vrijdag 10 augustus 2012

C-KLASSE NIEUWBOUW SHELL TANKERS BV. (DEEL 14)

C-KLASSE NIEUWBOUW

SHELL TANKERS B.V. (14)




DE LAATSTE LOODJES.


Verolme werd failliet verklaard. Zo gingen we dat weekeinde niet allemaal naar huis, maar haalden met behulp van een kraanmachinist al de verf en onderdelen van de werfkade en stouwden dit veilig weg in het drummenruim. Hier kon dan geen beslag meer opgelegd worden.




(Tussen de regenbuiën door werd er een poging gedaan om de accomodatie wit te schilderen op de Botlek.)

Zo kwamen in het begin van de nieuwe werkweek enige onderaannemers niet opdagen om hun werk af te maken, daar ze van Verolme geen geld zouden krijgen. Het was nu aan ons om deze bedrijven te benaderen, wat lukte door de verzamelde visitekaartjes, om als nog het werk af te maken en dat Shell Tankers BV gerant stond voor de betaling. Ze kregen deze garantie later ook schriftelijk nadat hun werk naar onze bevrediging klaar was en hun werkbrief door ons was ondertekend en van een scheepsstempel was voorzien door de gezagvoerder.


       (Met alleen de voorzijde van de opbouw wit lijkt het al heel wat voor het aangezicht.)

Intussen waren we met man en macht in de weer met de bevoorrading van het schip aan boord te zetten en op de juiste plaats op de bergen.


Tijdens deze bedrijvigheid op 16 maart 1983 vond in de middag de overdracht van het schip plaats, van de Heusden-werf aan Shell Tankers BV. Bij het betreden van het schip maakte de heer Van Mourik van de Heusden-werf de volgende opmerking tegen ons; "De overdracht tekenen is voor hen met de witte borden en schone handen, maar de eer is voor jullie!"


(Het vlaggen naamsein van de 'CARDISSA' met de roepletters PDJE.)

Tussen de regenbuiën door was toch de accomodatie wit geschilderd. Maar de rest zou op zich laten wachten.


Het werd voor hen die steeds overnacht hadden in het hotel dan ook de laatste avond dat we daar zouden eten en overnachten. We waren er door de maanden kind in huis geworden en stonden zelfs achter de bar om op drukke momenten even bij te springen. We hadden dan ook voor de eigenaar en zijn formidabele kok een leuk aandenken samengesteld en zelf werden we vergast op een geweldig afscheids eten met wijn. Het werd een gezellige (maar late) afscheidsavond.




                               (De ruime overzichtelijk opgestelde machinecontrolekamer.)

De komende dagen gingen we met toebeurt naar huis om onze koffers te pakken met al dat wat we nodig hadden voor het komende vaarcontract aanboord van de 'CARDISSA'. Het was dan ook voor de familie leden die ons terug brachten naar het schip met onze bagage een mooie gelenheid om met het schip kennis te maken.



Over de ruimte van onze accomodatie hadden we niets te klagen en met wat planten en versieringen aan de wanden werd het een gezellige ruimte om je eigen terug te trekken voor studie, brievenschrijven en een goede slaaprust, niet in een kooi maar in een ruime twijfelaar.






Dit is meer een kleine verzameling van visitekaartjes en stickers van de bedrijven die aan de bouw van de twee schepen hebben meegewerkt.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten