.png)
DE MINST TOERISTISCHE TEMPEL VAN BALI.
In een boek van de schrijvers Robert Ludlum / Eric van Lustbader met de titel 'De Bourne misleiding' ( The Bourne Deception ) las ik over een tempel op Bali; de Pura Lempuyang.
Nu heb ik in de acht jaar die ik op Bali doorbracht veel tempels bezocht maar deze kende ik niet. Zodoende op internet gaan zoeken en de kaart van Bali er bij gehaald en deze temp[el gevonden in het oosten van Bali bij de vulkaan Gunung Lempuyang.
Zo het besluit genomen, dat als ik weer op Bali zou zijn om deze mij onbekende tempel te gaan bezoeken.
PURA LEMPUYANG.
Voor het maken van deze dagtocht huurden we een wagen met chauffeur van het hotel voor een dagtarief van 50.000 rupiah, wat omgerekend neer komt op €35,-. Dit was inclusief de brandstof.
Pura Lempuyang ligt tegen de helling van de Gunung Lempuyang. Het gehele tempel complex bestaat uit zeven tempels waarvan de hoogste op 1058 meter hoogte ligt. Hier dus weer het het getal zeven wat in veel religies volmaakt inhoud. Bovenstaand kaartje schetste ik over van een kaartje waar je een bijdrage kon doneren in het onderhoud van de tempels en bij deze donatie ging dan ook een Balinese gids met je mee naar boven.
.jpg)
De eerste tempel de Pura Penatara Angung ligt op verschillende niveau's tegen de helling aangebouwd en is wel de mooiste om te zien. Het is voor al de bezoeker van het complex verplicht een sarong te dragen, die de gids dan ook gelijk hoog opknoopte wat het lopen zou vergemakkelijken en je geen last had dat deze aan je benen bleef plakken door het zweten.
.jpg)
Alleen de linker en de rechter trap mogen door de bezoekers van de tempel gebruikt worden. De middelste trap is voor de goden en de priesters bij speciale ceremonies. Na deze tempel loopt er een smalle geasfalteerde weg stijl omhoog naar de tweede tempel Telega Mas. Deze afstand is te overbruggen met behulp van een ritje achterop een motorfiets voor 1500 rupia (€1,-), wat wel aan te bevelen is want daarna begint de echte klim naar boven.
.jpg)
Hier begint de klim omhoog naar de volgende tempel de Pasar Agung en is er ook de mogelijkheid om een zeer smal glad voetpad te nemen naar de tempels 3,4 en 5 om dan ook bij de Pasar Agung uit te komen. Door de slechte conditie van het pad rade onze gids het ons af.
Bij veel tussen gelegen tempels was men bezig met de restauratie ervan.
Zo begonnen we aan de klim omhoog via verschillende trappen die in steilte varieerden van 45 tot 60 graden omhoog. Veel ongelijke traptreden of gebroken treden door aardbevingen. Als je dan eenmaal boven bent heb je er 1700 gehad.
.jpg)
Tussen de stukken met de trappen lopen omhoog slingerende paden met oneven stenen die glad zijn van het vocht. Het is constant opletten waar je je voeten neerzet. Zo zijn er onderweg diverse stalletjes waar je wat te eten of te drinken kan kopen en ook je longen weer even tot rust kan laten komen.
Helaas was het weer tijdens onze beklimming van de berg niet helder en liepen we vaak in de nevel van de laaghangende bewolking. De natuur is fascinerend met de bomen en hun lange dikke luchtwortels waaraan weer diverse planten groeien.
Verder is het oppassen voor de apen die er vrij in het wild leven en die dol zijn op alles wat glinstert van wat een mens draagt zoals een bril en een camera. De gids hield ze dan ook met kreten en een lange stok op afstand.
.jpg)
Eenmaal boven was er weinig uitzicht om van te genieten en leefden we met recht in de wolken. Over de weg naar boven deden we twee en een half uur en konden dit in onze benen goed voelen.
.jpg)
( Tempel bezoekers in gebed bij de Pura Lempuyang Luhur op de top van de berg.)
.jpg)
Tijdens een kop Bali-koffie legde onze Balinese gids met behulp van een veel gebruikt stukje papier de belangrijkheid van de diverse tempels op Bali in de diverse windstreken, waarbij de Besaki Tempel, ook wel de 'Moeder tempel' genoemd centraal was gelegen. Hierna keerden we op onze schreden terug en deden twee uur over de afdaling.
.jpg)
Respect krijg je voor mensen als je ziet hoe ze de gehele weg ophoog afleggen met een mand op hun hoofd vol met offeranden en etenswaren. Maar ook bouwmaterialen voor de restauratie van de tempels zoals dikke baboe palen en manden met zeker 50 kilo aan stenen. Iedereen die we tegen kwamen groette vriendelijk en beleefd.
.png)
Bij het beklimmen van de berg naar de bovenste tempel mag je geen negatieve gedachten hebben of vloeken, want dat zou onheil over je kunnen brengen.
.jpg)
Eenmaal weer terug bij de eerste tempel na de gehele weg te voet te hebben afgelegd hadden we toch onverwachts nog een fraai uitzicht op de in de verte gelegen vulkaan Agung.
De rede dat deze tempel bijna niet vermeld wordt bij de toeristische bezienswaardigheden is een verzoek van de Balinezen zelf om hier in rust te kunnen bidden zonder gestoord te worden door massa's vreemden om hun heen.
Tijdens onze beklimming kwamen we dan ook jongere toeristen tegen, want voor zwaarlijvige mensen of zware rokers is deze tocht niet aan te raden. Je moet wel wat conditie hebben.
Hierna was het weer een lange rit terug naar Sanur.
De eerste tempel de Pura Penatara Angung ligt op verschillende niveau's tegen de helling aangebouwd en is wel de mooiste om te zien. Het is voor al de bezoeker van het complex verplicht een sarong te dragen, die de gids dan ook gelijk hoog opknoopte wat het lopen zou vergemakkelijken en je geen last had dat deze aan je benen bleef plakken door het zweten.
Alleen de linker en de rechter trap mogen door de bezoekers van de tempel gebruikt worden. De middelste trap is voor de goden en de priesters bij speciale ceremonies. Na deze tempel loopt er een smalle geasfalteerde weg stijl omhoog naar de tweede tempel Telega Mas. Deze afstand is te overbruggen met behulp van een ritje achterop een motorfiets voor 1500 rupia (€1,-), wat wel aan te bevelen is want daarna begint de echte klim naar boven.
Hier begint de klim omhoog naar de volgende tempel de Pasar Agung en is er ook de mogelijkheid om een zeer smal glad voetpad te nemen naar de tempels 3,4 en 5 om dan ook bij de Pasar Agung uit te komen. Door de slechte conditie van het pad rade onze gids het ons af.
Bij veel tussen gelegen tempels was men bezig met de restauratie ervan.
Zo begonnen we aan de klim omhoog via verschillende trappen die in steilte varieerden van 45 tot 60 graden omhoog. Veel ongelijke traptreden of gebroken treden door aardbevingen. Als je dan eenmaal boven bent heb je er 1700 gehad.
Tussen de stukken met de trappen lopen omhoog slingerende paden met oneven stenen die glad zijn van het vocht. Het is constant opletten waar je je voeten neerzet. Zo zijn er onderweg diverse stalletjes waar je wat te eten of te drinken kan kopen en ook je longen weer even tot rust kan laten komen.
Helaas was het weer tijdens onze beklimming van de berg niet helder en liepen we vaak in de nevel van de laaghangende bewolking. De natuur is fascinerend met de bomen en hun lange dikke luchtwortels waaraan weer diverse planten groeien.
Verder is het oppassen voor de apen die er vrij in het wild leven en die dol zijn op alles wat glinstert van wat een mens draagt zoals een bril en een camera. De gids hield ze dan ook met kreten en een lange stok op afstand.
Eenmaal boven was er weinig uitzicht om van te genieten en leefden we met recht in de wolken. Over de weg naar boven deden we twee en een half uur en konden dit in onze benen goed voelen.
( Tempel bezoekers in gebed bij de Pura Lempuyang Luhur op de top van de berg.)
Tijdens een kop Bali-koffie legde onze Balinese gids met behulp van een veel gebruikt stukje papier de belangrijkheid van de diverse tempels op Bali in de diverse windstreken, waarbij de Besaki Tempel, ook wel de 'Moeder tempel' genoemd centraal was gelegen. Hierna keerden we op onze schreden terug en deden twee uur over de afdaling.
Respect krijg je voor mensen als je ziet hoe ze de gehele weg ophoog afleggen met een mand op hun hoofd vol met offeranden en etenswaren. Maar ook bouwmaterialen voor de restauratie van de tempels zoals dikke baboe palen en manden met zeker 50 kilo aan stenen. Iedereen die we tegen kwamen groette vriendelijk en beleefd.
Bij het beklimmen van de berg naar de bovenste tempel mag je geen negatieve gedachten hebben of vloeken, want dat zou onheil over je kunnen brengen.
Eenmaal weer terug bij de eerste tempel na de gehele weg te voet te hebben afgelegd hadden we toch onverwachts nog een fraai uitzicht op de in de verte gelegen vulkaan Agung.
De rede dat deze tempel bijna niet vermeld wordt bij de toeristische bezienswaardigheden is een verzoek van de Balinezen zelf om hier in rust te kunnen bidden zonder gestoord te worden door massa's vreemden om hun heen.
Tijdens onze beklimming kwamen we dan ook jongere toeristen tegen, want voor zwaarlijvige mensen of zware rokers is deze tocht niet aan te raden. Je moet wel wat conditie hebben.
Hierna was het weer een lange rit terug naar Sanur.
Hoi kees,
BeantwoordenVerwijderenIk ben er afgelopen november ook geweest en het tot de eerste tempel gebracht. Iedereen adviseerde mij het niet te doen daar het weer te slecht was. En wie ben ik dan om eigenwijs te zijn en wel te gaan. Nu ga ik in september weer terug, en is deze klim aan de beurt. Het lijkt mij helemaal top! Bedankt voor je info, leuk om te lezen.