woensdag 24 mei 2017

CHILI. VLAGGEN EN WAPENEMBLEMEN. (DEEL 5 - DE REGIO'S EN DE EILANDEN.)


                      CHILI HET 

                 LANGSTE LAND 

            VAN DE WERELD (5)




DE REGIO'S. (4)



LOS RIOS. (XIV)

De regio Los Rios ligt iets ten zuiden van het midden van Chili.
De regio heeft een oppervlakte van 18.492,5 km², de hoofdstad is Valdivia en wordt opgedeeld in twee provincies.
De naam is vrij vertaald; 'Streek van de Rivieren'. 
De economie is gebaseerd op de bosbouw, veeteelt en toerisme. Aan de kust in Valdivia liggen scheepswerven.
De hoofdstad werd opgericht in 1552.
Los Rios ligt in de zuidelijke gematigde zone in een tektonisch actief gebied.
Het binnenland kent een gematigd regenwoud met exotische soorten bomen en planten.





Het binnenland is rijk aan rivieren en meren en in de vlakke valleien liggen grote landbouwgronden. In het oostelijke deel van de regio ligt de Andes met nog werkende vulkanen, waardoor het gebied regelmatig last heeft van aardbevingen.








VLAG VAN LOS RIOS.

De vlag werd door het regionaal departement aangenomen op 22 december 2008 en goedgekeurd door de Chileense overheid op 7 augustus 2009.
De vlag heeft een wit veld met daarop drie golvende banen in de kleuren; geel-groen-blauw.
In het midden staat een witte cirkel met twaalf gele sterren.
De twaalf gele sterren staan symbool voor de twaalf gemeentes. De gele baan staat symbool voor de levenskracht, de groene baan voor de natuur en de blauwe baan voor de rivieren en meren.

WAPEN VAN LOS RIOS.

Het wapenschild werd goedgekeurd op 7 augustus 2009.
Het wapenschild wordt gedekt door een kroon met een toren met aan iedere zijde een kruis. Dit verwijst naar een oud Spaans fort aan de kust.
Het wapenschild is omringt door een baan van twee kleuren; boven groen en onder blauw. Dit verwijst weer naar de natuur en het water.
Op het schild de zelfde afbeelding als op de vlag.
Aan iedere zijde van het schild korenaren welke symbool staan voor de landbouw.
De datum op het lint verwijst naar de datum dat het gebied officieel een regio van Chili werd.


ARICA Y PARINACOTA. (XV)

De regio Arica en Parinacota ligt in het uiterste noorden van Chili.
Het gebied grenst in het noorden aan Peru. in het oosten aan Bolivia, in het zuiden aan de regio Tarapacá en in het westen aan de Stille Oceaan.
De regio heeft een oppervlakte van 16.873,3 km², de hoofdstad is Arica en wordt opgedeeld door twee provincies.
Het hoogste punt van de regio ligt op 6.342 meter boven de zeespiegel. De regio ligt in het natuurgebied Norte Grande en het bestaat uit woestijnen, groene valleien en het steile en vulkanische Andesgebergte. het is een archeologische regio die een groot erfgoed heeft als de Chinchorro mummies, die meer dan 7.000 jaar oud zijn en gevonden worden in de woestijn.
Aan de kust ligt een lage kuststrook van niet meer dan twee kilometer breed.


De vulkaan Parinacota is de hoogste van de regio met zijn 6348 meter en ligt aan de noordelijke grens met Bolivia in het Lauca Nationaal Park.
De regio heeft twee belangrijke rivieren, de Lauca die uitmond op de Boliviaanse Coipassa zoutvlakte en de Lluta die uitmond in de Stille Oceaan. Het Chungará meer dat is gelegen op 4.417 meter boven de zeespiegel staat bekend als één van de hoogst gelegen meren van de wereld.

VLAG VAN ARICA EN PARINACOTA.

De vlag van de regio heeft een wit doek met in het midden het embleem van de regio. Het is het resultaat van een wedstrijd uitgeschreven door het Ministerie van Planning en Ontwikkelingssamenwerking.
Onder het embleem de naam van de regio en de tekst 'Gobierno Regional' (Regionaal Bestuur.)

HET EMBLEEM VAN ARICA EN PARINACOTA.

Op het embleem komen vier elementen van het gebied samen; met de klok mee, de oude geschiedenis en cultuur, het Andesgebergte, de veeteelt van lama's en de mineralen uit de bodem.









CHILEENSE EILANDEN IN DE ZUIDELIJKE STILLE OCEAAN.


Op ruim 180 kilometer afstand van de Chileense kust ter hoogte van de lijn Santiago ligt de Juan Fernández-archipel welke tot Chili behoren en vallen onder het bestuur van de regio Valparaiso. 
Tot deze eilanden behoren Robonson Crusoe eiland, ook wel Más a Tierra genoemd, en de andere twee eilanden Alejandro Selkirk en het wat kleinere eiland Santa Clara.
Meer noordelijker liggen de Desventuradas eilanden, met de eilanden San Felix en San Ambrosio.
Op een afstand van 2075 kilometer van de Chileense kust ligt het Polynesisch eiland Isla de Pascua of Rapa Nui of beter bekend als Paaseiland.

ROBINSON CRUSOE EILAND.

(Kaart van Robinson Crusoe eiland en Santa Clara eiland.)

Het eiland werd in 1574 ontdekt door de Spaanse zeevaarder Juan Fernández en werd door hem Más a Tierra genoemd, wat betekend "Dichter bij het vaste land".
In de 17e en 18e eeuw was het eiland een schuilplaats voor piraten. In 1749 werd het ingenomen door de Spaanse vloot e werd er het fort Santa Clara gebouwd, hiermee kwam een einde aan de piraterij in dat gebied.
Bij de onafhankelijkheid van Chili van het Spaanse koloniale bewind, werd het eiland aan Chili toegewezen. In 1966 werd de naam van het eiland veranderd in Robinson Crusoe eiland.
In 1977 werd het eiland onderdeel van een Biosfeerreservaat van UNESCO vanwege de inheemse plant- en diersoorten.

DE HUIDIGE NAAM VAN HET EILAND.

Het eiland kreeg naamsbekendheid door de Schotse zeevaarder Alexander Selkirk, die hier nadat hij ruzie kreeg met zijn gezagvoerder van de Cinque Ports, het schip waarop hij dienst deed, in 1704 hier aan land stapte en alleen achterbleef.
Selkirk leefde op het eiland vier jaar en vier maanden in eenzaamheid.
Spaanse schepen die het eiland passeerden riep hij niet aan daar hij een vrijbuiter en een Schot was.
Pas in 1709 werd hij opgepikt door een ander schip, waarop bij toeval op één van de twee schepen een oude vriend van hem dienst deed, William Dampier, die later een boek over hem schreef.
Dit boek was de inspiratie bron voor het boek Robinson Crusoe geschreven door Daniel Defoe. Het boek is verscheidene keren verfilmd.


DESVENTURADAS EILANDEN.

(Kaartje van de Desventuradas eilanden.)

Het zijn vier kleine eilanden 850 kilometer buiten de Chileense kust ten noordwesten van Santiago. De vertaling van de naam is; "Ongelukkige eilanden".
De eilanden staan ook bekend onder de naam San Félix eilanden.

De eilanden groep bestaat uit vier eilandjes; San Ambrosio, San Félix, Gonzalez en Roca Catedral.
Door hun isolatie zijn er geen menselijke nederzettingen op deze eilanden, met alleen een nederzetting van de Chileense marine op San Félix.
De eilanden werden ontdekt op 6 november 1574 door Juan Fernández, toen hij van Callao (Peru) naar Valparaiso reisde. In 1520 maakte Ferdinand Magellaan reeds melding over deze eilanden.
het gebied heeft een totale oppervlakte van 5.36 km² en het hoogste punt ligt op 479 meter boven de zeespiegel. 

WAPEN VAN JUAN FERNANDEZ ARCHIPEL.

Het wapen is gedekt door een kastelenkroon met vier torens op een rand met de kleuren en ster van de Chileense vlag.
Boven in het wapenschild op een witte rand staat de tekst; "Municipalidad" vertaald uit het Spaans "Stad".
Het schild heeft een golvend groen deel onder in wat het landschap en de kust van het eiland voorstelt. Het blauw daarboven staat symbool voor de lucht en de zee.
Op het groede deel twee geopende handen in de kleuren rood en geel, waarvan de betekenis niet bekend is.
Onder het schild op een lint de datum 22 november 1574, wat verwijst naar de ontdekking van de eilanden, de naam van de ontdekker Juan Fernández, en de tweede datum 5 juni 1980 dat het een deel van Chili werd.


ISLA DE PASCUA. (PAASEILAND.)

Paaseiland ook wel bekend onder de naam Rapa Nui is een Plynesisch eiland in de Stille Oceaan.
Het eiland heeft een oppervlakte van 163,6 km² en de hoofdstad is Hanga Roa. het eiland heeft een langte van 24,6 km en een breedte van 12,3 km. het hoogste punt is de Maunga Terevaka met 507 meter hoogte.
Het is een van de meest geïsoleerde eilanden van de wereld. het dichtsbij gelegen bewoonde eiland is Pitcairn op een afstand van 2075 kilometer.
Het eiland heeft grote bekendheid door de Moai (paaseilandbeelden) die er zijn gevonden.
De naam van het eiland ontstond op de datum van 5 april 1722 , paaszondag, toen de Nederlandse zeevaarder Jacob Roggeveen met drie schepen het eiland aandeed. Hij noemde het "Paasch-Eyland".

Op het eiland dat vulkanische oorsprong heeft lig nog een enorme krater, met daarin een zeldzame variatie aan varens, grassen en kleine meertjes.
Het eiland werd vanwege de Moai en haar natuur in 1995 op de werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst.





 De Moai beelden hebben een hoogte van negen en een halve meter en zijn vervaardigd uit tufsteen, een zacht vulkanische gesteente.
Een groot deel van deze beelden zijn nu uitgegraven, daar zij tot over hun schouders schuil gingen in de bodem. De meeste beelden zijn met hun gezicht op het binnenland gericht.
Ze zijn gemaakt door de oorspronkelijke bewoners van het eiland en stellen de voorouders voor die om vruchtbaarheid smeken.
Wie deze bewoners waren en waar ze naar toe zijn gegaan is nog steeds een raadsel.
Ze zijn waarschijnlijk wel verantwoordelijk voor de ontbossing van het eiland. het hout werd gebruikt bij het opstellen van de beelden, brandhout en vermoedelijk voor de scheepsbouw.

VLAG VAN PAASEILAND.

De vlag van Paaseiland is een wit doek met daarop in het rood een  rei-miro afbeelding waarvan ook een monument staat in de hoofdstad.
Op dit monument staan ook allerlei tekens die op de rotsen zijn gevonden.
Een rei-miro is een borstornament dat werd gedragen als symbool van macht door de hoogwaardigheidsbekleders van de inheemse bevolking. De vlag werd aangenomen op 9 mei 2006 en wordt gebruikt samen met de Chileense vlag.


Voor de Chileense bezetting van het eiland in 1888 had het eiland een vergelijkbare vlag met in de hoeken een manutara (mythische vogel) in het zwart. (1876-1888)




WAPEN VAN PAASEILAND.


Het wapen van Paaseiland heeft een witte achtergrond met in het geel het oeroude symbool van twee vogelmannen, de mythische vogel.
Het zijn gravures afgebeeld op rotsen en in groten op het eiland.
Deze rotsgravures zouden de make-make zijn, en bestaan uit een masker vormig gelaat met grote ogen die een scheppende godheid afbeelden. Onder mond staat en baard afgebeeld.
Een andere cultus is; dat in iedere lente jonge mannen vanuit Orongo naar het kleine rotseilandje Motu Nui zwommen, om eieren van de bonte stern te zoeken. Wie als eerste een ei onbeschadigd naar het hoofdeiland bracht werd uitverkoren tot 'Vogelman' en kreeg daarbij speciale rechten.

                                                                 FINAL.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten