WATERLOO 1815. MONUMENTEN.

 

       EEN COALITIE VELDSLAG 

TEGEN HET FRANSE KEIZERRIJK 

                 VAN NAPOLEON.

[ Tijdens mijn bezoek aan een goede vriend, die tegenwoordig in Baarn woont, maakten we een wandeling in de Koninklijke bossen, tegenwoordig de Baarnse bossen, waar we uitkwamen op een laan, de Koningslaan, die links een zicht gaf op de Naald van Waterloo en rechts het Paleis Soestdijk, precies één kilometer in lengte. Aan beide zijden dus een stukje Nederlandse geschiedenis. Voor de naald dienen we terug te gaan naar 1815, dit jaar 2010 jaar geleden de "Slag bij Waterloo"]

SLAG BIJ WATERLOO.

De Slag bij Waterloo was een veldslag op zondag 18 juni 1815 te Mont-Saint-Jean, vijf kilometer ten zuiden van Waterloo, een kleine plaats net ten zuiden van Brussel, in die tijd nog gelegen in de Zuidelijke-Nederlanden, tegenwoordig het Koninkrijk België.

Napoleon Bonaparte werd hier definitief verslagen door een coalitie van enerzijds Britse, Nederlandse en Hannoverse eenheden onder opperbevel van Wellington en anderzijds een Pruisich leger onder commando van maarschalk Bebhard Leberecht von Blücher.

Na in 1814 verbannen te zijn naar het eiland Elba, keerde Napoleon in maart 1815 naar Frankrijk terug. Hij installeerde zich daar opnieuw al keizer van Frankrijk. Zijn oude vijanden vormden de Zevend Coalitie om aan zijn heerschappij in Europa een einde te maken.

De Zevende Coalitie bestond uit: Verenigd Koninkrijk, koninkrijk Pruisen, koninkrijk  Nederland, koninkrijk Hannover, hertogdom Brunswijk en het graafschap Nassau. Deze stonden onder het commando van Arthur Wellesley van het Verenigd Koninkrijk, Gebhard von Blüchner koninkrijk Pruisen en de Prins van Oranje Willem II; later in 1840 Koning van Nederland, Groothertog van Luxemburg en Hertog van Limburg. Ieder onze zijn eigen nationale vlag.

Aan de Zevende Coalitie zijde streden 67.000 geallieerden en 60.000 Pruisen 

( Met de klok mee de vlag van: Verenigd Koninkrijk, Pruisen, Nederland, Nassau, Brunswijk en Hannover.)

Aan de Franse zijde  streden onder commando van Keizer Napoleon Bonaparte en maarschalk Michel Ney ruim 73.000 militairen.

Deze slag om de vrijheid van de door Frankrijk bezette landen in Europa en de voortdurende zeeoorlogen tussen het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, werd door de Zevende Coalitie gewonnen.

Wellington verloor vijftienduizend man, dood of gewond, Blüchner zevenduizend. Napoleon verloor meer dan vijfentwintigduizend man, waaronder duizenden gevangenen. Grote aantallen Fransen deserteerden na de slag. Napoleon werd in Parijs gedwongen afstand te doen van de troon. De Britten verbanden hem naar het eiland Sint-Helena, waar hij overleed (Ajaccio. Corsica. 15-08-1769 / Sint Helena 05-05-1821). 

LEEUW VAN WATERLOO. (BELGIË)

De Leeuw van Waterloo, in het Frans: Butte du Lion, is een herdenkingsmonument voor de Slag bij Waterloo op 18 juni 1815, dat op initiatief van Koning Willen I van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden werd opgericht.

Koning Willem I gaf op 28 juli 1815 al opdracht tot het oprichten van een monument; slechts veertig dagen na de veldslag. Niet alleen zou dit monument dienen te nagedachtenis aan de veldslag zelf, maar ook het einde weergeven van een twintigjarige Franse overheersing en de oorlogsvoering in Europa. Over hoe en wat voor een monument liepen de meningen uiteen in de jaren na 1815.

Uiteindelijk werd het voorstel van de hofarchitect Vander Straeten op aangeven van de moeder van  koning Willem I, prinses Wilhelmina, wat een conische piramide moest worden met daarbovenop een standbeeld van een leeuw.

De uiteindelijke constructie van het monument vond plaats tussen 1823 en oktober 1826. Er was 290.486 m³ grond van het slagveld nodig om een 40 meter hoge heuvel op de richten.

De diameter van deze heuvel is 160 meter en de omtrek van de voet is 500 meter.

Op de top van de heuvel werd een 28 ton zware leeuw uit gietijzer geplaatst op een sokkel van 4,5 meter hoogte. 

De leeuw is een ontwerp van de Mechelse beeldhouwer Jean-Louis van Geel. Een ondergrondse kolom van bakstenen in de heuvel ondersteund de sokkel met de leeuw. Het standbeeld van de leeuw bestaat uit negendelen, welke gegoten werden destijds in de hoogovens van Seraing van John Cockedrill, en bij de bouw werden samengesteld.

De kop van de leeuw is gekeerd naar het zuiden; dus naar Frankrijk.

De sokkel werd opgebouwd uit blauwe hardsteen uit Arquennes en draagt tekst "XVII juni MDCCCXV". De heuvel, sokkel en leeuw geven het monument een totale hoogte van 51,45 meter.

Bij de bouw werd een trap van 226 treden aangelegd.

De huidige trapleuning werd pas later geplaatst.

Vanaf de top van het monument heeft men een volledig overzicht van het oude slagveld.

HET HISTORISCHE SLAGVELD.

Na 226 treden omhoog de heuvel te hebben beklommen heeft men in zicht in de verte op de resten van de Hoeve van Hougoumont, welke een zeer grote rol heeft gespeeld in deze enorme veldslag.

Aan de voet van de heuvel staat een rond gebouw; 

Het Panorama met een gigantische doek, van 110 meter lengt en 12 meter hoogte waarop in panorama de Slag bij Waterloo is te zien.

Aan de overzijde van de straat, tegen over het Paronorama ligt het Museum van het Memoriaal, waar uniformen, wapens, kaarten en unieke 3D-films zijn de bezichtigen. 

NAALD VAN WATERLOO. (NEDERLAND)

De "Naald van Waterloo" is een monument, gelegen aan de Torenlaan in Baarn buiten de bebouwde kom.

De Naald van Waterloo werd geplaatst ter ere van Willem Frederik, prins van Oranje, de latere koning Willem II.

Hij sloeg in 1815 als eerste de aanval af van het Franse leger van Napoleon Bonaparte bij Quatre Bras (Brussel), en hield zolang stand dat de geallieerden onder leiding van de Engelse opperbevelhebber Wellington op tijd kwamen om de Fransen in de Slag bij Waterloo te verslaan. Prins Willem Frederik van Oranje raakte bij deze strijd  gewond.

Het gedenkteken werd in 1820 opgericht.

Het is een ontwerp van de architect Abraham van der Hart.

Op iedere zijde van de sokkel staat een inscriptie in vier verschillende talen: op de westkant in het Nederlands, op de zuidkant in het Frans, op de oostkant in het Engels en op de noordkant in het Latijn.

Aan de ene kant van de naald staat het jaartal 1815 in Arabische cijfers, aan de westkant staat het in Romeinse cijfers.

De tekst in het Latijn, vertaald in het Nederlands luidt als volgt:

Voor WILLEM FREDERIK GEORGE LODEWIJK prins van Oranje.

Die voortging langs de weg van eer

de legers van België aanvoerde

En op 16 juni in het jaar 1815 

Met ongelooflijke moed en standvastigheid

Op de viersprong in de buurt van Brussel

De eerste aanval van de zeer woeste vijand had tegengehouden,

Voor de daarna meest glorieuze overwinning

behaald bij Waterloo op Napoleon

en zelfs voor de aldus van instorting geredde republiek.

De prinsen en grondleggers hebben het verdiend geëerd te worden

Dit monument van zeldzame moed, heeft, 

met instemming van koning Willem Frederik  

het dankbare vaderland neergezet.

QUATRE BRAS.

Quatre Bras is in feite een kruising van vier ( Four-arm) verschillende wegen, maar speelde een grote rol in de strijd tegen het Franse leger van Napoleon Bonaparte.

Bij Quatre Bras staan dan ook drie monumenten ter nagedachtenis van de verschillende troepen van , Brunswick troepen, Britse en Hannoveraanse troepen en Nederlandse troepen. (van links naar rechts)

Het Nederlandse monument werd op 21-09-1990 opgericht "Ter nagedachtenis in Hulde" aan de Gevallenen van de Nederlandse Cavalerieregimenten:

Huzaren No. 6. 8.

Karabiniers No. 1. 2. 3.

Lichte Dragonders No. 4. 5.

In de veldslagen bij Four-arm 16-06-1815 in 18-06-Waterloo.

Opgericht door Reg. Huzaren van Boreel, Huzaren van Sytzama en Reg. Huzaren Prins Alexander.