.png)
INDONESIË VERVUILD !
Indonesië is een prachtig land met een nog veel groene natuur, maar je vraagt je af hoe lang nog.
Het land raakt verstikt in vooral plastic afval. Overal in de steden zijn de regenwater afvoergoten er mee verstopt en zo ook de kanalen en kleine rivieren.
De stranden zijn er mee vervuild en de toeristen blijven er voor weg. Overal langs de wegen ligt plastic van de zakjes waarin eten heeft gezeten. Daarbij komt ook nog de grote hoeveelheid plastic flessen waarin het drinkwater wordt verkocht en dan maar niet te spreken over andere plastic en kunststof verpakkingsmiddelen.
Waarom doet niemand er wat aan en zeker de regering van het land of de besturen van de gemeenten?
realiseert men zich niet dat plastic NOOIT vergaat in de natuur.
Vaak gooit men het met ander afval op een hoop langs de weg en steekt het in brand waardoor de grond volledig verontreinigd wordt er er niet meer op zal groeien. Maar ook de lucht wordt erdoor verontreinigd.
De wind neemt de rookgassen en asdeeltjes mee en deze slaan weer neer op gewassen in de omgeving.
De regen spoelt het dan weer in de grond.
Prachtige valleien en zelfs meertjes worden vol gestort met afval.
En dan maar niet te spreken over al dat afval wat via vervuilde rivieren en kanalen in de zee terecht komt en de dood betekend voor vogels, vissen en het koraal.
Het is triest om te zien dat zelfs de oudere mensen hun afval maar daar laten vallen waar het ze uitkomt. Zo krijgen hun kinderen of kleinkinderen ook totaal het goede voorbeeld niet mee in hun verdere leven.
Op de scholen wordt er amper of geen aandacht aan deze enorme vervuiling besteed en wat de gevolgen hier van zijn voor de toekomst van het land en haar bevolking. Ook de regering geeft hier zelfs amper voorlichting over.
Op sommige plaatsen staan drummen met het opschrift; plastic, blik, papier en glas, maar er ligt meer er naast dan erin.
Ja in de grote warenhuizen is het brandschoon binnen, maar daar loopt dan ook een stoot aan personeel rond dat niet anders doet dan vegen en zwabberen. Zelfs in de taxi's laat men rustig het afval achter.
Het is een trieste mentaliteit van : " Na mij de zondvloed", maar als het zover is dan is het te laat.
In de meeste huisgezinnen staat heel de dag de televisie aan en wordt je dood gegooid men diverse reclame. Geef hier dan eens ieder half uur een spotje met voorlichting hoe met afval om te gaan.
Helaas het zijn de aller armsten die van dit afval moeten leven. Oude mannen stropen met handkarren de straten af voor recycle baar plastic, blikjes, karton en papier.
Kinderen stropen hiervoor de vuilnisbelten af en een paar rupia's te verdienen, maar ook vaak zoekend naar iets eetbaars tussen al dit afval. Vaak is dit te vinden in afval van de hotels.
Nog niet lang geleden kwamen er tientallen mensen om op de vuilnisbelt van Jakarta. Ze hadden een vuurtje stookt op er wat eten op warm te maken maar het methaangas dat tussen het vuilnis vandaan ontsnapte vatte vlam.
Waarom geen vuilverbranding elektriciteit centrales om dit probleem groten deels op te lossen?
Toch hebben we ook mensen ontmoet die hun best doen om hun kinderen, personeel en vrienden op dit vervuiling probleem te wijzen en hoe te voorkomen. Maar wat doet een kind als de rest van de klasgenootjes op school er lak aan heeft en zo ook het schoolpersoneel?
Dit probleem van de algehele vervuiling van een land zal nog eens het grootste probleem kunnen worden voor de regering van Indonesië. Laat ze een voorbeeld nemen aan Singapore en Maleisië. Waarom kan het in die landen wel. Vuilophaal diensten scheppen is het ook weer scheppen van arbeidsplaatsen en een strijd tegen honger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten