AMBON - UJUNG PANDANG - DENPASAR.

AMBON - UJUNG PANDANG - 

DENPASAR. 

Woensdag 31 januari 1990.

De tijd voor ons vertrek naar het vliegveld brachten we door met wat rondwandelen door Kota Ambon en toen we terug keerden bij ons hotel stond Reno er te wachten om afscheid te nemen. GezameNlijk liepen we met de bagage naar de taxi standplaats voor ons vervoer naar het vliegveld. Zo vertrokken we om 12.40 uur lokale tijd van Ambon met Merpatie Airlines, wat een samenwerking was met Garuda.



Tijdens de vlucht terug kijkend op de afgelopen dagen, moesten we toegeven, dat de Molukken ons enigszins waren tegengevallen en ze kwamen zodoende ook voorlopig niet om mijn lijstje voor om er nog eens naar terug te gaan. De vlucht van Ambon naar Ujung Pandang was voorspoedig en rustig. In Ujung Pandang hadden we ruimschoots de tijd om over te stappen op onze vlucht naar Denpasar op Bali.




Het was erg druk op het vliegveld van Ujung Pandang en we ontmoeten daar ook weer de Fransen die we op onze tocht van Toraja hadden leren kennen. Ook zij hadden enorm genoten van Toraja en reisden ook naar Bali voor hun laatste vakantie dagen.

De vlucht naar Bali vertrok volgens het vliegschema, maar verliep niet al te rustig. Net was de koffie geserveerd of we kwamen onverwachts in een depressie terecht met zware turbulentie. Het toestel smakte op en neer en de bagagekleppen boven de stoelen sprongen open door het schudden, waardoor de handbagage er uit kwam vallen. Mijn reisgenoot had het niet meer en voor ons begonnen twee nonnetjes hardop te bidden. We bleken in een uitloper van een orkaan te zitten, zo hoorden we later. Gelukkig bleef de schade beperkt tot wat koffie vlekken hier en daar in het toestel en bij de passagiers. Toen het eenmaal weer rustig was, maakte ik de opmerking tegen de twee nonnetjes, dat ze konden stoppen met bidden, daar we weer op de gewenste hoogte vlogen en niet verder behoefden te stijgen en zeker niet tot in de hemel. Ook mijn reisgenoot kon niet begrijpen, dat ik me alleen maar zorgen had gemaakt om de bloedhete koffie, dat ik die niet over me heen zou krijgen. waarschijnlijk had ik wat meer vlieguren er op zitten dan hem, die ook niet altijd gladjes waren verlopen. Om 15.25 uur landen we op het vliegveld van Denpasar ( met een uur negatief tijdsverschil), alwaar het prachtig weer was.

We waren veilig aangekomen, maar we hoorden later, dat het toestel, dat na ons was vertrokken uit Ujung Pandang met bestemming Lombok vermist was. Met een taxi reden we naar Kuta om een kamer te nemen in het ons bekende Yulia Beach Inn. Het was een stuk minder drukker op Bali dan het vorige jaar, toen we daar rond de zelfde periode waren.


Na eerst onze vuile was gewassen te hebben en te drogen gehangen, gingen we naar het strand en tot onze verbazing liepen we een oude bekende tegen het lijf met zijn vriendin. We hadden ze het vorige jaar ontmoet tijdens onze reis over Lombok en spraken gelijk af elkaar die avond weer te ontmoeten. Nou dat bleek niet moeilijk te zijn daar ze schuin tegenover ons een bungalow hadden in het zelfde hotel. Het zeewater was heerlijk verkoelend en we genoten van een prachtige zonsondergang. Na ons gewassen te hebben en wat gegeten ontmoeten we Hans en Cecile bij ons op de waranda en onder het genot van een whisky of arak, wel of niet gemixt werd er tot de late uurtjes bijgepraat. Zo werd het na middernacht eer we allemaal naar bed gingen. Een heerlijke tropische nacht met de geluiden van de branding van de zee, gekko's, tjitjak's en allerlei andere insecten op de achtergrond.