OSEN: HET VERDWENEN KASTEEL.

NU LIGT ER DE SCHUTSLUIS LINNE.

Alles wat er rest aan het voormalige kasteel en de bijbehorende hoeve is een naambord met de naam 'OSEN' er op.

Het geheel wordt begrenst door de grote 'Lus van Linne' van de rivier da Maas en in het westen het Lateraalkanaal Linne-Buggenum.

HET KASTEEL EN ZIJN BEWONERS.

Het voormalige kasteel Osen was gelegen aan de westelijke oever van de rivier de Maas en behoorde tot de gemeente Linne, nu de gemeente Maasgouw.
De geschiedenis van het grootgrondbezit Osen , 300 hectare groot, gaat terug tot de 14e eeuw. De bouw van het kasteel begon vroeg in de eerste helft van de 14e eeuw door Heynrick van Oze.
Deze Heynrick werd in de leenregisters van hertogdom Gelre al in 1326 als leenheer vermeld.
Hij liet bij het kasteel een nieuwe leenhoeve bouwen, 'Nyehoff te Oden', in 1474, wat het landgoed compleet maakte. Deze leenhoeve werd verpacht aan een leenboer die pacht betaalde en een gedeelte van de oogst en de slacht van vee afdroeg aan de kasteelheer.
De kasteelheer en zijn familie behoorden tot de vermogende burgerstand van Roermond en hij noemde zich zelf; 'Heer van Osen'.

In 1671 komt het landgoed Osen door vererving in het bezit van de uit Valkenburg komende familie van Mheer, die zich spoedig de 'Mheer Van Osen, noemde. Tijdens de Franse overheersing gingen alle rechten verloren, maar het kasteel bleef aan De Mheers.
Deze Frederik Joseph Ramon Felix Manoël baron De Mheer van Osen werd in 1785 in Barcelona geboren. De titel baron had hij zich zelf toegekend. Pas in 1842 mag hij zich officieel baron noemen nadat hij als kamerheer van koning Willem I in de adelstand wordt verheven. Hij overleed in 1869.
In 1844 op 14 februari trouwt de enige dochter Emile Josephine De Mheer met  Theodore Maurice Charles Constantin graaf de Geloes d'Elsaloo. Deze familie van zeer welgesteld en beheerde kastelen als Exaten bij Baexem en Groot Buggenum bij Grathem met bijbehorende gronden.

De familie De Geloes, de vroegere bewoners van het kasteel.

Helaas was graaf de Geloes d'Elsloo een man die van het luxe leven hield en verslaafd was aan het gokken aan de kaarttafel. Binnen enkele decennia werden de landgoederen bij Baexem en Grathem verkocht vanwege de speelschulden van de graaf. Gravin Emilie de Mheer overleed in 1905 en werd in het familie graf te Elsloo begraven. Hierna ging het bergafwaarts met de financiën van de bewoners. Kasteel Osen met rond de 300 hectare grond werd op 24 januari 1887 verkocht aan een consortium. Het kasteel in Elsloo kwam rond de zelfde periode onder de hamer. De Geloes vertrekken met stille trom naar Frankrijk.
Kasteel Osen en de pachthoeve zouden ten onder gaan door de slopershamer.

DE SLUIS VAN LINNE.

Rechts op de luchtfoto de sluis van Linne en rechts de sluis van Heel welke toegang geeft tot het Lateraalkanaal Linne-Buggenum.

In 1915 besluit de regering om een deel van de Maas tussen Maasbracht en Grave te kanaliseren.
Zo werd er in de rivier bij Linne een stuw gebouwd en een schutsluis zou het zuidelijke deel van de Maas met het noordelijke verbinden naar Roermond.
De sluis van Linne zou precies daar komen te liggen, waar  het reeds onderkomen kasteel Osen lag. Dit betekende de gehele sloop en verdwijning van het kasteel en de leenhoeve.

De 'Lus van Linne' is nu een natuur gebied. Door de winning van de Maasgrind zijn er grote plassen ontstaan, wat weer overstroom gebieden zijn voor de rivier bij hoge waterstand. Zo verdween ook de grond van het voormalige kasteel Osen.
De kanalisatie van de Maas werd grondig aangepakt voor de scheepvaart van Maastricht naar Roermond. In 1934 kwam het Julianakanaal gereed met in het zuiden de stuw en sluis van Borgharen en aan het einde bij Maasbracht weer de toegang tot de Maas.
Het Lateraalkanaal van Heel naar Buggenum kwam in 1972 gereed.