C-KLASSE NIEUWBOUW SHELL TANKERS BV. (DEEL 13)

C-KLASSE NIEUWBOUW

SHELL TANKERS. B.V. (13)

DE PROEFVAART.

De proefvaart vond plaats van 8 t/m 10 maart 1983. Het moet een macaber aanzien zijn geweest toen het schip met haar nog zwarte opbouw ( die nog wit moest worden) en haar zwarte hoofddek (dat nog groen moest worden) de Nieuwe Waterweg afvoer naar zee.
Alvorens de zee op te varen werd er eerst een uitgebreide sloepenrol gehouden zodat iedere opvarende in geval van nood zijn plaats in een van de twee sloepen wist te vinden en hoe het zwemvest aan te trekken.




Eenmaal op zee konden de proeven beginnen en die gingen dag en nacht door. Ondanks dat het schip officieel nog niet aan onze vloot toebehoorde draaiden zowel de gezagvoerder, de stuurlieden en de scheepwerktuigkundigen alle wachten op de brug of in de machinekamer mee. Een eigen proefvaart met eigen Shell personeel, buiten dan al die technici van vele leveranciers, de mensen van de Heusden-werf, kantoor mensen vanuit Londen en Rotterdam en de mensen van de Scheepvaartinspectie en Lloyd's. Zo hadden we ruim honderd mensen aan boord. Na de overdracht zouden we het schip in de vaart houden met geen twintig opvarenden.

De weergoden werkten op deze proefvaart goed mee en zo konden we na de eerste dag al wat 'landrotten' naar huis sturen met de reddingsboot Koniging Juliana voor de kust van Hoek van Holland. Al de proeven verliepen naar wens gedurende deze proefvaart.

Het catering bedrijf had weer voor een gevarieerde en smakelijke hap gezorgt en voor hen die niet gewoon tijdens de tafeluren konden eten was er altijd wat om te eten, want varen met een lege maag gaat niet.

Doordat we nu zelf de wachten 100% meedraaiden raakten we meer en meer vertrouwd met het schip en haar instrumentatie.

Op de derde dag keerden we in de avond terug naar de Botlek met een zeer tevreden nieuwbouw-coördinator. Na nog wat kleinigheden die verholpen moesten worden zou het schip aan onze vloot worden toegevoegd.

Eenmaal terug gemeerd te zijn aan de kade, was het van belang dat zo snel mogelijk de hutten voor de opvarenden gereed gemaakt werden. s'Nachts bleven er reeds bij toe beurt enige opvarenden aan boord om het schip te bewaken, want met het faillissement van Verolme in het vooruitzicht wenste iedere onderaannemer zijn goederen veilig te stellen en van boord te halen.

Tijdens ons verblijf op de Botlek werden we een zeer geziene klant bij de 'Doe het zelf' winkel in Rozenburg. Want wie zou de inrichting van onze gemeenschappelijke kantoor-planningsruimte gaan verzorgen? Zo werden er diverse ideeën naar voren gebracht en de nodige schetsen gemaakt waarna het benodigde materiaal werd uitgemeten. Machinaal gereedschap wat we thuis hadden werd meegebracht en al het overige materiaal werd op scheepsbuget gekocht. Zo werden er rond de vast opgestelde tafel, die te weinig ruimte bood voor alle aanwezigen, tegen de wand eromheen een zit-boekenkast gebouwd. Onderin de benodigde ruimte om de nodige instructie boekwerken op te slaan en de bovenkant op een goede zithoogte, waarop t.z.t wel wat zitkussens zouden worden gemonteerd. We stonden versteld van onze eigen creatief werk. Een ruim werkblad voor de hoofdwerktuigkundige en de eerste stuurman tegen het voorschot voor hun computers etc. met opberg laden kasten er onder.

De gezagvoerder die een eigen klein kantoor had op het zelfde dek en waar snel aan voorbij werd gelopen ondanks het gebruikelijke naamplaatje boven de deur, zoals boven iedere deur aan boord van een schip, kreeg een (kopstoot vrij opgehangen) smeedijzeren uithang-naambord. Het werd 'ons' schip!