M.S.KERINCI. PADANG - JAKARTA.

                      M.S.KERINCI. 

           PADANG NAAR JAKARTA. 

                   INDONESIË 1989.

MAANDAG 9 JANUARI 1989.

Het was zeven uur in de ochtend toen we gewekt werden door de hut-steward met de mededeling dat het tijd was voor het ontbijt. Daar we er geen interesse in hadden hem dit medegedeeld en tot een uur of negen door geslapen.
Na een warme douche, wat na weken koud water een luxe was geworden, wat over dek gewandeld en wat buiten zitten lezen tot het tijd was voor de lunch.





In de middag was er een brand- en sloepenrol, maar tot mijn stomme verbazing kwam het merendeel van de passagiers niet opdagen. Het werd me nu ook duidelijk, dat als wat gebeurde met deze schepen, dat er zoveel doden te betreuren zijn, daar men niet weet wat te doen. Ook een groot deel van de passagiers die wel waren komen opdagen, na de voorgeschreven alarmen, stonden er volledig ongeïnteresseerd bij. Ik was wel anders gewend in mijn werk.
Na het diner in de avond betrok de lucht zeer zwaar en was de verdere avond het vuur niet van de hemel af, wat op zee een prachtig gezicht is. We trokken ons terug in de scheepsbar om wat vertier te zoeken en raakten al snel in een leuk gesprek met twee Nederlandse jongens die al enige maanden aan het rond reizen waren door het Verre Oosten. Zo werd het middernacht eer we in onze kooi lagen.

DINSDAG 10 JANUARI 1989.

Het had die nacht behoorlijk geregend en het hemelwater had de dekken van de Kerinci schoon gewassen. In de vroege ochtend passeerden we de vulkaan Anak Krakatua, gelegen in de zeestraat Sunda.




(Sloependek van het m.s. Kerinci.)
















DE KRAKATAU.

Deze enorme vulkaan gelegen in Straat Sunda tussen de eilanden Sumatra en Java explodeerde op maandag ochtend 27 augustus 1883. De berg rees op uit de zee en scheurde open, waarna de zee in het ontstane gat stroomde. Het gevolg was een uitbarsting die catastrofaal was en tot heden de grootste vulkaan uitbarsting is geweest.
Er ontstond een tsunami van ruim 30 meter hoogte. Vloedgolven overspoelden de kusten van Java en Sumatra. Door de enorme vloedgolven werden schepen, waaronder het Nederlandse marinestoomschip Berouw, vele kilometers landinwaarts geslingerd. Een enorme aswolk van 50 kilometer hoogte steeg op en dompelde de gehele omgeving in een diepe duisternis. Duizenden mensen kwamen om het leven.
Door de enorm grote hoeveelheid stofdeeltjes die in de atmosfeer terecht kwamen, aalde wereldwijd het volgende jaar de temperatuur met 1,2 graden celcius. Het geknal en gebulder was tot in Australië en Afrika hoorbaar.
De berg verdween volledig onder het zeewateroppervlak.




ANAK KRAKATAU.

Vertaald 'kind van de Krakatau', verscheen in 1932 op dezelfde plaats waar de vroegere Krakatau had gelegen en vormde al snel een berg die as en zwavel spuwde. Sinds 1950 groeit de Anak Krakatau gemiddeld 13 cm. per week.

Het was na zes uur toen we aanmeerden aan de kade van Tanjung Priok de haven van Jakarta. Met een bus naar het hoofdspoorwegstation gegaan van Jakarta en daarvandaan naar het adres waar Torang woonde. We werden er hartelijk ontvangen en kregen gelijk een stapel post in onze handen gedrukt. Voor mij was er een stevig pakket met daarin mijn souvenirs van het eiland Nias. Na wat bijgepraat te hebben ging ik naar mijn onderkomen, een woning van mensen die ik via mijn werk had leren kennen en die tijdelijk afwezig waren. Hier eerst al de was gewassen en dat was nogal wat.

In de middag eerst wat aan het zicht van Torang gedaan, daar deze alk enige dagen één contactlens miste. Een teleurstelling was, dat toen we de camera van Torang opende om de film eruit te halen, dat deze niet goed was ingelegd en zodoende niet had getransporteerd. Helaas gingen zo heel wat opnamen verloren, wat een aardige tegenvaller voor ons beide was. Verder wat materiaal gekocht om wat broeken en hemden voor mij te laten maken bij de kleermaker. In de avond met vrienden van Torang, die de volgende dag weer ging werken, uit eten gegaan.