SURABAYA - YOGYAKARTA.

EEN REIS OVER ZES 

INDONESISCHE EILANDEN.

SURABAYA - YOGYAKARTA.

Zaterdag 10 februari 1990.

Gelukkig had ik de vorige dag een groot deel van onze bagage ingepakt, zodat we daar deze ochtend snel mee klaar waren en op ons gemak konden ontbijten. Bij het afrekenen ontdekte ik een slim verborgen fout in onze hotel rekening, die dan ook zonder meer verwijderd werd. Hierna namen we een taxi naar het treinstation waar het een drukte van belang was en dringen voor de loketten om een kaartje te bemachtigen. We hadden besloten om de ochtend trein te nemen, om zodoende wat van het landschap te kunnen zien waar we doorheen reisden. Het was zodoende dan wel derde klas reizen. Een andere trein waarin de 2de en de 1ste klas zaten, reed de route alleen 's avonds. Uiteindelijk maakten we deze reis om wat van land te zien.
We hadden een redelijke zitplaats en voldoende ruimte voor onze bagage weg te stouwen. Het was 08.15 uur toen onze trein uit Surabaya vertrok en het was met recht een boemel die overal stopte. Vaak was er zelfs geen stationnetje te bekennen bij zo'n stop en ook was men overal aan de spoorlijn aan het werk en bij zo'n stop trachten weer mensen in - of uit te stappen.




Zo stonden we plotseling stil na het langzaam passeren van een spoorwegovergang. Er bleek iemand onder de trein te zijn gekomen, die getracht had er op te springen om gratis mee te kunnen reizen. Hij had dus bekijks genoeg gehad, bij zijn laatste (mislukte) poging in het zwartrijden. Al met al stonden we er ruim een uur voor stil.
Slingerend reed de trein door het afwisselende landschap, waarvan ik volop genoot en mijn reisgenoot bekeek intussen de achterkant van zijn oogleden. Een plaag bij ieder stop die we maakten, waren de venters die de trein overspoelden in grote hoeveelheden en dat was weer extra aandacht voor onze bagage.


Soms passeerden we een trein die tijdelijk op een zijspoor stond en waarop en aan de passagiers hingen. Geen wonder dat er zo nu en dan een of meerdere doden vielen.
Tegenover zat een oude vrouw met haar dochter en we hadden ze een handje geholpen met het opbergen van hun enorme hoeveelheid bagage boven de zitplaatsen en als dank probeerde ze ons steeds wat te eten aan te bieden uit de uitgebreide hoeveelheid potjes en pannetjes die ze bijzich had, maar we wisten het beleefd steeds af te houden. Mijn reisgezel had getracht het aantal stopplaatsen te tellen maar daar stopte hij maar mee en sukkelde weer lekker in slaap, want slapen kon hij overal, een ware gave.
We hadden treinkaartjes gekocht tot de plaats Puwerkerto op midden Java om vandaar naar Ajibarang te reizen, maar toen het al 17.15 uur was eer we in Yogyakarta waren en pas ongeveer de helft van de reis hadden afgelegd, besloten we maar in Yogya uit te stappen en daar te overnachten. Het was zoal een vermoeide reis geweest en zouden anders gebroken midden in de nacht in Purwerkerto aan zijn gekomen.

Een paar "hotelpremiejagers" boden ons transport aan met een busje van het station naar de stad om daar een logement te vinden. Ze hadden ons een folder laten zien en het had er goed en niet duur uitgezien, maar aldaar aangekomen was er geen kamer naar onze wens vrij. Plotseling mengde er iemand, met een duidelijk accent uit de Randstad, zich in onze discussie en bracht ons even later naar een logement, na er eerst naar toe gebeld te hebben of er plaats was, waar ze zelf ook logeerden. Zo belanden we in Geust House Wisma Gajah.



Het was een zeer rustig gelegen logement, met nette schone kamers voorzien van airco en stromend warm- en koud water. Er achter lag een klein zwembad met het restaurant van het logement. De prijs was redelijk en viel ons erg mee.
Na het nodige reisvuil van ons afgewassen te hebben, genoten we eerst van een koele pot bier, alvorens de stad in te gaan om daar wat rond te kijken en later een hapje te eten. Het was even zoeken naar het ons reeds bekende restaurant in het centrum. Tijdens ons diner hoorden we de reden waarom het zo druk was in de stad. Het was vanwege de 'Borobudur Walk' die de volgende dag, zondag, zou worden gehouden.
Na het goede diner wandelden we nog wat rond, maar namen uiteindelijk een koetsje terug naar ons logement. In het kleine zaakje waar we eerder een biertje hadden gedronken, speelde nu een kleine band rustige lokale muziek en zodoende bleven we er nog een tijdje zitten onder het genot van een drankje.

Zo rees ook de vraag, "wat doen we morgen; blijven we in Yogya of reizen we verder"? Op mijn eerste reis door Indonesië, "Java - Bali over land", had ik Yogya al uitgebreid aangedaan en zodoende van de stad en omgeving al het nodige gezien. Dus besloten we, ook vanwege de enorme drukte om maar verder te reizen naar Ajibarang. Na deze lange en vermoeiende dag en ook door de goede drankjes die we gedronken hadden, vielen we dan ook moeiteloos in een diepe slaap.