KAAP HOORN.

KAAP HOORN.

                                              CABO de HORNOS.



De Hoornse schipper Jacob le Marie en Willem Corneliszoon Schouten ronden met hun schepen Hoorn en Eendracht als eersten de zuidelijkste punt van Zuid-Amerika en noemden deze Kaap Hoorn op 29 januari 1616, naar de geboorte plaats van Schouten.
Ze waren op zoek naar een vrij doorgang via de west naar het Verre Oosten, omdat Kaap de Goede Hoop en de Straat Magellaan waren voorbehouden aan de schepen van de VOC. Ze gingen er toen van uit dat de kaap op Vuurland lag.
Het was waarschijnlijk viceadmiraal Schapendam, onder bevel van Jacques l'Hermite, die in 1624 ontdekte dat Kaap Hoorn op een apart eiland lag.

In 1619 rondden de gebroeders Bartolomé en Gonzalo García de Nodal de kaap en herdoopten hem in opdracht van de Spaanse koning als Cabo San Ildefonso. De huidige naam is Cabo de Hornos, wat letterlijk vertaald betekend Kaap van de Ovens wat vermoedelijk is ontstaan door de naam Vuurland.
Kaap Hoorn wordt beschouwd als het zuidelijkste punt van Zuid-Amerika en ligt op een eilandje voor Vuurland in Chili. De kaap is geheel kaal en alleen bewoond door een waarnemingspost.

          ( De Beagle, de clipper Stad Amsterdam tijdens haar Darwinreis bij Kaap Hoorn.)

De nieuw ontdekte route had het voordeel dat de straat tussen Vuurland en Kaap Hoorn, de Straat Le Marie, 16 mijl manoeuvreer ruimte had, wat veel meer was dan de paar mijl in Straat Magellaan. De extra manoeuvreer ruimte bleek niet op te wegen tegen de zeer slechte weersomstandigheden. Gemiddeld zijn er per jaar 200 dagen storm rond Kaap Hoorn en ook de rest van het jaar is de wind er zeer sterk.

Vóór Kaap Hoorn is er geen continentaal plat om de zeestromingen af te zwakken, en de winden die rond Antarctica cirkelen kunnen er stormen veroorzaken met golven van meer dan 20 meter hoogte. In de winter is er veel ijsgang met temperaturen ver onder nul.