SIBOLGA - BUKITTINGGI. WEST-SUMATRA.

    SIBOLGA - BUKIT TINNGI 1989.

     INDONESIË - WEST SUMATRA.

WOENSDAG 4 JANUARI 1989.

Deze ochtend laat opgestaan, brieven en aanzichtkaarten gepost en valuta omgewisseld voor rupiah. Torang kookte samen met zijn moeder een heerlijke lunch met prachtige garnalen. Ik liet het me goed smaken. Toen ik na de lunch mijn bagage bijeenzocht en ging inpakken begon Torang dat ook te doen, waarbij ik er vanuitging, dat hij met de bus naar Medan zou reizen om daar het vliegtuig te nemen naar Jakarta. Lachend werd me medegedeeld dat de
eindbestemming wel Jakarta was, maar dan wel via Bukit Tinggi en Padang. Hij zou met me mee gaan en had zijn werkgever telefonisch om extra verlofdagen gevraagd.
Intussen met behulp van de familie een klachtbrief geschreven over de slechte behandeling door de politie aan de haven en het inbeslag nemen van mijn eigendommen. Ik deelde duidelijk mede dat ik dit niet van een gastvrijland had verwacht en gaarne weer in het bezit zou komen van mijn eigendommen.



De zwager van Torang kwam gedag zeggen met de mededeling dat mijn souvenirs niet meet op het havenkantoor waren maar nu op het hoofdbureau van politie en ik deze wel terug zou krijgen nu ze ontdekt hadden dat ze aardig in de fout waren gegaan. Hij beloofde ze op te sturen naar Torang's postadres in Jakarta. Bij een hartelijk afscheid van de familie kreeg ik van de moeder van Torang een originele Batak Ulos als geschenk. Ik moest beloven nog eens terug te komen.
Overladen met de beste wensen vertrokken we naar het busstation om 16.00 uur.

Op het busstation verkochten ze nog geen plaatsbewijzen, daar het nog niet bekend was of er nog plaats was in de bus. In de wachtkamer ontmoeten we een jong Duits echtpaar, dat we op Pulau Nias hadden ontmoet en die in Padang bleken te werken. De bus zou volgens schema om 17.00 uur uit Sibolga vertrekken, maar om 20.00 uur was er nog steeds geen bus aangekomen. Zodoende besloten we om samen met het Duitse paar een coperatie-taxi te huren, daar we anders wel heel de nacht konden wachten op de bus. Het zou in ieder geval meer reis comfort geven. Terwijl we gezamenlijk wat gingen eten regelde Torang het vervoer en zo konden we dan om 21.00 uur uit Sibolga vertrekken naar Bukit Tinggi in West-Sumatra een rit van 381 km.

Zo ging onze reis over een smalle slingerende bergachtige route door de wouden van Sumatra over een enorm slecht wegdek in een aarde donkere nacht.