De OUDE KERK van DELFT.

OUDE KERK VAN DELFT.

DE OUDE KERK.

We wandelen vanaf de markt langs de Voldergracht, de Hippolytusbuurt en het H.Geestkerkhof naar de Oude Kerk.

Voor de eerste bouw van de kerk wordt het jaar 1246 aangehouden, maar in 1050 stond hier reeds een houten kerk.

Hoog boven de oude binnenstad torenen de vijf karakteristieke spitsen van de toren van de Oude Kerk. De scheefgezakte toren van 75 meter hoogte is niet meer de hoogste van de stad. Maar net als toen in de Middeleeuwen straalt zij nog steeds een markante schoonheid uit. De gemetselde spits met de vier hoektorentjes doen een Vlaamse bouwstijl vermoeden.

Rond 1900 zijn de torentjes vervangen. De nieuwe staan, in tegenstelling tot de hoofdspits, in het lood. De bouw van de gothische toren met de gemetselde spits duurde van 1325 tot 1350.

Boven in de toren op de vierde verdieping in een zware eiken klokkenstoel hangen twee bijzondere klokken. Het zijn de de Trinitasklok uit 1570 en de Laudateklok uit 1719.

De Trinitasklok of Bourdon weegt bijna negen ton

(9.000 kilo) en heeft een omtrek van circa zeven meter.

De stem van de Bourdon is nog dagelijks te horen, het zij bescheiden, als een hamer de hele- en de halve uren slaat.

De Bourdon wordt uitsluitend gebruikt bij zeer bijzondere gelegenheden, zoals een begrafenis van een lid van de koninklijkefamilie, daar de zeer zware en machtige stem van de Bourdon zulke zware trillingen veroorzaakt, dat het regelmatig luiden ervan schade zou doen ontstaan aan dit kerkelijk monument.

In de 13e eeuw begon de echte verbouwing door Bartholomeus van de Made. Van die tijd droeg de kerk de naam Sint Bartholomeuskerk. De bestaande kerk van tufsteen werd uitgebreid met twee zijbeuken en een koor. Het zou nog jaren duren eer de diverse bouwfasen het uiteindelijke aanzicht van de kerk zouden bepalen.

Al tijdens de bouw kreeg men met verzakkingen te maken. In 1396 aan het einde van de bouwperiode met de nodige aanpassingen werd de kerk aan de Sint Hippolytus gewijd.

In de 16e eeuw kreeg de kerk da laatste ingrijpende verbouwing om van de bakstenen basiliek een natuurstenen kruisbasiliek te maken. Verder dan de noorderkruisbeuk is men niet gekomen. Zodoende zie je aan de Oude Kerk tot op heden een markant stukje bouwgeschiedenis

Ook deze kerk had na de ontploffing van 45.000 kilo buskruit van het Delftse kruithuis geen gebrandschilderde ramen meer.

De restauratie van 1949-1961 kreeg haar bekroning met de plaatsing van 27 gebrandschilderde ramen, welke beschouwd mogen worden als het levenswerk van de glazenier Joep Nicolas. Hij vervaardigde 25 ramen en na zijn dood voltooide zijn neef de laatste twee.

Ook in deze kerk loop je over de vaderlandse geschiedenis. Er liggen ongeveer 400 personen begraven onder prachtige grafstenen.
De meest bekenden zijn wel de zeehelden Piet Hein, Maarten Tromp, natuurwetenschapper Anthony van Leeuwenhoek en de schilder Johannes Vermeer.

In de kerk staan drie prachtige praalgraven. Het praalgraf van de man bekend van de 'Zilvervloot', Piter Pieterszoon Hein bevindt zich in het hoofdkoor. De afbeelding van deze zeeheld rustend op een fraaibewerkte matras van touwkabels is in zijn geheel uit één stuk wit marmer vervaardigd.
Aan de noordzijde van het koor is het praalgraf van Maarten Harpertzoon Tromp. Het monument voor de in harnas gestorven admiraal is zeer rijkelijk uitgevoerd en ontworpen door de Amsterdamse bouwmeester Jacob van Campen.
Tromp is vereeuwigd in volle wapenuitrusting rustend met zijn hoofd op een scheepskanon en met zijn lichaam uitgetrekt liggend over het roer van zijn schip. Op het voetstuk is de zeeslag afgebeeld bij Duins in 1637, de overwinning op de Spaanse vloot.

Tegen de muur aan het einde van het noorderkoor stat het praalgraf van Elisabeth Morgan. Zij was de dochter van Philips van Marnix, heer van Sint. Aldegonde, de edelman die het Nederlandse volkslied 'Wilhelmus van Nassauwe' dichtte.

De kerk heeft drie orgels. Het hoofdorgel dateert uit 1857 en het omvat 41 stemmen verdeelt over drie klavieren en een vrij pendaal en totaal 2580 orgelpijpen.
De Oude Kerk is nog steeds als kerk in gebruik.
De moderne kroonluchters in de kerk zijn eigenlijk het enige wat afbreuk doet aan het geheel van dit historische bouwwerk.