JAKARTA - SUNDA KELAPA
EN PUIMSTEEN.
INDONESIË 1989
DONDERDAG 19 JANUARI 1989.
Deze ochtend eerst bij de kleermaker langs gegaan. Al mijn shirts en broeken waren klaar, dus inpakken, betalen en wegwezen.
SUNDA KELAPA DE OUDE HAVEN MET DE
PINISI ZEILSCHEEPJES.
In de middag met de taxi naar de 'schoenerhaven' Sunda Kelapa gegaan. Het is wel oppassen als je een taxichauffeur vraag om je naar Sunda Kelapa te brengen, daar er ook een straat is met die naam. Men kent de haven hier onder de naam Pasar Ikan.
Deze schoeners, Pinisi, onderhouden de handel tussen de eilanden waar grotere schepen vanwege hun diepgang niet kunnen komen. Ze komen oorspronkelijk uit Sulawesi en worden bevaren door de Bugis. De scheepjes, vroeger hoofdzakelijk zeilscheepjes, maar nu veelal uitgerust met een dieselmotor, worden nog met mankracht geladen of gelost.
Het is iets waar je echt uren naar kan zitten kijken.
Van een van de scheepjes werden zakken met stenen gelost en ik was verbaast hoe gemakkelijk men deze volle zakken over een loopplank de wal opdroeg. Maar toen ik het gesteente beter bekeek en het woog in mijn hand bleek het puim steen te zijn.
PUIMSTEEN.
Puimsteen is een sterk poreus vulkanisch gesteente. Door de grote hoeveelheid holtes is het gesteente zeer licht zodat het zelfs op water blijft drijven. Zo komt het voor dat het gesteente ver van de vulkaanuitbarsting door de zeestroming wordt meegenomen en elders op de wereld op stranden komt te liggen.
Puimsteen ontstaat wanneer bij een vulkanische eruptie de vloeibare lava, die veel gassen bevat, zodanig snel afkoelt in het water dat de gasbelletjes niet de tijd krijgen te ontsnappen uit het gesteente. In de oudheid gebruikte men het om zich te scheren, maar tegenwoordig kent men het meer als een schuurmiddel gebruikt door de huisschilders. Ook wordt het gebruikt om de eeltlagen op de voeten glad te houden.
In de bouw wordt gemalen puimsteen gebruikt in cement en als ingrediënt in bepaalde betonsoorten. Ook in de grond- weg- en waterbouw als licht ophoogmiddel bij de aanleg van wegen waar de slappe veenbodem voor een slechte ondergrond zorgt
Na Sunda Kelappa te hebben verlaten ben ik wat aan het rondzwerven gegaan en heb toen echt de keerzijde van de medaille van Jakarta gezien, maar daar later meer over.
In de avond Torang weer ontmoet die zeer geïnteresseerd was in mijn ervaringen in de afgelopen dagen. Hij adviseerde me om eens een kijkje te gaan nemen op de Ancol Art Market, Pasar Seni Ancol, niet ver van Sunda Kelapa, een plaats om mooie souvenirs te kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten