GEO SITE SIPINSUR. 04 T/M 06-07-2024. NOORD-SUMATRA TERUGKEER. (DEEL 4)

 

HET IS NIET HET NOORDELIJKSTE 

DEEL VAN HET EILAND SUMATRA 

            WANT DAT IS ATJEH.

                                      DEEL 4.

MELIHAT KEMBALI SUMATERA UTARA.

Dit is een samenvatting van 4 t/m 7 juli 2024.

DONDERDAG 4 JULI 2024.

Afgelopen nacht als een blok geslapen en pas 0m 10.00 uur wakker geworden. Na een bal zwarte koffie, een grote schep erg fijn gemalen koffiebonen in een groot glas en daarop kokend water, wat je eerst na het omroeren moet laten bezinken om de drab niet op te drinken. Je wordt er wel goed wakker van. Al de vuile natte bezwete kleding van de vorige dag in de was gedaan en de schoenen schoon gemaakt. Hierna begonnen met het veilig stellen van de camera opnamen via mijn laptop naar een usb-stick. In de middag even naar de stad gegaan om flessen drinkwater en bier te kopen en bij de bakker brood en cake. Bij het koffie huis van Limkok Tong, dat sinds 1925 bestaat, en heerlijk groot glas kopi susu dingin (koffie met melk en ijs) gedronken. Het heeft een heerlijke diepe koffie smaak afdronk koste omgerekend net één euro per glas.

In de namiddag met de gehele familie naar een zwembad gegaan gevuld en constant doorspoeld met helder bronwater. Dit is gelegen in een gebied met oude palmolie plantages en wat enigszins bergachtig is. Het water komt van een bron bovenop de berg en vult twee zwembaden en enige vijvers met waterlelies en vissen.

Het water was vrij koud en zodoende deden achteraf al mijn spieren pijn na de jungle ervaring van de vorige dag. Thuis kreeg ik een heerlijke en stevige massage en dook daarna mijn bed in.

VRIJDAG 5 JULI 2024.

Het is een zeer warme dag en de zon steekt behoorlijk. Het is een drukte met het inpakken van de auto en ieder ruimte wordt benut, daar we de dochter naar haar nieuwe huis gaan brengen. Ze werkt voor de Bank BRI en heeft een aanstelling gekregen in de plaats Siboronborong (rode pijl). Intussen hadden de vrouwen, waar intussen een tante uit Medan bij was gekomen, alle was gestreken van de vorige dag.

Het werd een autorit waarbij ik gelukkig voorin zat naast de bestuurder en wat beenruimte had, van Siantar via Parapat naar Posea rond het Toba meer via de hoge kraterwand van de oude Toba vulkaan naar Balige. Het was een route van  met veel verkeer op de weg en vooral bij het stijgen van de weg zorgde het vrachtverkeer voor de nodige files en opstoppingen. Via het lager gelegen gebied binnen de oude krater naar de stad Balige gereden, maar hier de nieuwe rondweg genomen daar het markt was in de stad. Door de hoogte van het gebied koelde het af van 30 graden naar 23 graden C.

De dochter kwam te wonen in een klein huisje twee onder één kap. In een nog vrij groen landbouwgebied aan een vrij rustige weg  Haar buurman was tevens een medewerker van de bank getrouwd en zijn vrouw zwanger van de tweede en een kleine jongen. Leuk kennis meegemaakt.

Na het uitpakken van de vele bagage die in alle hoeken en gaten van de auto was weggestopt, kreeg ik te horen dat we naar Tarutung (blauwe pijl) zouden gaan om te genieten van de vulkanische warmwaterbaden iets waar ik nog nooit was geweest.

De dichts bij zijn de plaats waar dit vulkanische warme water uit de kraterrotswand komt is Sipoholan waar deze wanden worden afgegraven voor de grondstoffen die zich erin bevinden.

Het begon reeds donker te worden toen we in dit bad met de naam Tamoro aankwamen.  Uit een soort spuiter kwam het warme water in het zwembad terecht, en het was met recht heet. Verder was het een genot voor de stijve spieren om in dit water te vertoeven. Uiteraard was het er druk met de lokale bevolking die na gebruik van het zwembad zich onder de afspoeldouches uitgebreid gingen wassen.

Bij binnenkomst kregen we eieren gekookt in dit zwavelhoudende water, die best smaakten. Toevoeging van zou was niet nodig. Op de terugweg naar huis in een klein restaurant gebraden kip en gebakken vis gegeten. Intussen was het zwaar gaan regenen. Om 21.00 uur waren weer bij het huis van de dochter en kreeg ik daar haar kamer met een matras om op te slapen. De rest sliep op uitgerolde matten en schuimrubbermatrasjes. Na een glas lokale wijn naar bed gegaan.

ZATERDAG 6 JULI 2024.

Zowaar goed geslapen. Ontbijt genuttigd en vernomen dat we op stap zouden gaan. Alles ging ongehaast en zo werd intussen ook de plaats van bestemming weer veranderd. Niets is zo veranderlijk als de mens en het weer. De nieuwe bestemming was Sipinsur Geosite ten noorden van de plaats Litongnihoeta aan het Toba meer in het regentschap Humbang Hasunditan (Groene pijl).

Deze Geosite omvat ongeveer twee hectare en ligt 1.213 meter boven de zeespiegel. Het dennenbos gebied met meters hoge dennen wordt gebruikt als een soort picknick gebied. Verder zijn er speelfaciliteiten voor kinderen die er deze dag met bussen werden aangevoerd als een schoolreisje.

Als enige blanke had ik weer het nodige bekijks en moest met veel vrouwen en kinderen op de foto.

Vanuit dit Sipisur Geopark heeft men een prachtig uitzicht op het Toba meer en het kleinere eiland daarin gelegen Sibandang, met in de verte het eiland Samosir. 

Op een gehuurde mat streek de familie zich neer in de schaduw van de hoge dennenbomen en genoten van het verkoelende vruchtwater van verse kokosnoten en gebakken bananen. Het was er schoon in het park.

Op de terugweg naar Siboronborong reden we een zwaar onweer tegemoet en het duurde dan ook niet lang dat dit losbarstte en de wegen in kleine riviertjes deed veranderen.

We maakten in dit noodweer een etensstop en de babi panggang en de soep combrang  was lekker.

Aan de zelfde weg van ons onderkomen bleek een ver familielid  te wonen en daar werden we uitgenodigd om tuak (palmwijn) te komen drinken.

Het bleef maar regenen. Het was een koude nacht en het koelde af naar 15 graden C.

ZONDAG 7 JULI 2024.

Slecht geslapen door het slechte weer en de kou, ondanks een dunne deken. De vrouwen waren alweer naar de markt geweest en druk met het klaar maken van het eten. Bij de buren lag de vorige dag de geoogste rijstkorrel te drogen werd daarna in zakken geschept.

Deze ochtend had men toen het eenmaal droog was en de zon doorbrak er mais kolven te drogen gelegd. De eigenaar ontdeed deze kolven van de korrels op een heel vernuftig gemaakt machientje wat met de hand werd aangedreven.

Daar ook de nodige opnamen van gemaakt.

Zo werd het tijd om afscheid te nemen van de dochter en haar nieuwe onderkomen en ook van de jeugd die steeds op slinkse wijze mijn aandacht probeerden te trekken, en nadat ik ze had gefotografeerd me netjes een hand kwamen geven en bedanken.

Het weer was gelukkig goed en reden nu wel door het centrum van Balige en passeerden de in Batak-stijl uitgevoerde overdekte markthallen.

Even voor de stad Parapat verlieten we de hoofdweg en reden via een zeer smalle slingerende weg naar de oever van de baai van Parapat in het Toba meer.

Hier werd een rustpauze ingelast en dronken we en bak traditionele koffie.

(Donkere luchten pakken zich samen boven de kraterwand rond het Toba meer. Zicht op de baai van Parapat.)

Vlak na Parapat bij het omhoog rijden uit de krater begon het weer zwaar te regenen, dat de ruitenwissers van de auto het amper konden verwerken. Het gezegde; 'dat het met bakken uit de hemel valt', was met recht van toepassing. Het bleef regenen tot we eenmaal in Siantar waren aangekomen en gingen daar eerst voor de makan malam bij het restaurant met de gebakken eend. Alles was donker in de stad, doordat een bliksem inslag de stroom was uitgevallen.

Thuis gekomen de auto uitgepakt en gezellig met kaarslicht op de waranda een biertje gedronken en toen naar bed. Ik was dan steeds de bijrijder waar de chauffeur bij inhalen op vertrouwde, maar mijn complimenten voor hem die achter het stuur zat.

DANAU  TOBA EN SAMOSIR.

Het meer Danau Toba is een enorm krater meer gelegen op een hoogte van 905 meter boven de zeespiegel. Het is ontstaan als caldera van een reusachtige uitbarsting van de supervulkaan Toba zo'n 70-75.000 jaar geleden. Het meer is heden omringt door nog steeds actieve vulkanen.

Toba meer is ongeveer 100 kilometer lang en 31 kilometer breed en heeft een oppervlakte van van ongeveer 1146 km². Het diepste punt van het meer is 505 meter.

Het meer wordt gevoed door enige prachtige watervallen, zoals in het noorden de Sipiso-piso , de Siadtaratas en de Air Terjun Efrata en verder diverse kleine rivieren. Het water wordt afgevoerd via de Sungai Asahan rivier, waarin de Siguragura waterval is gelegen en uitstroomt in de Straat Malakka.

In het Toba meer ligt het schiereiland Samosir dat ongeveer 30.000 jaar geleden is ontstaan als gevolg van de vulkaanuitbarsting. Dit eiland meet ongeveer 46 bij 21 kilometer en ligt met het hoogste punt weer 300 meter boven de waterspiegel van het meer. Het is het leefgebied van de Toba Batak. Door het hooggelegen van eiland zijn de dagelijkse temperaturen koel, rond de 22 graden C.

                    Zie vervolg:  MARKTDAG EN MARTABAK 8 T/M 11 JULI 2024. DEEL 5.