkant van de scheepshuid is opgeschilderd.)

Zodra de werkzaamheden buiten aan de scheepshuid klaar waren en in de machinekamer al de afsluiters met een verbinding buitenboord waren dicht gezet kon het dok weer vol water gezet.worden. Hierna werd het schip naar een kade even buiten het dok versleept waar verder gewerkt werd. 

Tijdens een uitstapje met de kabelbaan naar het tegenover het dok gelegen eiland hadden we een fraai zicht over de Keppel Shipyard en konden het s.s. Korovina (links) zien liggen. 


Ites wat je tijdens een dok periode niet vaak meemaakt is dat de  hoge- en lage druk turbines worden geopend voor inspectie van de lagers en de schoepen.



( De schoepen van de lage druk turbine en een zicht op de condensorpijpen.)

( Het s.s. Korovina gezien vanaf de walvisvaarder Vladiwostok.)

Als dank dat we de moeite hadden genomen om de opvarenden van de walvisvaarder te verrassen met een Sint Nicolaas bezoek werden de Sint en Piet door de kapitein Yurin uitgenodigd op het schip te bezichtigen.



( Een stapel harpoenen.)

We werden hartelijk ontvangen en na een smakelijke lunch werden we door de eerste stuurman rondgeleid door en over het schip. Helaas stond hij ons niet toe om binnen in het schip opnamen te maken, wat later toen de kapitein dit hoorde hij het nonsens vond.


Zo kregen we van hem een pakketje voor de Kerstdagen, waarin diverse blikjes kaviaar en visgerechten zaten. Zelf een echte fotografie hobbyist liet hij veel opnames zien van de walvisvangst en gaf ons daarvan enige afbeeldingen als aandenken.

Aan alles kwam een einde en zo vertrokken we op vrijdag 13 december uit Singapore. Met de Kerstdagen aan boord in het vooruitzicht werden voor vertrek nog de nodige inkopen gedaan en met behulp van de scheepswerf wisten we twee coniferen in pot te krijgen die als kerstboom dienst zouden moeten gaan doen. 



KOROVINA S.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL 1-G) KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE (3).

S.S. KOROVINA.

KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE. (3)

Zo naderde als eerste feest in december de viering van Sint Nicolaas. Daar deze ook beschermheilige van de zeevarenden is werd er extra aandacht aan besteed.
Het was eerst lootje trekken met een naam van een hij of zij, dan een verrassing kopen of maken en dit fraai ingepakt voorzien van een gedicht af te leveren op een vooraf afgesproken plaats.


Het feest werd gehouden in de hut van de gezagvoerder en deze zorgde ook voor de uitnodigingen aan diverse mensen van de dok maatschappij en het Shell kantoor. Algehele versiering en organisatie lag in de handen van de aanwezige vrouwen.
Maar waar haal je in Singapore nu een Sint Nicolaas en zijn helper vandaan? 
Zo werd de leerling werktuigkundige en mijn persoon vrijwillig verplicht deze rol te gaan spelen. De vrouwen zouden voor gepaste kleding zorgen. Slecht enkele ingewijde personen wisten het naadje van de kous.


Enige uren voor de aanvang van de Sint Nicolaas avond verdween ik samen mat de leerling van het toneel onder het motto dat we nog wat inkopen moesten doen in de stad en verdwenen zo stilletjes uit het samenkomende gezelschap in de hut van de gezagvoerder. Terwijl al de aanwezigen reeds werden voorzien van een drankje werden wij de 'slachtoffers' in een hut op het achterschip gereed gemaakt voor de avond.
We ondergingen een ware metamorfose. 


Eenmaal gekleed  en Piet een mooi zwart gezicht had gekregen van fijn gemalen Norit met vaseline moesten we nog even een klein half uurtje wachten, zodat de rest zich ongemerkt bij het gezelschap kon gaan voegen. Zo begon men ook te klagen dat er weer eens een paar moesten zijn die niet op tijd waren en er niet kon worden begonnen met het feest. 


Zo brak het moment aan dat we in het openbaar zouden verschijnen. We moesten eerst van het achterschip naar het middenschip wandelen en sommige dokwerkers dachten geesten te zien verschijnen.
Stomme verbazing en hilariteit toen we de hut van de gezagvoerder betraden. 


We hadden gedacht dat we door de meeste opvarenden van het schip gelijk zouden worden herkent, maar dat bleek niet het geval te zijn. Uitgerust met een dik boek ( telefoonboek van Singapore )  vol met goede en kwade dingen over de opvarenden was het voor mij met twee proppen watten in mijn mond de eer een ieder naar voren te roepen en zijn geschenk te overhandigen.



De vrouw van de tweede stuurman moest maar eens bij de Sint op schoot komen zitten en verklaren hoe dat nou zat met die stille Russische liefde. Maar de geschreven gedichten die bij de geschenken zaten deden de ontvanger bij het voorlezen soms blozen. 
Ook Piet zag zijn kans schoon toen hij ontdekte dat de hoofdwerktuigkundige twee verschillende gekleurde sokken aan had. De men had altijd opmerkingen over de kleding van een ander en kreeg nu  een afstraffing van Piet met de roede, daar hij zelf niet correct gekleed. 



Maar gelukkig was er ook iemand die de Sint en Piet eens van een koel biertje voorzagen en nadat de proppen uit mijn mond waren verwijderd  leek het wel of er een engeltje op mijn tong piste. Zo lekker.
Zo kwamen de gasten er achter wie deze fraaie figuren waren en konden we dan ons eigen geschenk in ontvangst nemen.



Het werd een gezellige avond met een dansje met de aanwezige vrouwen en het onderling trachten uit te vinden wie voor wie nu het fraaier dan fraaiste gedicht had geschreven.

Het volgende gedicht werd over deze avond geschreven:

Tot ieders verbazing en spoedig hadden alle het gehoord.
Verscheen in het verre Singapore St. Nicolaas bij het s.s. Korovina aan boord.
Voor vele de schrik en voor vele de gein.
Maar met ze allen naar de hut van de kapitein.
Dank zij de dames met hun knippen en prikken.
Zat de Sint en  zijn Piet in een prachtig gewaad van de hitte te stikken.
Piet zo zwart als (Norit) roet.
Had van het zweten al spoedig een gestreepte snoet.
Sint en Piet goed ingelicht.
Hadden over een ieder een fraai gedicht.
Uit een echte zak, dat kan je denken.
Kwamen de meest wonderlijke geschenken.
De gedichten, hardop voorgelezen.
Mochten er echt wel wezen.
En tijdens het voorlezen goed opgelet.
Bezorgde dit de grootste pret.
Piet zwaaide af en toe.
Stevig in het rond met zijn roe.
Maar ach door al de pret.
Was er niet goed opgelet.
De Sint en Piet zaten van dorst te vergaan.
En vonden dit een reden om maar weer weg te gaan.

Dat we nog van de kapitein van de walvisvaarder iets zouden horen bleek reeds de volgende ochtend. Hij had het feest bij ons aan boord door zijn verrekijker waar genomen en had zich afgevraagd waarom hij niet was uitgenodigd. Zo werd hem verteld, dat het de Nederlandse viering was van het Sint Nicolaas feest.
Nou deze heilige was ook de beschermheilige van de Russische zeelieden en zo werden verzocht om die avond bij hem aan boord te verschijnen en door hem klaar gemaakte geschenken aan de bemanning uit te delen. Het werd een gezellige avond met de nodige slokjes wodka en hapjes.


maandag 30 december 2013

KOROVINA S.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL1-F) KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE (2)

S.S. KOROVINA.

KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE (2).

Op de eerste vrije zaterdagmiddag werd door Keppel Shipyard een party aangeboden aan alle staff-officieren en echtgenotes van de daar aanwezige schepen. Zo maakten we dan kennis met de kapitein, Yurin Borisnov, van de walvisvaarder de Vladiwostok. Het was een boom van een man en geboren in het koude Siberië, maar toen hij na enige wodka's de vrouw van onze tweede stuurman ontmoette ontdooide hij volledig. Na het nodige heen en weer gepraat werden we door hem uitgenodigd voor een borrel met hapje bij hem aan boord en omhelsde hij onze dames hartelijk bij het afscheid.
De tweede stuurman zag die afspraak niet zitten en sleepte zijn vrouw op de avond van de afspraak mee naar de bioscoop.


( De potvis tand met ingegraveerd 'Mobey Dick', de walvis in strijd met de octopus.)

We werden rijkelijk voorzien van Russische hapjes met veel vissoorten. witte wijn voor de dames en wodka voor de heren. Bij het afscheid kregen we allemaal een blikje kaviaar en een door hem persoonlijk ingegraveerde potvis tand als geschenk.
Maar we zouden de komende dok periode nog vaker met hem in contact komen.

Op de tweede zondag in dok werden we met zij die vrij hadden van wacht gezamenlijk in een autobus geperst voorzien van een lunch pakket voor een rondrit over het eiland. Dit werd ons door de werf aangeboden.


Zo bezochten we de fraaie Sultan Moskee en mochten deze ook van binnen bezichtigen na onze schoenen te hebben uitgetrokken.



Ook werd er een stop gemaakt bij de Chinese tempel Leung San. Hierna brachten we een bezoek aan de 'Dievenmarkt'. Deze naam komt van het feit dat je hier vaak de gestolen goederen uit je huis of auto weer te koop worden aangeboden. Al was dit dan nu verleden tijd er was het voorstelbare en onvoorstelbare te koop.



Een volgende stop was bij de Boeddha tempel van de 'Duizend lichten'. ook hier mochten we na het uitrekken van onze schoenen naar binnen.



( De vruchten en bloemen van de 'Canonball Tree'. of te wel de 'Kanonskogel boom'.)

Na de lunch in de Singapore Botanical Garden reden we naar de krokodillen farm.


Bij deze krokodillen kwekerij worden krokodillen groot gebracht voor de leer industrie. Leer voor het maken van zeer exclusieve schoenen en tassen.


Echt diervriendelijk kwamen deze beesten niet aan hun einde, daar ze bijna nog levend werden gevild om de kleur van de huid te behouden. Na het villen werden de huiden opgespannen en gedroogd waarna ze geloogd werden en verder verwerkt voor productie van peperdure artikelen.
Het was dan ook niet te verwonderen, dat niemand van ons er ook maar één dollar cent aan heeft uitgeven.

Het uitstapje door de werf georganiseerd werd door ons zeer gewaardeerd. En nodigde enige van de westerse managers met hun vrouw uit om bij ons aan boord Sint Nicolaas te komen vieren. We moesten wel even uitleggen dat het niet de Santa Claus was die zij kenden. 



KOROVINA S.S. SHELL TANKERS B.V. (DEEL 1-E) KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE.(1)

S.S. KOROVINA.

29 AUGUSTUS 1974 T/M 27 JANUARI 1975.

KEPPEL SHIPYARD SINGAPORE. (1)

Een schip dient volgens de regels van de verzekering maatschappij Lloyds iedere vijf jaar een onderhoud beurt te krijgen. Dit is zowel uitwendig als inwendig.
De doklijst met de werkzaamheden die in deze dok periode moeten worden uitgevoerd wordt samengesteld door de nautisch- technische dienst op het hoofdkantoor en door de beide diensten aan boord van het schip.


( Het binnenvaren van het verzonken droogdok van de Keppel Shipyard.)

In zo'n dok periode wordt de scheepshuid gereinigd, geïnspecteerd en opnieuw in de verf gezet. Ankers en kettingen worden nagezien en de ketting wordt omgedraaid om een gelijke slijtage van de schalmen te verkrijgen.


( Langzaam vaart het schip het dok binnen.)

Het inwendige van de ladingtanks wordt geïnspecteerd en waar zo nodig een reparatie uitgevoerd. Maar het meeste werk is uiteindelijk in de machinekamer. Onderhoud, reparatie, inspectie en testen die tijdens de vaart van het schip niet kunnen worden uitgevoerd. Een schip stil leggen op zee kost kapitalen.
Time is Money !


Zo voeren we nadat al de ladingtanks waren voorzien van een gasvrij certificaat bij Keppel Shipyard het dok binnen. Vlak bij ons lag de Russische walvisvaarder - fabriekschip te Vladiwostok.



In de machinekamer is het na eenmaal in het dok te zijn komen liggen een drukte van belang om de gehele installatie buiten bedrijf te stellen voordat al het water uit het dok is gepompt. 
De ketelvuren worden gedoofd en de keteldruk wordt afgeblazen. Intussen zijn al de door stoom aangedreven werktuigen gestopt en wordt er overgaan op spanning van de wal.


( Het schip ligt droog en de ankers en kettingen zijn verwijderd.)

Zo wordt de installatie na gekoeld en na het stoppen van de nodige pompen worden al de afsluiter ervan dicht gedraaid. Als alles is uitgezet valt er een doodse stilte in de machinekamer en kan je er een druppelwater horen vallen.



 ( De onderzijde van het schip is gereinigd en in de verf gezet.)

Deze stilte duurt niet lang want al snel verschijnen de werkers van de werf en hun voormannen om hun werkzaamheden te gaan uitvoeren. Buiten de doklijst met werk voor de dok maatschappij heeft het schip ook haar eigen lijst met werkzaamheden. Zo gaat iedereen aan boord de dagdienst in, wat wil zeggen dat er gewerkt gaat worden van 0600 tot 12.00 uur en van 13.00 tot 17.00 uur. 



( Aan iedere zijde van de boeg zijn de diepgang merker opgeschilderd.)

Tijdens de werkzaamheden heeft iedere chef van wacht een lijst van de werkzaamheden die door het dok worden uitgevoerd om er controle op uit oefenen en eventueel later af te tekenen als het werk is uitgevoerd.
Gedurende de nacht wordt er afwisselend door enkele officieren van beide diensten en een lid van de bemanning brand- en dieven wacht gelopen. Deze persoon is de dag na zo'n wacht vrij van dienst.



( Achter ons in het dok lag een scheepje uit Taiwan.)

Op zaterdagochtend werd er nog het hoog nodige gedaan er daarna was het weekeinde vieren, daar op de werf ook het werk stil lag. Werd er aan een bepaalt iets toch doorgewerkt dan was er altijd iemand van het schip er bij aanwezig.


( De schroef is gepolijst en op de huid en het roer zijn de anticorrosie zinkstukken aangebracht.)

Zonder meer wordt er van iedereen aan boord 100% inzet verwacht om de vast gestelde  eind datum van de doktijd niet te overschrijden. Was er vrije tijd dan werd deze gebruikt om de stad in te gaan.
Intussen waren ook enige echtgenotes van enkele officieren aan boord aangekomen om de komende december feestdagen aan boord mee te vieren.