HET IS NIET HET NOORDELIJKSTE
DEEL VAN HET EILAND SUMATRA
WANT DAT IS ATJEH.
DEEL 1
MELIHAT KEMBALI SUMATERA UTARA.
Belofte maakt schuld is een gezegde en zo besloten dit jaar weer terug te keren naar de gast-familie waar ik verleden jaar te gast was in de plaats Pematang Siantar op Noord-Sumatra.
Pematangsiantar of gewoon Siantar is een stad gelegen ten noordoosten van het Toba meer in het gebied van de Toba Bataks, 396 meter boven de zeespiegel. De omgeving wordt gekenmerkt door uitgestrekte plantages. Pematang maakte pas sedert 1907 deel uit van de Nederlands-Indische kolonie, na het neerslaan van de opstand van de laatste Singamangarasja en de uiteindelijke inlijving van de noordelijke Bataklanden. In de jaren daarna ontwikkelde Pematang zich tot een handelscentrum voor rijst, thee, tabak, rubber en palmolie. Pematang Siantar heeft een oppervlakte van 79.971 km² en telde in 2020 268.254 inwoners, wat neerkomt op 3.400 inwoners per km² en is daarmee de grootste Sumatraanse stad na Medan en Palembang.
Begin maart van dit jaar op het internet gaan zoeken hoe deze keer naar Indonesië te vliegen. Een ding was duidelijk niet meer via de Golfstaten met wachttijden aldaar variërend van 6 tot 8 uur en met een tussen landing in Kuala Lumpur in Maleisië waar de verbindende vlucht naar Medan vaak vertraging oploopt. Dan maar iets duurder uit en rechtstreeks naar Singapore met overstap naar Medan met de Singapore Airlines. Zo viel de keuze op het vertrek op 27 juni 2014 en de terugreis op 18 juli 2014.
AMSTERDAM - SINGAPORE - MEDAN. 27 - 28 juni 2024.
Het was de 27ste juni zeer vroeg opstaan en ook voor mijn buurman die zo vriendelijk was voor transport te zorgen naar het treinstation, daar ik geen vertrouwen had in het op tijd verschijnen van de regio bus. Intussen een mail ontvangen van Singapore Airlines, dat de vlucht vervroegd was van 11.00 uur naar 10.40 uur, dus was het hopen dat de trein geen vertraging zou oplopen.
Keurig op tijd op Schiphol aangekomen en konden gelijk inchecken bij de SQ balie. Ook de verdere paspoort controle en de veiligheid- controle verliepen zonder enige vertraging en waren op tijd bij de gate waar het boarding om 09.40 uur begon.
Deze internationale organisatie gevestigd in Brussel en waarbij 41 landen zijn aangesloten, is verantwoordelijk voor de centrale coördinatie van de luchtverkeersleiding in Europa.
Het toestel heeft een vliegbereik van 15.372 km met een kruissnelheid van 903 km/h. De topsnelheid van het toestel is 945 mijl/h.
De vlucht verliep voorspoedig tot boven India waar het in zware turbulentie terecht kwam en een zwaar onweer. De nachtelijke hemel werd constant verlicht door enorme bliksemschichten en het verstrekken van etenswaren en verfrissingen door het cabinepersoneel werd stop gezet.
Eenmaal boven Maleisië werd het weer rustiger en kon er een ontbijt worden geserveerd.
Zoals te verwachten kwamen we veel te laat aan op Singapore Changi Airport om een connectie vlucht te hebben. Buiten de gate na het uitstappen werden die passagiers opgevangen en kregen hotel accommodatie aangeboden. De vlucht naar Medan was reeds overgeboekt op een vlucht van 18.00 uur in de avond.
Een envelop met een gratis rit per taxi naar het King's Copthorne Hotel met het opschrift Delayed Flight om de rest van de dag door te brengen. Helaas geen visum Voor Singapore maar met hulp van een medewerker dit via een computer geregeld voor één dag en kosteloos.
In het hotel een keurige kamer verkregen en na een verlate lunch eerst een bad genomen en enige uren rust. Na een vervroegd diner om vier uur weer met de taxi (betaald door het hotel) weer naar het vliegveld gegaan om zo de verkeersspits te ontlopen.
(Uitzicht vanuit de hotelkamer.)
Het was voor mij jaren terug dat ik regelmatig voor mijn werk in Singapore was, maar de stad was bijna niet meer terug te kennen door de vele nieuwe hoge gebouwen en nieuw aangelegde wegen en zelfs ondergronds een autosnelweg. door een tunnel.
Op Changi Airport zonder problemen door de immigratie en de veiligheidscontrole. Bij de vertrekhal voor de vlucht naar Medan controleerde ik mijn paspoort en het bleek dat het douaneformulier voor het niet aan te geven goederen, dat thuis op de computer reeds was aangemaakt, niet meer in mijn paspoort zat. Vermoedelijk bij de immigratie eruit gevallen.
De vlucht van Singapore naar Medan werd gemaakt met een Boeing 737-8 een van de meest gebruikte vliegtuigtypen van de wereld.
Het toestel heeft twee P&W JT8D motoren. Het heeft een lengte van 35,23 meter en een spanwijdte van 28,88 meter en vanaf de grond een hoogte van 11,13 meter. Kruissnelheid 956 km/h.
Aantal passagiers 215.
Ook deze vlucht de SQ990 kwam met vertraging aan in Singapore. Een half uur later dan gepland uit Singapore vertrokken en met wat meer vermogen en hogere snelheid werd de vertraging behoorlijk ingekort. Te Medan Kuala Namu Airport (KNO) eerst een visum aangeschaft en na de immigratie gelijk op een computer het douane formulier uitgeprint. Bij de douane controle moest toch mijn koffer door de scan maar er werd niets vreemds gevonden wat niet ingevoerd mocht worden.
Het was even wachten op de familie die ons af kwam halen want die waren door de vertraging in Medan blijven overnachten bij de ouders van de vrouw. Intussen de nodige aanbiedingen voor transport van het lijf weten te houden.
Want let op je bagage, want terwijl de een een praatje met je maakt tracht de ander je er op een snelle manier van te verlossen. Niet zozeer de koffers want die waren nogal aan het gewicht, maar vooral de handbagage waar kostbaarheden in zitten.
Daar verscheen de familie met de slapende kleine Michael in de ramen van zijn moeder. De koffers etc in de auto geladen en op weg naar Siantar. Het eerste deel van de route gaat over een goed aangelegde autosnelweg die enige kilometers voor de plaats Tebing Tinggi overgaat in een provinciale weg.
In Tebing Tinggi maakten we een stop bij het Restoran India waar ik mijn maag kon verwennen met een heerlijke nasi-goreng ayam (kip).
Om 23.00 uur waren we eindelijk thuis in Siantar.
Ondanks de vermoeidheid was het toch bijpraten en geschenken uitpakken en zodoende pas om 02.00 uur naar bed.
Met de vraag in mijn achterhoofd; waarom iedere uitreis met zoveel vertraging, ben ik een diepe slaap gevallen.
Wat mag deze afbeelding voorstellen? Het is geen luchtopname van het zeegebied rond Singapore met de vele eilandjes, koraalriffen en zandplaten, waardoor het zeewater van bovenaf gezien steeds een andere blauwe kleur krijgt. Nee het is een opname van een deel van de vloerbedekking die op Changi Airport in de lange gangen ligt naar de vertrekhallen.
Zie vervolg: NOORD-SUMATRA TERUGKEER (DEEL 2)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten