TOBAMEER EN SAMOSIR TOER. NOORD-SUMATRA TERUKEER. (DEEL 6)

 

HET IS NIET HET NOORDELIJKSTE 

DEEL VAN HET EILAND SUMATRA 

          WANT DAT IS ATJEH.

                                     DEEL 6.

MELIHAT KEMBALI SUMATERA UTARA.

VRIJDAG 12 JULI 2024.

Om vijf uur opgestaan en een klein ontbijt met een bak koffie. Deze reis is gedeeltelijk zakelijk en om het een en ander te zien op de oostelijke oever van het meer Toba.

(Tiagras gezien vanaf de veerboot.)

Van Siantar via een landelijke route met veel theeplantages naar Tiagras gereden voor de veerboot naar het eiland Samosir. Deze overtocht was per telefoon reeds aangemeld en zo konden we de lange rij wachtende auto's voorbij rijden.

Deze overtocht werd gemaakt met een kleine veerboot en het vrachtverkeer heeft daarbij weer voorrang.

Bij het inschepen moesten de auto's keren en achteruit het dek van de veerboot oprijden.

We maakten de oversteek over het Toba meer naar de plaats Simanindo in 40 minuten.

Bij aankomst in Simanindo zijn we rechtsaf geslagen en de kustweg gevolgd in de richting van de Panguruan. Het viel me op dat op deze route nog veel traditionele Batak-huizen langs de weg stonden. Veel hadden een moderne aanbouw, maar ook veel die tegenwoordig als een opslagschuur worden gebruikt. Het is triest een dergelijke bouw in een cultuur verloren te zien gaan. Indonesië kent geen monumenten zorg zoals in Europa.

Het wegdek was zeer goed en het was overal schoon.

In Panguruan staken we de Tano Ponggol brug over die het eiland met het vasteland verbindt.

TANO PONGGOL.

Tano Ponggol, letterlijk vertaald landkap, ook wel Tano Magotap genoemd is een kanaal in het Pangururan-district, Soamosir Regency, dat op 17-20 maart 1906 werd begonnen van de bouw door de toenmalige Nederlandse regering om het eiland Samosir te scheiden van het eiland Sumatra.

Dit kanaal werd in 1913 voltooid en ingehuldigd door koningin Wilhelmina en kreeg de bijnaam Wilhelmina kanaal. Het doel van het gebaggerde kanaal is dat het water van het Tobameer afkomstig van de kust van Silalahi door Panguruan kan stromen en vise versa, zodat schepen het Tobameer kunnen kunnen omcirkelen. Het wateruit het meer dat door het Pano Ponggol-kanaal stroomt, wordt Aek Tano Ponggol genoemd, terwijl de brug die over het kanaal is gebouwd om het vervoer over land van het eiland Sumatra naar het eiland Samosir te vergemakkelijken, de Aek Tano ponggol-brug wordt genoemd.

In het jaar 2022 werd begonnen het kanaal te verbreden van 25 tot 80 meter, verstevigde kades aan te leggen en de natuurlijk de oude houten brug te vervangen voor een moderne brug met modern aangelegde op- en afritten. 

SIBEA-BEA.

Op het vaste land volgeden we een slingerende , dalende en klimmende kustweg van het Toba meer  naar Sibeabea-heuvel (gele pijl). Het is een schiereiland in het Toba meer waarop de top van de berg een enorm Christus beeld is gebouwd.

De Sibeabea-heuvel is een religieuze bestemming in Harian Boho, Samosir Regency, voor christenen.

Het standbeeld van Christus is ruim 61 meter hoog en daarbij het hoogste beeld van Jezus ter wereld. Het standbeeld van Jezus Christus de Verlosser in Rio de Janeiro is slechts 30 meter hoog.

Eerder had Indonesië ook het 23 meter hoge Jesus Buntu Burake-beeld in Toraja, Noord-Sulawesi en het Jeses Blessing-beeld in Manado, dat 30 meter hoog werd. Sibeabea-heuvel was al beroemd voor het officieel geopend werd en de officiële opening staat gepland in september dit jaar.

Voor een personenauto werd nu 100.000 rupiah parkeergeld gevraagd, omgerekend 5,80 euro. 

Het is er mooi aangelegd met veel bloeiende planten en bomen en het is bijna klinisch schoon. Het is nu reeds een soort bedevaartplaats, maar het was opvallend dat er ook dames met een hoofddoekje op rond liepen.  Jezus voor de christenen Christus, is voor de moslims een profeet. Vanaf de heuvel heeft men een overweldigend uitzicht op het Toba meer en de prachtige groene heuvels daaraan gelegen. Ook hier moest ik weer met jan en alleman op de foto.

Het was een prachtig uitzicht op het omringede gebied, waar diep beneden veel bomen groeiden waarvan de nieuwe bladeren een soort reflectie hadden. Dit bleken de Kemiri bomen te zijn waarvan de noten (candle nuts of kaarsnoten) in het eten worden verwerkt.

Terug op de weg maakten we een stop, tegen 10.00 uur, bij een Batak-restaurant waar ons varkensvlees vers van de grill kwam. Ook de soep was er zeer smakelijk. Aan de andere kant van de weg achter een paar huizen lag een klein meertje met een mooie reflectie van de omgeving.

EFRATA-WATERVAL.

Na de vervroegde Batak-lunch vervolgden we onze weg naar het dorp Sosor Dolok in het district Harian, regentschap Samosir. (lichtgroene pijl)

Reeds van ver was de Efrata-waterval reeds te zien, wat eigelijk twee watervallen zijn, omringt door de groene natuur op de berghelling.

Lokale bewoners noemen de Efrata-waterval vaal Sampuran Efrata. Sampuran is in het Indonesisch waterval.

De naam Efrata komt van de toeristen die gefascineerd waren door de schoonheid van deze waterval en 'Eufraat' uitriepen.

De bevolking kent de waterval beter onder de naam Sampuran Sosor Dolok, omdat het het bestaan laat zien van het dorp met de Sampuran 'waterval' als toeristische attractie in het dorp Sosor Dolok, ten oosten van Pangururan, als hoofdstad van het regentschap Samosir.

De hoogte van deze waterval wordt geschat op 26 meter en de breedte ongeveer twaalf meter.

Ook hier moest een klein toegangsbedrag betaal worden van 7.000 rupiah per persoon, omgerekend 0.40 euro.

Het was er door de ontstane fijne waternevel lekker koel. Aan de voet van de waterval waren lokale mensen, volledig gekleed, een bad aan het nemen. De rotswand naast de waterval was begroeid met diverse soorten mossen. Het gebied ligt er vol met enorme rotsblokken en ook de kleine sawa's zijn omringt met stenen. Het is een zwaar gebied om te bewerken voor de lokale boeren. Het geeft weer een heel andere indruk van het leven van de mensen. in dit oude vulkanische landschap.

Na het bezoek aan de waterval teruggereden naar de brug bij Panguruan en deze overgestoken naar het eiland Samosir. In Panguruan een koffie pauze ingelast en 'draaikoekjes' gegeten. Het is een in elkaar gedraaid stukje deeg dat hard gebakken is en afgedekt met een dun laagje poedersuiker.

(Kleedje kopen? Onze leverancier komt bi u aan de deur. Maar zicht op achteropkomend verkeer is er niet!)

 
Via de kustweg naar Nanggolan gereden en bij een familie lid gebakken banaan en andere lekkernijen te eten gekregen.

In Nanggolan moest wat papierwerk geregeld worden in verband met een huurcontract. De persoon was telefonisch op de hoogte gesteld van ons bezoek, maar bleek niet thuis te zijn. Na het nodige bellen kwamen we er achter dat deze zich in de plaats Tomok bevond.

Zo naar Tomok gereden over een slingerende, klimmende en dalende weg, waar op heel veel plaatsen door de regenval de weg werd geblokkeerd door omgevallen bomen en hele stukken wegdek het ravijn ingespoeld waren.

Om 17.00 uur de persoon getroffen en wat gedronken in een leuk en gezellig klein restaurantje.

In Tomok zouden we de veerboot nemen om het Toba meer over te steken naar Ajibata iets ten zuiden van Parapat.

Het was schrikken bij aankomst bij de parkeerplaats van de veerboot. Deze stond reeds vol voertuigen en was afgesloten, voor de aankomst van de eerst volgende veerboot.. Het was dus aansluiten bij de lange rij wachtende auto's. We hadden er geen rekening mee gehouden dat de schoolvakanties waren begonnen en dus hele families op stap gaan met de nodige bagage en potten en pannen met eten. Niet te vergeten een kudde aan kinderen. Er zouden twee veerboten in dienst zijn, maar er verscheen maar één.

Het duurde uiteindelijk tot 21.00 uur eer er weer een veerboot verscheen, maar deze moest na het ontschepen eerst olie laden. Een tweede veerboot verscheen en ook deze begon na het ontschepen niet gelijk met het inschepen. Uiteindelijk konden we aan boord gaan van de eerste aangekomen veerboot en aan de nachtelijke oversteek van het Toba meer beginnen.

Op de rit van Ajibata, bij Parapat gelegen was het druk met vrachtverkeer en personenauto's die levensgevaarlijk stunts uithaalden bij het inhalen. Ondanks het waanzinnige verkeer in deze dagen maar slechts vier zware ongevallen gezien. Na Parapat een korte stop gemaakt om wat te drinken en het was 03.00 uur eer we eindelijk thuis waren. Moe en voldaan van de dag nog een biertje gedronken en naar bed gegaan.

         Zie vervolg: NOORD-SUMATRA TERUGKEER. TOBAMEER EN SAMOSIR EILAND                                                                             LEGENDEN. DEEL 7.